Η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων (i)

Όπως μερικές δεκαετίες νωρίτερα στη γένεση ιδεών, υποστήριξη, οργάνωση και αγώνα του ελληνικού απελευθερωτικού κινήματος έδρασαν πολυάριθμοι Φιλέλληνες και Απόδημοι Έλληνες, έτσι και στην πραγματοποίηση των διεθνών ολυμπιακών αγώνων επαναλαμβάνεται το ίδιο φιλελληνικό φαινόμενο. Ο Coubertin- Κουμπερτέν αγωνίστηκε και κέρδισε. Χαρακτηρίζεται ως ένας από τους δημιουργούς ενός νέου πνευματικού ρεύματος και μίας νέας Νομοθεσίας. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το έτος 1938, έφερε η γυναίκα του την καρδιά του, μέσα σε ένα γυάλινο δοχείο βαλσαμωμένο, στην ΟΛΥΜΠΙΑ, όπου βρίσκεται με μια επιγραφή θαμμένος.
Στη διαθήκη του αναφερότανε ρητά η επιθυμία του, ότι το σώμα του επιθυμεί να ενταφιαστεί στη Γαλλία, αλλά η καρδιά του να μεταφερθεί στην ΟΛΥΜΠΙΑ, που ισχύουν παντοτινά τα οράματά του και η αγάπη του. Η καρδιά του που υπέφερε πολλά, δεν πρόφτασε όμως να δει πραγματοποιούμενα τα οράματα και τα ιδανικά του, ότι δηλαδή όλοι οι λαοί της γης να ενωθούν ειρηνικά στην ίδια αγωνιστική θέση.

Αντίθετα έπρεπε αυτός τι ειρωνεία – να ζήσει την αποσύνθεση της αλληλοκατανόησης εξαιτίας και διαμέσου του πολέμου και του χλευασμού της θεϊκής έκκλησης για το Ιερό Συμβόλαιο Ειρήνης, της ΕΚΕΧΕΙΡΊΑΣ…

66 χρόνια μετά το θάνατο του Φιλέλληνα Κουμπερτέν υλοποιείται ένα μέρος των οραμάτων του, διότι τώρα με ψήφους 190 σε σύνολο 191 μελών, εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το ψήφισμα για την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ.

Επίσης 66 χρόνια μετά το θάνατό του και 1.611 χρόνια μετά την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων ( 393 μετά Χριστών) από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο ως ειδωλολατρικό πρότυπο, πρόκειται να διεξαχθεί το αγώνισμα της σφαιροβολίας στους αγώνες του 2004 στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας, εκεί που γεννήθηκε η Ολυμπιάδα.

Ο δημιουργός, οραματιστής και Φιλέλληνας της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, Γάλλος βαρόνος Πέτρος ΚΟΥΜΠΕΡΤΕΝ Pierre de Coubertin

Ιστορική ανασκόπηση των ανασκαφών και η γένεση ενός μεγάλου οράματος

Οι αρχικές ανασκαφές επρόκειτο να εκτελεσθούν από τον Γερμανό αρχαιολόγο Winckelmann 1767, απεβίωσε όμως το 1768 χωρίς να κατορθώσει τίποτε . Η τιμή για την πρώτη ανασκαφή έπεσε σε μία ομάδα Γάλλων, που αυτοί ακολούθησαν τον στρατηγό MAISON μετά την ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827. Τον Μάιο του 1829 άρχισαν οι ανασκαφές στο ναό του Διός και στη Βυζαντινή εκκλησία. Η τιμητική όμως αυτή επιλογή σκεπάστηκε από μια ατιμωτική πράξη, όταν έφτασαν στο φως πολλαπλά και βαρυσήμαντα αρχαιολογικά ευρήματα μεταφέρθηκαν μυστικά στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. ΄0ταν η ελληνική κυβέρνηση ανακάλυψε την μεταφορά διέταξε την διακοπή των ανασκαφών.

Μετά από 45 χρόνια η Γερμανία ήτανε πανέτοιμη, με δικά της έξοδα να προσφέρει στην ανθρωπότητα μία ειρηνική υπηρεσία, όπου ανακάλυψε το ΙΕΡΕΙΟ της Ολυμπίας. Από το 1875 ως το 1881 εργάστηκε ένας αριθμός γερμανών αρχαιολόγων , κάτω από τον ιστορικό και φημισμένο Φιλέλληνα ERST CURTIUS, ο οποίος δημιούργησε τις πρώτες συστηματικές ανασκαφές…. Επίσης από το 1881 ως το 1958 έγιναν πολλές ανασκαφές από γερμανούς αρχαιολόγους κάτω από την καθοδήγηση του γερμανού αρχαιολόγου WILHELM DOERPFELD κλπ. κλπ.
Η ανακάλυψη του αθλητικού κέντρου της αρχαίας Ελλάδας και οι πολλαπλές δημοσιεύσεις γύρω από τους Ολυμπιακούς αγώνες είχαν ενθουσιάσει, επηρεάσει και συγκινήσει όλον τον διανοητικό κόσμο .

Οι σκέψεις ανέβηκαν στα ύψη, την αθλητική νεολαία όλων των εθνικοτήτων να την φωτίσουν με το ολυμπιακό πνεύμα και να τους μορφώσουν σε μεγαλύτερα και υψηλότερα ιδανικά. Ο σημαιοφόρος αυτής της ωραίας σκέψης ήτανε ο Φιλέλληνας γάλλος βαρόνος Πέτρος Κουμπετέν-PIERRE COUBERTIN.
Ασφαλώς οι σύγχρονοι διεθνείς ολυμπιακοί αγώνες για την παγκόσμια συνεννόηση και την συνάντηση των νέων αθλητών πάνω στον ειρηνικό στίβο, αντιπροσωπευόμενων όσο το δυνατόν από όλα τα σημερινά έθνη και συγχρόνως την συγκέντρωση διεθνών προσωπικοτήτων έγιναν και κατά προηγούμενους καιρούς ιδιαίτερες σκέψεις.

Ιδιαίτερα προέκυψε η ιδέα της αναβίωσης των παλιών ελληνικών Ολυμπίων, αλλά δεν είχαν μέχρι τότε σκεφθεί σε ευρύτερο διεθνές πεδίο δράσης. Πολλές προσπάθειες είχαν αποτύχει, ώσπου ο μεγάλος ιδεαλιστής και φιλέλληνας διακήρυξε στο Διεθνές Παριζιάνικο κογκρέσο, για την προώθηση και εξάπλωση των σπουδών των αθλητικών αρχών, όπου εκεί είχανε λάβει μέρος 13 έθνη τις 16. Ιουνίου 1894. Αυτήν την ιδέα που συνέλαβε κατ΄ αρχάς ένας μεγάλος Φιλέλληνας, ο Γάλλος Βαρόνος Πέτρος ντε Κουμπερτέν και την ανακοίνωσε για πρώτη φορά στον εορτασμό της πέμπτης επετείου της ενώσεως των γαλλικών αθλητικών σωματείων της οποίας ήτανε Γενικός Γραμματέας (1892).

Μετά από αυτό το κογκρέσο το 1894, όπου έλαβαν χώρα 13 εθνικότητες, αποφάσισαν ομόφωνα την αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων. Μετά την ομιλία του αντιπροσώπου της Ελλάδας τιμητικά επιλέγει η έδρα της πρώτης Διεθνούς Ολυμπιάδας στην Αθήνα.

Η ιδέα που επικροτήθηκε ακόμα μια φορά, όπως ανέφερα παραπάνω το 1894 και συνεκλήθη στο ΠΑΡΙΣΙ διεθνές συνέδριο, στο οποίο αντιπροσωπεύθηκε και η Ελλάδα με τον Απόδημο Έλληνα, και λόγιο Δ. Βικέλα, που διέμεινε στο Παρίσι. Κατ΄ αυτόν ο συλλαβών την ιδέα Φιλέλληνας, βαρόνος Κουμπερτέν πρότεινε να τελεσθούν οι πρώτοι διεθνείς Ολυμπιακοί αγώνες στο Παρίσι το 1900. Η προθεσμία όμως αυτή θεωρήθηκε πολύ μακρά, σύμφωνα με την πρόταση του Έλληνα αντιπροσώπου απεφασίσθη να διεξαχθούν οι πρώτοι αγώνες στις 24 Μαρτίου ως τις 3 Απριλίου 1896 στην Αθήνα.

Η οργανωτική επιτροπή των αγώνων αυτών αποτελείτο από διεθνείς προσωπικότητες και πρόεδρος αυτής εξελέγη ο Απόδημος Έλληνας Βικέλας και Γενικός Γραμματέας ο βαρόνος Φιλέλληνας ντε Κουμπερτέν. Εξαιρετική ήτανε η διοργάνωση και η επιτυχία των πρώτων διεθνών ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα το 1896 στο παναθηναϊκό στάδιο, και εκτός των άλλων από την μεγαλόκαρδη δωρεά του εθνικού ευεργέτη ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΒΕΡΩΦ… Η νίκη μάλιστα του Έλληνα Μαραθωνοδρόμου Σπ. Λούη έδωσε αφορμή στη διεθνή ειδησεογραφία για ύμνους στην αρχαία και νεώτερη Ελλάδα. Από τα 44 αγωνίσματα, που έλαβαν χώρα, έλαβαν η Αμερική 11 νίκες, η Ελλάδα 10 νίκες, η Γερμανία 7, η Αγγλία και η Γαλλία από πέντε, Αυστρία και Ουγγαρία από 2 και η Ελβετία μία νίκη.

Οι αγώνες όμως της δεύτερης διεθνούς Ολυμπιάδος τελέσθηκαν χωρίς επιτυχία στο Παρίσι το 1900. Στη δε Τρίτη Ολυμπιάδα στον ʼγιο Λουδοβίκο- St. Louis το 1904 δεν προκάλεσαν κανένα ενδιαφέρον . Το 1906 τελέσθηκαν στην Αθήνα για δεύτερη φορά οι ολυμπιακοί αγώνες, δεν υπολογίστηκαν όμως στην ταχθείσα σειρά των νέων ολυμπιακών αγώνων. Σε εκείνη την Ολυμπιάδα νίκησε στην άρση βαρών ο Δ. Τόφαλος. Τους αγώνες παρακολούθησε και ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Ζ΄ . Δεν μπορούσε σε εκείνη την κρίσιμη εποχή και τότε να γεννηθεί η ιδέα της παντοτινής επιστροφής των Ολυμπιακών αγώνων στη χώρα που γεννήθηκαν. Οι πόλεμοι και η καταστροφική ήττα από τους Οθωμανούς το 1897 καθώς και η Μεγάλη Ιδέα μας οδήγησε στην μαζική μετανάστευση και στην Μικρασιατική καταστροφή.

Στη συνέχεια η τέταρτη Ολυμπιάδα τελέσθηκε στο Λονδίνο το 1908, της πέμπτης το 1912 στην Στοκχόλμη. Η έκτη Ολυμπιάδα ματαιώθηκε γιατί μεσολάβησε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Της έβδομης Ολυμπιάδας οι αγώνες διεξήχθησαν στην Αμβέρσα, της όγδοης το 1924 στο Παρίσι, της ένατης το 1928 στο ʼμστερνταμ, το 1932 στο Λος ʼντζελες, 1936 στο Βερολίνο. Μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διεξήχθησαν το 1948 στο Λονδίνο., το 1952 στο Ελσίνκι της Φιλανδίας και το 1956 στην
Μελβούρνη, το 1960 στη Ρώμη, κλπ. κλπ.

Ο Coubertin αγωνίστηκε και κέρδισε ! Αυτός ο φιλέλληνας χαρακτηρίζεται ως δημιουργός ενός νέου πνευματικού ρεύματος και ένας δημιουργός των νέων Νόμων. Η ελληνική κυβέρνηση, ως δείγμα σεβασμιότητας και ευγνωμοσύνης, έχει ανορθώσει στον τόπο γέννησης της Ολυμπιάδας, στην Ολυμπία ένα μνημείο. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το έτος 1938, έφερε η σύντροφός του την καρδιά του, βαλσαμωμένη μέσα σε ένα γυάλινο δοχείο, όπου εκεί στην Αρχαία Ολυμπία έχει ενταφιαστεί με μία επιγραφή.

Στη διαθήκη του είχε με σαφήνεια συμπεριλάβει την επιθυμία του, ότι το σώμα του να ενταφιαστεί στη Γαλλία, η καρδιά του όμως να μεταφερθεί στην Ολυμπία, που ίσχυαν παντοτινά τα οράματά του και η αγάπη του. Το μνημείο του Κουμπερτέν, με ένα κεφάλι του Δία βρίσκεται δεξιά στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ολυμπίας. Λίγα λουλούδια, πάνω στον περιφραγμένο μαρμάρινο μνημείο και που σκεπάζουν με το γλυκό άρωμά τους την βαριά εξετασμένη καρδιά του. Δυστυχώς, μέχρι τότε δεν είδε το ιδανικό του πραγματοποιημένο, ότι δηλαδή όλοι οι λαοί της γης να ενωθούν ειρηνικά πάνω στην ίδια αγωνιστική θέση. Αντίθετα μάλιστα – έπρεπε τι ειρωνεία – να ζήσει τη διάλυση της αλληλοκατανόησης εξαιτίας και διαμέσου του πολέμου και τον χλευασμό της θεϊκής έκκλησης για την Ιερή Ειρηνική Συμφωνία, της ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ..

Επίλογος

Στους ολυμπιακούς αγώνες των καθαρώς ελληνικών χρόνων είχανε δικαίωμα να μετάσχουν μόνο Έλληνες και μάλιστα ελεύθεροι. Ως τοιούτος ακριβώς έλαβε μέρος και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος το Πρώτος, ο Φιλέλληνας, επικληθείς και μάλιστα λόγω των εξαιρετικών υπηρεσιών τις οποίες προσέφερε στην επιτυχή άμυνα της Ελλάδας εναντίον αυτής επίθεσης του Ξέρξη.

Κατά τους χρόνους της παρακμής το δικαίωμα της συμμετοχής στους αγώνες δόθηκε και στους Ρωμαίους. Μόνο στις γυναίκες απαγορεύονταν η παρακολούθηση των αγώνων με ποινή θανάτου, εξαιρέσει της Ηλείας ιερείας της Δήμητρος. Αφ΄ ότου μάλιστα η θυγατέρα του περίφημου Ροδίου Ολυμπιονίκου Διαγόρου και αδελφή και μητέρα επίσης ολυμπιονικών, η Καλλιπάτειρα, μετασχηματίσθηκε σε άνδρα, κατόρθωσε να παρεισδύσει στο στάδιο, ασκούτανε αυστηρότατος έλεγχος κατά την είσοδο των θεατών.

66 χρόνια μετά το θάνατο του Φιλέλληνα, βαρόνου Κουμπερτέν πραγματοποιείται για πρώτη φορά ένα μέρος των οραμάτων του, διότι τώρα με ψήφους 190 σε σύνολο 191 μελών, παρουσία του προέδρου της ΔΟΕ ΖΑΚ ΡΟΓΚ, εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το ψήφισμα που υπέβαλε η Πατρίδα μας για τη Ολυμπιακή Εκεχειρία.
Το ψήφισμα προβλέπει τη διακοπή των εχθροπραξιών από τις 13 ως τις 29 Αυγούστου του 2004, σε αναβίωση της αρχαίας ιδέας της Εκεχειρίας, που αν στεφθεί με επιτυχία μπορεί να επιδράσει σε μακροχρόνια τήρηση της ειρήνης.

Επίσης 66 χρόνια από το θάνατο του Φιλέλληνα Κουμπερτέν και 1 611 χρόνια, (από 393 μετά Χριστών) που καταργήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, στο στίβο, θα διεξαχθεί για πρώτη φορά στην Αρχαία Ολυμπία, στον τόπο που γεννήθηκε η Ολυμπιάδα, το αγώνισμα της σφαιροβολίας, ανδρών και γυναικών στους αγώνες του 2004, μετά την ομόφωνη ιστορική απόφαση που λήφθηκε στη Λωζάνη, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.

Την πρόταση αυτή είχε εγκρίνει προηγουμένως η Διεθνής Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού, υπέβαλε στη ΔΟΕ η «Αθήνα 2004» σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού. Οι αγώνες σφαιροβολίας θα διεξαχθούν στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας στις 18 Αυγούστου 2004 και ίσως επικρατήσει μελλοντικά ως ιδέα η Αρχαία Ολυμπία ως τόπος ιστορικής μοναδικότητας και αυθεντικότητας των επαναλαμβανόμενων Ολυμπιακών αγώνων.