asxetos.gr 15 χρόνια χρηστικό περιεχόμενοΠοιο είναι το ιστορικό βάθος της διεξαγωγής των αγώνων
Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος της ιστορικής σειράς καθώς επίσης και των αρχών και του πνεύματος που διέπουν τους Ολυμπιακούς αγώνες από αρχαιότατους χρόνους, που όπως περιέγραψα στο πρώτο μέρος, ότι αναφέρεται, ως πρώτος ολυμπιονίκης ο Ηλείος Κόρυβος, που νίκησε στο αγώνισμα του σταδίου το 776 π.Χ., είναι όμως γενικά αποδεκτό, ότι τα Ολύμπια μέχρι το 776 π.Χ. είχανε ήδη μια ζωή 500 πεντακοσίων ετών. Διεκόπησαν όμως το 393 μετά Χριστών για 1 611 χρόνια, για να αναβιώσουν το 1896 στην Αθήνα.
Όπως αναφέραμε, εμπνευστής της αναβίωσης των διεθνών αγώνων ήτανε ο Γάλλος, Φιλέλληνας ντε Κουμπετέν. Δεν πρόφτασε όμως να δει πραγματοποιούμενα τα οράματά του και τα ιδανικά του, δηλαδή όλοι οι λαοί της γης να ενωθούν ειρηνικά στην ίδια αγωνιστική θέση με το πνεύμα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας. 66 χρόνια μετά το θάνατό του και 1 611 χρόνια μετά από την κατάργηση των αγώνων, εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το ψήφισμα για την Ολυμπιακή Εκεχειρία και επίσης θα διεξαχθεί το αγώνισμα της σφαιροβολίας στους αγώνες του 2004 στο στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας, εκεί που γεννήθηκε ο Ολυμπιάδα.
Η διεξαγωγή, κατάργηση και αναβίωση των αγώνων
Η καθιέρωση του τόπου ως θρησκευτικού κέντρου και τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων χρονολογείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι ολυμπιάδες απέβησαν η σταθερότερη βάση της αρχαίας ελληνικής χρονολογίας, διότι από το 776 π.Χ. άρχισε να καταγράφεται και να φυλάσσεται ακριβώς κατάλογος των Ολυμπιονικών από τους Ηλείους, οι οποίοι άρχισαν τότε να διοικούν την Ολυμπία σε αντικατάσταση των ΠΙΣΑΤΩΝ, όπου υπαγότανε πρώτα η ΟΛΥΜΠΙΑ. Για να διατηρήσουν οι ΠΙΣΑΤΕΣ την εξουσία στην Ολυμπία είχαν έλθει σε πολλές προστριβές με τους Ηλείους, αποτέλεσμα των οποίων ήτανε η καταστροφή της ΠΙΣΗΣ, πιθανόν το 579 π.Χ. από τους Ηλείους με τους Σπαρτιάτες ως συμμάχους τους, για να επικρατήσουν τελικά στην Ολυμπιάδα.
Γύρω βέβαια από το όνομα Ολυμπία τελούμενοι πανελλήνιοι εορτές προς τιμή του Ολυμπίου Διός, και μάλιστα οι διεξαγόμενοι στο πανηγύρι αυτό επίσημα από το 776 π.Χ., Ολυμπιακοί αγώνες, άρχισαν κατ΄ απομίμηση να γιορτάζονται από μεν της 30ης Ολυμπιάδας (το 556 π.Χ.) και καθ΄ όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, από δε της 40ης Ολυμπιάδας (το 516 π. Χ) και από όλων των άλλων Ελλήνων της Μικρασίας, της Μεγάλης Ελλάδας και της Σικελίας, όπου θα επανέλθουμε προσεχώς.
Κατά τους κλασσικούς χρόνους τη διεξαγωγή της πανελληνίου εορτής των Ολυμπίων και των συναφών Ολυμπιακών αγώνων είχανε με κοινή συναίνεση των Ελλήνων, οι Ηλείοι, οι οποίοι με μία επιτροπή, που αποτελείτο από τους πλέον διακεκριμένους ευπατρίδες και καλουμένων των σπουδοφόρων, κήρυτταν την Ολυμπιακή εκεχειρία και καλούσαν στην Ολυμπία το πανελλήνιο (εκτός βέβαια γυναικών) – θεατές, αθλητές και τους θεωρούς, επίσης τους εκπροσώπους των ελληνικών πολιτειών όλων των ελληνικών χωρών από την κύρια Ελλάδα, την Μεγάλη Ελλάδα της Ιταλίας και της Σικελίας και τη Μικρά Ασία, για να προσέλθουν στην Ολυμπία για τον εορτασμό της επισημότερης και πανελλήνιας εορτής των «Ολυμπίων», όπου δίνονταν καίρια επικοινωνία του πανελλήνιου κοινού και επιδείκνυαν την πανελλήνια πρόοδο και ανάπτυξη, δηλαδή τη σωματική και πνευματική άθληση δια γυμνικών και ιππικών αγώνων στο στάδιο και στο Ιπποδρόμιο και επίσης ακόμα και εκδηλώσεις καλλιτεχνικών και φιλολογικών διαγωνισμών μεταξύ των καλλιτεχνών και των σοφών ανδρών. Ως πρώτος εξ αυτών αναφέρεται ο Ηρόδοτος, ο οποίος από του οπισθοδόμου του ναού του Ολυμπίου Διός ανέγνωσε μέρος της ιστορίας του παρουσία ενθουσιώδους ακροατηρίου, μεταξύ του οποίου ευρίσκονταν και ο Θουκυδίδης, βέβαια νεαρός τότε.
Οι Ρωμαϊκοί χρόνοι και οι αγώνες
Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους όμως, αλλεπάλληλες ήτανε οι επεμβάσεις των Ρωμαίων στα πράγματα διοικητικώς και κυριαρχικώς, αν και υπήρχαν αυτοκράτορες που εμφανίσθηκαν ως φίλοι και υποστηρικτές της Ολυμπίας. Ως παράδειγμα αναφέρεται ο ΣΥΛΛΑΣ το 80 π.Χ. που κάλεσε τους αθλητές της Ολυμπίας στη Ρώμη, για να κοσμήσει το θρίαμβό τους.
Ο ΝΕΡΩΝ, για να λάβει μέρος ως αθλητής στους αγώνες διέταξε να εκτελεστούν οι αγώνες κατά το τρίτον έτος της Ολυμπιάδας εκείνης (το 67 μετά Χριστών) και όχι κατά το πρώτο ως ήτανε και απαιτούσε ο καθιερωμένος κανονισμός, επέβαλε μάλιστα ακόμα και την τέλεση μη επιτρεπόμενων μουσικών αγώνων, ο οποίος ανεδείχθη, ως εικός, νικητής ως τραγωδός και κιθαρωδός. Ο ΤΙΒΕΡΙΟΣ μολαταύτα – νικητής τεθρίππου πρότερο – γενόμενος Αυτοκράτορας ανασυνέστησε τον ιππικό αγώνα. Επίσης επί ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ του Παραβάτου και του Ουάλευτος υποστηρίχθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αλλά το 393 μετά Χριστών εορτάσθηκαν για τελευταία φορά στην Ολυμπία, καταλυθέντα για πάντα και για τα επόμενα
1 611 ολόκληρα χρόνια από τον Θεοδόσιο τον Α΄, όπου θα επανέλθουμε προσεχώς.
