Η εξαφάνιση της ελληνικής Νάξου στο σκοτάδι της Ιστορίας

Η ενωμένη πόλη Giardini Νάξος διαθέτει σήμερα για τους τουρίστες πενήντα χιλιάδες κρεβάτια και ακόμα δώδεκα χιλιάδες δωμάτια σε νοικοκυριά και θεωρείται ως πρωτεύουσα και κέντρο συγκέντρωσης των τουριστών από όλον τον κόσμο.

Η ατυχή και αλόγιστη επέμβαση των Αθηνών στη Σικελία το 413 π.Χ. είχε αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις ελληνικές πόλεις – κράτη. Από το 409-405 π.Χ. Αρχίζει ξαφνικά ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος των Καρχηδονίων στη Σικελία. Καταστροφή του Σέλινους και Ιμέρας (409/ 408 π.Χ.). Πολιορκία και λεηλασία του Ακράγαντα (406 π.Χ.) Πολιορκία των Συρακουσών το 405 π.Χ. Ο Διονύσιος ο Πρώτος, ο τύραννος των Συρακουσών απωθεί τους Καρχηδονίους προς το δυτικό μέρος της Σικελίας και εφαρμόζει μια αιματηρή στρατιωτική κυριαρχία και τιμωρεί σκληρά σχεδόν όλες τις ελληνικές πόλεις, που είχαν δραστηριοποιηθεί από αιώνες, αλλά και τους εντόπιους πληθυσμούς, που υποστήριξαν την Αθήνα στον πελοποννησιακό πόλεμο που μεταφέρθηκε στη Σικελία το 413 π.Χ.. Το 404 π.Χ. η Σπάρτη, η αντίπαλος της Αθήνας νικά την Αθήνα και κατακτά την ηγεμονία πάνω στους Έλληνες.

Μετά την καταστροφή της Νάξου, σχεδόν πολύ σύντομα πάλι ξανά άρχισε η κανονική ζωή, κυρίως από εκείνη την περιοχή που βρίσκεται στον κόλπο. Και ίσως πρέπει να χαρακτηρίζεται αυτός ο οικισμός ως νέα πόλη, Νεάπολις, που για σύντομο χρονικό διάστημα τύπωσε κέρματα. Μετά την καταστροφή της δεν υπήρχε πλέον η πόλη της Νάξου. Όπως αναφέρω, παρέλαβαν το ρόλο της τα υψώματα του Ταύρου και το δημιουργούμενο το 397-396 π.Χ. Ταυρομένιον. Η ζωή όμως συνεχίζεται, ιδιαίτερα γύρω στην περιοχή του κόλπου. Γι΄ αυτό υπάρχουν διάφορα αποδεικτικά στοιχεία, εκτός των άλλων το μικρό άγαλμα της Αφροδίτης Ίππια από την αρχή του 4 ου π.Χ. αιώνα και προσθέσεις τάφων, μερικοί εξ αυτών πολύ δαπανηροί από τους επόμενους αιώνες. Από το πρώτο ήμισυ του 3 ου αιώνα προέρχεται το υπέροχο μπρούντζινο κράνος, που βρέθηκε μπροστά από πολλά χρόνια στην ενδοχώρα της Νάξου, στην περιοχή Mojo Alcantara .

Το έτος 358 π.Χ. συγκέντρωσε ο Ανδρόμαχος, ο πατέρας του ιστορικού Τιμαίου, τους εξόριστους από την Νάξο στο γύρω ευρισκόμενο Ταυρομένιο (Ταορμίνα). Το Ταυρομένιο πρέπει να θεωρείται ως διάδοχος του αρχαίου οικισμού της Νάξου, όπου πάνω στα νομίσματα παρουσιάζεται η προσωπογραφία του Απόλλωνα του Αρχηγέτη. Τα πρώτα αρχικά αργυρά κέρματα της Νάξου έχουν κοπεί το 530 π.Χ., ένα ευδιάκριτο δείγμα του πλούτου σε μια υπέρ αναπτυγμένη και σύνθετη κοινωνία. Αυτά τα κέρματα ανήκουν στα αρχαιότερα της Σικελίας και δείχνουν από τη μια μεριά το κεφάλι του Διόνυσου, και από την άλλη πλευρά ένα σταφύλι.

Κατά την κλασική εποχή έκοβαν στην Νάξο αργυρά νομίσματα από εξαιρετική καλλιτεχνική αξία. Αυτά απεικονίζουν στη συνέχεια ακόμα την κεφαλή του Διόνυσου και από την άλλη μεριά αλλά το σταφύλι αντικαθιστάται διαμέσου ενός καθήμενου Silen , Σιληνό, (που ανήκει ή ταιριάζει σε Σιληνό, δαιμόνιο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ακόλουθος του Διονύσου). Στα υπολείμματα του αρχαίου οικισμού, που περιορίζονταν στην περιοχή, που βρίσκεται στον κόλπο και χρονολογικά θεωρούνται τον πρώτο αιώνα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αναγνωρίζεται το Μάνστο, τόπος αλλαγής των αλόγων, που συλλογικά με το όνομα Νάξος αναφέρεται στην ιταλική βιβλιογραφία για την εποχή του 5/6 ου π.Χ. αιώνα. Αυτό επιβεβαιώνεται από ένα σύμπλεγμα καυστικών υλών θερμάστρας, στην αριστερή, ακτή του ποταμού Σ. Γκιοβάννι, επίσης και αν αυτή κείται και είναι μακριά από το κέντρο της Αρχαίας Πόλης.

Από Νάξος μετονομάζεται σε Giardini N άξος Giardini Naxos

Γύρω από τον ατυχή χρόνο του 403 π.Χ. καλύπτεται μια σιωπή Νεκροταφείου πάνω από την αρχαία Νάξο, την κληρονομιά της θα την αναλάβει η πόλης Ταορμίνα (Ταυρομένιο). Κατ΄ αρχάς κατά την νορμανδική εποχή ανοικοδομούν πάλι στο ακρωτήριο Σχίζου την γύρω περιοχή και όμως μέχρι των ημερών μας χρησιμοποιείται εκτεταμένα γεωργικά. Τα πολυπληθή αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν , ότι μόνο ο τα συνορεύοντα με τον κόλπο εδάφη ήτανε συνεχώς κατοικημένα και υπηρετούσαν ως περιοχή λιμανιού της πόλης Ταορμίνας.

Εδώ είχε αράξει το τέλος του 3 ου μετά Χριστών αιώνα, δήθεν ο Αγιος Παγκράτιος, πρώτος επίσκοπος της Ταορμίνας, που κατά την παράδοση αποδίδουν στον εκ-χριστιανισμό της περιοχής. Τα ενδιαφέροντα της γύρω περιοχής είναι οπωσδήποτε η αρχαιολογική περιοχή των ανασκαφών και το αρχαιολογικό Μουσείο, που βρίσκεται σε ένα φρούριο από τον 12/13 αιώνα και πλησίον του Ψαροχώρι Giardini Naxos . Στην αρχαιολογική περιοχή αποδεικνύουν τα ευρήματα, ότι η αρχική αποίκηση ήτανε στο τέλος του 8 ου π.Χ. αιώνα και σχετικά μικρή (περίπου 10 εκτάρια) Αυτή βρισκότανε στη χερσόνησο ακριβώς δίπλα από τον κόλπο, όπου βρέθηκαν ερείπια ενός παλιού σπιτιού. Κατά τη διάρκεια του 7 ου π.Χ. αιώνα αναπτύσσεται ο οικισμός σε πόλη.

Η εγκατάστασή της, που μετά από την αυστηρό κανονισμό του 5 ου αιώνα θα σκεπασθεί ολότελα, επεκτεινότανε σε διαφορετικές κατευθύνσεις, και το αποδεικνύουν τα υπολείμματα των αρχικών δρόμων, που ανακάλυψαν εδώ. Από την ουσιωδέστερη σπουδαιότητα ήτανε οι Βόρειο-Νότιες αρτηρίες, αυτές ήτανε φαρδύτερες απ΄ ότι οι άλλοι δρόμοι και συνέδεαν την ακτή με την ενδοχώρα.

Αν και σήμερα το κυριότερο ενδιαφέρον των επισκεπτών ισχύει για την αρχαιολογική περιοχή και το Μουσείο και φυσικά και την θάλασσα και τις ακτές του Giardini Νάξος, μην ξεχνάμε ότι και η μικρή πόλη μας ετοιμάζει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις, όσο αφορά την φυσική όμορφη θέση της και τα ιστορικά ερείπια και οικοδομήματά της. Εδώ αναφέρουμε κυρίως την όμορφη παραλιακή δεντροφυτεμένη οδό, μία οδό που επεκτείνεται κυκλικά σε όλον τον κόλπο και προσφέρει ένα υπέροχο θέαμα, από την εκβολή του ποταμάκι Σιρίνα, πλησίον του σιδηροδρομικού σταθμού ως την προκυμαία του λιμανιού και στο ακρωτήριο του Σχίζου, υπάρχει μία σειρά διαφορετικών και πάντα θελκτικών θεαματικών εξέδρων . Αυτές συναντώνται εκεί μαζί, όπου στέκεται η Νίκη, μία νέα ερμηνεία του ζωγράφου Καρμέλο Μεντόλα του αγάλματος στο Λούβρο, όπου εκεί για πρώτη φορά αποβιβάστηκαν οι Έλληνες άποικοι. Μια ανάμνηση για την αδελφοποίηση μεταξύ του Giardini Νάξος και της Χαλκίδας στην Εύβοια, τον τόπο προέλευσής τους, των ελλήνων αποίκων.

Από τον κόλπο έχει κανείς μας θελκτική ματιά στο ακρωτήριο της Ταορμίνας (Ταυρομενίου), στην οδό που οδηγεί στην Μεσσήνη, όπου από εκεί ανοίγει ένα θαυμάσιο πανόραμα από βουνά και θάλασσα. Ολόκληρη η περιοχή κυριαρχείται από τη μάζα καπνίσματος της Αίτνα και ακόμα και στην μικρή πόλη της Ταορμίνας.

Κάτω από ιστορικές, καλλιτεχνικές και αρχιτεκτονικές απόψεις, παρουσιάζει η Giardini Νάξος κατά μήκος της παλιάς πόλης και των εσωτερικών κυκλοφοριακών δρόμων μερικά ενδιαφέροντα οικοδομήματα, κάτω από αυτά μερικά παλάτια ευγενών, καθώς επίσης αναφέρουμε και τη κομψή εκκλησία της Μαρίας Ρακκομαντάτα από τον 18. αιώνα.

Στον κόλπο του Σχίζου στέκονται ακόμα τα ερείπια μιας βυζαντινής Συνοικίας, ένα σημάδι για μια αδιάκοπη χρήση του αρχαίου λιμανιού. Συγχρόνως αναπτύχθηκε ένα κέντρο καραβοστάσι, κατά μήκος του κάτω ρεύματος του ρυακιού Σαν Γκιοβάννι, που βρίσκεται σε στενή σχέση με τις θέσεις των ψαράδων, αυτή βρίσκεται στο τέλος της συνδέουσας οδού προς την Ταορμίνα. Αυτό φαίνεται να είναι ο παλιός πυρήνας της σημερινής Giardini , που από την αρχή της τουριστικής ανάπτυξης στο δικό μας αιώνα, που αριθμούσε δύο χιλιάδες κατοίκους, που παράλληλα με την αλιεία επίσης και ζαχαροκάλαμο και την παραγωγή βαμβακιού μπορούσε να διατηρήσει ένα λογικό βάρος. Όλα αυτά όμως αντικαταστάθηκαν στη συνέχεια από το άλσος κίτρων, όπου έλαβε και το όνομα Giardini , „Χωριό των Κήπων“. Από την εποχή της δεκαετίας του πενήντα που μετονομάστηκε σε Γκιαρντίνι Νάξος, είναι όλο και περισσότερο συνδεδεμένη η μικρή πόλη με τον τουρισμό, που έδωσε στο μικρό Ψαροχώρι μια απρόσδεκτη ανάπτυξη και μπορούμε να πούμε, ότι το „χωριό των κήπων“ έχει γίνει η πρωτεύουσα για τους τουρίστες από όλον τον κόσμο.

Υποδοχή επισκεπτών στην τουριστική περιοχή

Τα σποραδικά ερείπια του ελληνικού παρελθόντος βρίσκονται στο μεγάλο αρχαιολογικό πάρκο των 21 εκταρίων, που συνδέεται και το Μουσείο, που μας δίδει μια ματιά στη ζωή περισσότερων από 25 αιώνες και αξίζει ο κόπος να το επισκεφτούμε. Είναι στοργικά διαμορφωμένο, αλλά λιγότερο παραστατικά το αρχαιολογικό πάρκο που μας θυμίζει τον πρώτο ελληνικό οικισμό στη Νάξο, σήμερα η ζωηρή μικρή πόλη της Giardini Νάξος. Οι τουρίστες έρχονται σήμερα στην Νάξο περισσότερο για θαλάσσια μπάνια.

Η περιοχή Γκιαρντίνι Νάξος με 10.000 κατοίκους, παρουσιάζει εδώ και πολλά χρόνια το κεντρικότερο σημείο του Σικελιανού Τουρισμού, αν κανείς σκεφθεί, ότι μαζί με την αδελφή πόλη Ταορμίνα αποτελεί το 50% του τουριστικού ρεύματος, που καταφθάνει από όλον τον κόσμο στη Σικελία Κατ΄ αυτόν τον τρόπο μπορεί να συλλάβει ο επισκέπτης ακόμα καλύτερα, ότι αυτός ο πανέμορφος τόπος, που έφτασαν οι Συνέλληνές μας, πρόγονοί μας, μπροστά από 27 αιώνες, σήμερα με τους ευγενικούς κατοίκους του αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης από την αρχή κιόλας την φιλοξενία ως έναν προορισμό.

Η διαφορετική ποιοτική και ποσοτική προσφορά στο Γκιαρντίνι Νάξος με σαράντα μοντέρνα και καλά εκπληρωμένα Ξενοδοχεία, Πενσιόν και θέσεις κάμπινγκ σε διαφορετικές κατηγορίες και με τις εξαιρετικά καλά οργανωμένες ακτές, συνδυάζουν μια ευχάριστη διαμονή. Στην διάθεση των τουριστών βρίσκονται 50.000 κρεβάτια, και ένα δίχτυο θερινής διαμονής με 12.000 δωμάτια. Υπάρχει επίσης μια σειρά δομών για τουρισμό συνεδρίων, που χαρακτηρίζονται από τα κομψότερα από όλη την Σικελία και μπορούν να υποδεχτούν πάνω από τρεις χιλιάδες πρόσωπα, και με αυτά ανήκουν στα πιο μοντέρνα και πιο τελεσφόρα σε ολόκληρη την Νότια Ιταλία.

Ασφαλώς και στα 50 πενήντα εστιατόρια και τυπικά χωρικά Τραττόρια μπορεί κανείς να απολαύσει τα φημισμένα Σπεσιαλιτέ της Σικελιώτικης και ειδικότερα της κουζίνας της Μεσσήνης. Ασφαλώς πάνω από όλα είναι το ψάρι η βάση της κουζίνας καθώς επίσης και η πληθώρα της προσφερόμενης κουζίνας, το κύριο φαγητό, τα τυπικά ψαρικά και κρεατικά φαγητά, και η μεγάλη προσφορά εντόπιων κρασιών, κάτι το οποίο εκτιμά ο επισκέπτης. Φυσικά υπάρχει και μια σειρά από Snackbars Fast – Food -Ρεστωράν καθώς επίσης και δισκοθήκες, λουτρά, ένα σωρό εγκαταστάσεις σπορ, σαγηνευτικές Μπουτίκ, όπου πωλούνται χειροτεχνικά έργα.

Περιηγήσεις στην περιοχή της Νάξου και στο Νόμό της Μεσσήνης της Σικελίας

  Η ευνοϊκή γεωγραφική θέση της τουριστικής περιοχής Giardini Νάξος, το θαυμάσιο οδικό και σιδηροδρομικό δίχτυο, όπου μπορεί κανείς να εξυπηρετηθεί άριστα με τις τοπικές και υπεραστικές λεωφορειακές γραμμές, με τον σιδηρόδρομο και το ιδιωτικό αυτοκίνητο και το πλησιέστερο λιμάνι της Μεσσήνης και Μιλάτζο εγγυώνται, έτσι ώστε να τοποθετείται η μικρή πόλη στην Ιονική Θάλασσα ως ιδανικό σημείο εξόδου για περιηγήσεις πρακτικά σε όλη την Σικελία και τα πλησιέστερα ευρισκόμενα νησιά, όπου εγώ προσωπικά ταξίδεψα δύο φορές όλο το νησί με αυτοκίνητο και μία φορά με την λεωφορειακή συγκοινωνία και με το τραίνο.

Αν θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από την Νάξο με το αυτοκίνητό μας, θα μπορούσαμε ως πρώτο σταθμό να επισκεφτούμε την αδελφή πόλη της Ταορμίνας, που απέχει 7 χιλιόμετρα και έχει δημιουργηθεί από τους Νάξιους, όπου θα θαυμάσουμε το ελληνικό Θέατρο την υπέροχη θέση του και τις φυσικές ομορφιές, όπου βρίσκονται και ιστορικά και καλλιτεχνικά οικοδομήματα, θέρμες, μεσαιωνικό παλάτι, ο μητροπολιτικός ναός, πολυάριθμες εκκλησίες και παλάτια ευγενών, επίσης θα πρέπει να επισκεφτούμε και την μονάδα διαμονής με το όνομα του ιστορικού Τιμαίου, όπου από εκεί πρωτάρχισε η τουριστική διαφώτιση, και τις πολλαπλές άλλες θερινές εκδηλώσεις.

Castelmola , απέχει περίπου 10 χλμ. και κείται σε θαυμάσια θέση στο όρος Ταύρο και έχει θαυμάσια θέα στην Ιονική Θάλασσα και τα γύρω βουνά.

Μεσσήνα, 47 χλμ. Η Μεσσήνη ιδρύθηκε το 730 π.Χ. από τους Χαλκιδείς και κατέχει σήμερα πολλά αρχαιολογικά και καλλιτεχνικά ευρήματα και παρόλα τον καταστροφικό σεισμό του 1783 και 1908.

Από τα ενδιαφέροντα είναι η Μητρόπολη και οι εκκλησίες Santa Maria Alemanna και San Francesco , οπωσδήποτε όμως πρέπει να επισκεφτούμε το περιφερειακό Μουσείο.

Milazzo , περίπου 83 χλμ.. Μία ενδιαφέρουσα μικρή πόλη στην Τυρρηνική Θάλασσα και μια από τις ωραιότερες πόλεις στην Βορειοδυτική Σικελία και ένα κεντρικό θελκτικό σημείο για τουρίστες.

Νησιά του Αιόλου, Με τα Φέρρυ μπωτ από τη Μεσσήνη μπορούμε να επισκεφτούμε τα επτά αδελφικά νησιά: Lipari , Alicudi , Filicudi , Panarea , Salina , Stromboli και Vulcano . Επίσκεψη του Αιολικού Μουσείου του Λιπάρι, με αρχαιολογικά ευρήματα από όλο το Αρχιπέλαγος.

Εκβολή του ποταμού Alcantara , περίπου 2 χλμ., π ου είναι ενδιαφέρουσα για ορνιθολόγους, εξαιτίας της βλάστησης και της ομορφιάς του τοπίου.

Acireale , 28 χλμ. Τουριστικό κέντρο και κέντρο θερμών λουτρών με αξιοθέατα , βιβλιοθήκη, πινακοθήκη και το Φεβρουάριο λαμβάνει χώρα το ωραιότερο καρναβάλι της Σικελίας.

Acitrezza , 34 χιλμ. Ένα αμφιθεατρικό Ψαροχωριό με απηχήσεις στον συγγραφέα Verga . Από την ακτή έχουμε μια μεγαλειώδη θέα στην λεγόμενη λάβα Lava – Faraglioni , των Κυκλώπων .

Catania , περίπου 36 χλμ., πο υ υψώνεται η πιεστική μάζα της Αίτνα, που με τις εκρήξεις της και με τις σεισμικές δονήσεις από αρχαιοτάτων χρόνων έχει καθορίσει την ιστορία της πόλης.

Το δάσος του Malabotta , 55 χλμ. ένας ασυνήθιστος τόπος της Σικελίας με βλάστηση, δάση, ποταμάκια κλπ.

Το φαράγγι της Alcantara , 14 χλμ, παρουσιάζει τα καταπληκτικότερα φυσικά φαινόμενα όλης της Σικελίας.

Αίτνα, 143 χλμ. Μια θαυμάσια και απερίγραπτη γεωγραφική θέση και πλήθος ενδιαφέροντος.

Piazza Armerina, 140 χλμ . Ενδιαφέροντα από την ρωμαϊκή εποχή της Σικελίας. Από την Piazza Armerina φτάνει κανείς στην Morgantina , μια μικρή πόλη των Σικούλων κάτω από λληνιστική επιρροή με στρατηγική και οικονομική σημασία με μία ενδιαφέρουσα αγορά, από τις ωραιότερες της Σικελίας, υπάρχουν και τα ερείπια της αγοράς και το θέατρο.

Συνεχίζεται