asxetos.gr 15 χρόνια χρηστικό περιεχόμενο- Διοργανικό εγχειρίδιο σύνταξης κειμένων / Συμβατικοί κανόνες για την ελληνική γλώσσα / Οδηγίες για την παρουσίαση των κειμένων
1. Στίξη (Τελεία , Κόμμα , Ανω τελεία , Διπλή τελεία , Παρένθεση , Αγκύλες , Εισαγωγικά , Διπλή παύλα , Αποσιωπητικά , Κάθετος)
1. Σημεία στίξης (τα είδαμε στο 1ο μέρος)
2. Χρήση πλαγίων
Στοιχειοθετούνται με πλάγιους χαρακτήρες:
― οι πρόλογοι, επίλογοι, σχόλια του εκδότη και, γενικά, τα μέρη του έργου τα οποία δεν έχει γράψει ο συγγραφέας·
― οι αφιερώσεις που βρίσκονται στην αρχή ενός έργου ή ενός κεφαλαίου, η θέση και ιδιότητα του υπογράφοντος ένα έγγραφο·
― οι τίτλοι ελληνικών και ξένων έργων, λογοτεχνικών, καλλιτεχνικών, επιστημονικών ή νομικών, οι εφημερίδες και οι περιοδικές εκδόσεις όταν το όνομά τους αναφέρεται ολόκληρο: Το Βήμα, Διαβάζω, ʼξιον εστί, Οι δεσποινίδες της Αβινιόν, Mother India
3. Κεφαλαία και μικρά
Κατά τη χρήση κεφαλαίων και μικρών ακολουθούνται συγκεκριμένοι κανόνες. Βεβαίως σε «μερικές περιστάσεις τη χρησιμοποίηση αυτή κανονίζει η προσωπική μας κρίση και διάθεση, το είδος των γραφομένων […]. Θα έπρεπε στο ίδιο έργο να ακολουθεί κανείς για την ίδια κατηγορία λέξεων ενιαίο σύστημα. Γενικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς λόγο πάρα πολλά κεφαλαία.» (Νεοελληνική Γραμματική, παράγραφος 491).
Σύμφωνα με τους κανόνες αυτούς γράφονται με κεφαλαίο:
1) τα ονόματα προσώπων·
2) τα τοπωνύμια: Κεράτιος Κόλπος, Αμαζόνιος Ποταμός (αλλά: ο ποταμός Αμαζόνιος)·
3) οι επίσημες επωνυμίες κρατών·
4) τα εθνικά ονόματα: οι Έλληνες είναι φιλόξενοι (αλλά: ο έλληνας πολίτης, διότι εδώ η λέξη «έλληνας» έχει θέση επιθέτου)·
5) οι επωνυμίες επιστημονικών και εκπαιδευτικών θεσμών και ιδρυμάτων: το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (αλλά: φοιτώ στο πανεπιστήμιο)·
6) οι ιστορικές περίοδοι·
7) ο επιθετικός ή άλλος προσδιορισμός των χρονικών υποδιαιρέσεων της γεωλογίας, της παλαιοντολογίας, της προϊστορίας, της πρωτοϊστορίας και της ιστορίας όταν έχει θέση ουσιαστικού: η Πρωτογεωμετρική (αλλά: η πρωτογεωμετρική περίοδος)·
8) τα ονόματα ουράνιων σωμάτων: η διάμετρος της Γης (αλλά: η γη των προγόνων)·
9) οι επιστημονικές ονομασίες φυτών και ζώων όταν αναφέρονται για να δηλώσουν το γένος ή ταξινομικό άθροισμα μεγαλύτερο από το γένος: τα Ορθόπτερα, Χηνοπόδιο το λευκό·
10) τα σημεία του ορίζοντα·
11) οι τίτλοι συγγραμμάτων και έργων λογοτεχνίας και τέχνης·
12) οι επίσημες ονομασίες εθνικών ή διεθνών κυβερνητικών σωμάτων, ιδρυμάτων, οργανισμών, οργανώσεων, κομμάτων, ταμείων: Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, Βουλή, Υπουργείο Γεωργίας, Ίδρυμα Ανιάτων, Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο κλπ.
Όταν αναφερόμαστε σε κανονισμούς, αποφάσεις, οδηγίες, ψηφίσματα κλπ., χρησιμοποιούμε μικρά γράμματα, εκτός από την περίπτωση που θέλουμε να τονίσουμε τον σημαντικό ή μοναδικό τους χαρακτήρα .
…..Εξάλλου, παρατηρούμε συχνά κατάχρηση κεφαλαίων γραμμάτων. Η πληθώρα κεφαλαίων γραμμάτων ισοπεδώνει εντελώς το κείμενο, καλύπτοντας ακόμη και τα ονόματα (προσώπων, οργάνων κλπ.) που θα έπρεπε να επισύρουν την προσοχή στην περίπτωση κατά την οποία είναι επιθυμητή μια γρήγορη εξέταση.
4. Το τελικό ν
Το τελικό ν διατηρείται πάντοτε στην προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτόν, τον, στο ομοιωματικό σαν, στο άκλιτο δεν, καθώς και στην αιτιατική του ενικού του αρσενικού οριστικού άρθρου (τον) πριν από φωνήεν, τα σύμφωνα κ, π, τ, τα μπ, ντ, γκ, τσ, τζ και τα διπλά σύμφωνα (ξ, ψ)· γενικά όπου αυτό προφέρεται για λόγους ευφωνίας.
Διατηρείται το τελικό ν του αρσενικού άρθρου τον μπροστά από κύρια ονόματα (προσώπων, μηνών, ποταμών κλπ.), συντμήσεις και ξένους όρους, που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως ουδετέρου γένους· επίσης προ επιθέτου ή μετοχής, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μακριά από το προσδιοριζόμενο ουσιαστικό.
(Καλύτερα ένα ν περισσότερο παρά ένα λιγότερο.)
τον ΦΠΑ, τον Ρήνο, τον Μάιο τον κατασκευαστή, την πύλη, την ξενοφοβία τον μοναδικό και ανεπανάληπτο αυτό τρόπο επίλυσης του προβλήματος
Σημείωση:
Το αρνητικό μόριο «δεν» πρέπει να γράφεται πάντοτε δεν και όχι δε, γιατί συχνά γίνεται σύγχυση με τον αντιθετικό σύνδεσμο δε.
5. Ξενικά κύρια ονόματα (τοπωνύμια και ανθρωπωνύμια)
Για όσα κύρια ονόματα έχει καθιερωθεί από καιρό μια γραφή εξελληνισμένη ή μια ορθογραφία, φυλάγεται αυτή αμετάβλητη:
Ρηνανία-Παλατινάτο (όχι Ράινλαντ-Πφαλτς)
Για όσα δεν έχουν πάγια γραφή στα ελληνικά ή πρωτογράφονται, μπορεί να χρησιμοποιείται η πρωτότυπη γραφή τους και το λατινικό αλφάβητο.
Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να ακολουθείται ομοιομορφία.
6. Συντομογραφίες
Για να είναι ένα κείμενο πάντα κατανοητό για τον αναγνώστη, οι συντομογραφίες ενδείκνυται να χρησιμοποιούνται με μέτρο. Γι αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο οι πιο γνωστές συντομογραφίες. Πρέπει επίσης να γίνεται χρήση της ίδιας συντομογραφίας και με τρόπο ομοιόμορφο μέσα στο ίδιο κείμενο.
7. Συντμήσεις και αρκτικόλεξα
Την πρώτη φορά που χρησιμοποιούμε ένα αρκτικόλεξο μέσα σ ένα κείμενο, έχει σημασία να το γράφουμε εντός παρενθέσεως πλάι στην πλήρη ονομασία που θα αντικαθιστά στη συνέχεια.
Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ)
Τα ελληνικά αρκτικόλεξα γράφονται με κεφαλαία, χωρίς τελείες, ανεξαρτήτως του αριθμού των γραμμάτων που περιέχουν:
ΥΠΕΧΩΔΕ
Για τα ξενόγλωσσα αρκτικόλεξα ακολουθούμε τους ακόλουθους κανόνες:
μέχρι και πέντε γράμματα (για κάθε αρκτικόλεξο, συμπεριλαμβανομένων των ονομασιών των κοινοτικών προγραμμάτων): όλα κεφαλαία, χωρίς τελείες:
COST IATA CELAD
έξι και περισσότερα γράμματα, κατά κανόνα: γράφεται το πρώτο κεφαλαίο και τα υπόλοιπα μικρά (εκτός εάν το σύνολο δεν προφέρεται) χωρίς τελείες ή τόνους:
Unesco Unctad Caddia
8. Αριθμοί και ημερομηνίες
Τα απόλυτα και τα τακτικά αριθμητικά μέχρι το 12 (όσα δηλαδή γράφονται με μια λέξη) γράφονται ολογράφως μέσα στο κείμενο.
Ώρες: στη μία (η ώρα), στις τρεις παρά τέταρτο, στις 5.30 π.μ., στις 6.15 μ.μ.
Ημέρες: την 1η Ιουλίου, στις 20 Αυγούστου ή την 20ή Αυγούστου.
Χρόνια: το 1821 (ή στα 1821) άρχισε η Ελληνική Επανάσταση.
Γράφουμε εικοστός αιώνας ή 20ός αιώνας.
Ποσά: αποφεύγονται οι τελείες μεταξύ χιλιάδων, ενώ η υποδιαστολή των δεκαδικών παραμένει. Στο συλλαβισμό τα ποσά δεν χωρίζονται.
Θερμοκρασία: 25 °C. Το ίδιο ισχύει για τον αλκοολικό βαθμό και για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος.
Επιτόκια: 8 %.
81,101,953,961,1161
