Δαίδαλος και Ίκαρος
0 Δαίδαλος από την Αθήνα ήτανε ένας Ερεχθείτης, έτσι λεγότανε τα δισέγγονα του Ερεχθέους . Ήτανε ο επιτηδειότερος καλλιτέχνης της εποχής του ως αρχιτέκτονας, γλύπτης και ως ειδικός στην επεξεργασία της πέτρας.
Σε πολλά μέρη του κόσμου θαυμαζότανε έργα που περάσανε από τα χέρια του, και από τους καλλιτεχνικούς του κίονες έλεγε κανείς, ότι ήτανε ολοζώντανες, πήγαιναν τις θαύμαζαν και έλεγαν, ότι αυτά δεν ήτανε αγάλματα, παρά εμψυχωμένα πλάσματα. Αλλά τόσο πλούσια καλλιτεχνικά προικισμένος ς ήτανε ο Δαίδαλος, όσο και ματαιόδοξος και ζηλότυπος ήταν επίσης. Η κακή συνήθεια τον οδήγησε στο έγκλημα και τον παρέσυρε στην αθλιότητα.
Αυτός είχε τον γιό της αδελφής του, που ονομαζότανε Τάλος, και που τον δίδασκε και του έδειχνε τις υπέροχες εγκαταστάσεις ως θείος και μαέστρος. 0 Δαίδαλος άρχισε να φοβάται, ότι το όνομα του μαθητή και ανιψιού του θα γινότανε μεγαλύτερο και πιο φημισμένο από, ότι του δασκάλου του. Η ζήλια ήτανε τόσο μεγάλη και αξεπέραστη, έτσι που το παιδί κατακύλησε κάτω από τον πύργο της Αθήνας.
Κατά τη διάρκεια που ο Δαίδαλος ασχολούτανε ακόμα με την κηδεία του ανιψιού του, συνελήφθη και κατηγορήθηκε για δολοφονία στο δικαστήριο του Αρείου Πάγου και βρέθηκε ως ένοχος. Ξέφυγε όμως και τριγυρνούσε ως φυγάς στην Αττική, όπου κατόρθωσε να διαφύγει στην Κρήτη.
΄Όπως γνωρίζουμε από την μυθολογία ο Δαίδαλος ο μεγαλοφυής εφευρέτης κατέφυγε μετά από την δολοφονία του μαθητή του και ανιψιού του Τάλου στο βασιλιά Μίνωα στην Κρήτη. Αυτόν όμως τον ευχαρίστησε για την φιλοξενία του πολύ άσχημα, όπου βοήθησε τη γυναίκα του Πασιφανή στο ερωτικό πάθος στη μοιχεία με τον ωραίο ταύρο. Αυτός κατασκεύασε γι΄ αυτή μία τεχνική (ψεύτικη) αγελάδα, όπου η ερωτευμένη πλησίασε τον λευκό ταύρο του Ποσειδώνα και εκ των ερωτικών σχέσεων γέννησε αυτή τον Μινώταυρο, τέρας με ανθρώπινο σώμα και κεφαλήν ταύρου ή κατά άλλους με σώμα ταύρου και κεφαλήν ανθρώπου.
Το τέρας κρατείτο στο Λαβύρινθο της Κνωσού, τον οποίον κατασκεύασε ο Δαίδαλος. ΄Όταν ο άρχοντας πληροφορήθηκε την συμμετοχή του Δαίδαλου στην κακή πράξη αιμομιξίας, έριξε αυτόν και το γιο του ΄Ικαρο στο Λαβύρινθο. Ο Δαίδαλος για να αποφύγει το δίκαιο εναντίον του θυμού του Μίνωα, κατόρθωσε με το γιο του ΄Ικαρο να κατασκευάσουν και οι δυο φτερά από κερί και να διαφύγουν. Ο μεν ΄Ικαρος έπεσε και πνίγηκε στη Θάλασσα, Για την ενθύμηση αυτού του γεγονότος έλαβε το νησί αιώνια το όνομα Ικαρία.
Ο Δαίδαλος κατέφυγε στη Κάμικο της Σικελίας, (κατά πάσα πιθανότητα στη σημερινή πόλη ( Caltabellotta ), όπου κυβερνούσε ο βασιλιάς των Σικανών Κώκαλος της Σικελίας και ζήτησε προστασία του βασιλιά Κωκάλου. ΄0πως πρωτύτερα στον Μίνωα της Κρήτης βρήκε ο φυγάς φιλόξενη προσφορά. Για τα αριστουργηματικά έργα του είχαν εκπλαγεί οι κάτοικοι. …. Κοντά στα πολλά έργα του κατασκεύασε ένα πύργο, όπου ο βασιλιάς Κώκαλος φύλαγε τους θησαυρούς του. Το τρίτο μεγάλο έργο του Δαίδαλου στο νησί της Σικελίας ήτανε ένα βαθύ σπήλαιο….Επέκτεινε τον ναό της Αφροδίτη στους πρόποδες Eryx .
Ο Ο ναός Concordia = Ομόνοιας, αφιερωμένος στη θεϊκή τιμώμενη ομόνοια , είναι ένα αριστούργημα που οικοδομήθηκε την
κλασική περίοδο ( 440-430 π.Χ.). Είναι ένα σύμβολο του Ακράγαντα, Agrigent από την κοιλάδα των ναών και εκτιμάται ως ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αιστοτεχνήματα και την αρμονική του αρχιτεκτονική του ελληνικού κόσμου . Φωτο: Κωνσταντίνου Σ. Ναλμπάντη, Κολωνία.
Εκεί ο Δαίδαλος κατασκεύασε για τον βασιλιά ένα τεράστιο ακατάληπτο πύργο και για τις κόρες του Σικανού βασιλιά εφεύρε μηχανικές κούκλες. ΄Όταν πληροφορήθηκε ο Μίνωας τη διαμονή του Δαίδαλου, απεφάσισε να πάει με έναν αξιόλογο στόλο στη Σικελία και φθάνοντας στο Ακράγα-Ακράγαντα ζήτησε με πρεσβευτές από τον Κώκαλο να του παραδώσει τον Δαίδαλο. Αλλά ο Κώκαλος ήτανε από την άφιξη του ξένου τυράννου αγανακτισμένος και επεδίωκε με τρόπους και μέσα να τον καταστρέψει. Ο Κώκαλος προσποιείται ότι θα παραδώσει τον Δαίδαλο και σε μεγάλη προϋπάντηση των Σικελιωτών φιλοξενεί τον Μίνωα στα ανάκτορά του. ΄Ένα ζεστό μπάνιο όφειλε να θεραπεύσει την κούραση του δρόμου. ΄Όταν καθότανε στον λουτήρα, άφησε ο Κώκαλος να ζεσταθεί το νερό τόσο πολύ, ώσπου ο Μίνωας πνίγηκε στο ζεστό νερό. Κατ΄ άλλους όμως: Από ευγνωμοσύνη για το ασυνήθιστο παιχνίδι ζεματίζουν οι πριγκίπισσες τον βασιλιά Μίνωα στο λουτρό, τον τελευταίο υπό το όνομα τούτο μονάρχη της Κρήτης, που είχε καταδιώξει τον Δαίδαλο ως την Τρινακρία.
Το πτώμα του παρέδωσε ο βασιλιάς της Σικελίας στους κρητικούς στρατιώτες κάτω από τον ισχυρισμό, ότι ο άρχοντάς τους γλίστρησε στο μπάνιο και έπεσε και πνίγηκε στο ζεστό νερό. Μετά από αυτό ο Μίνωας θάφτηκε με μεγάλη μεγαλοπρέπεια στον Ακράγαντα Agrigente και πάνω στον τάφο του έχτισαν έναν δημόσιο ναό της Αφροδίτης. Μετά τον τρομερό θάνατο του εχθρού του ζούσε ο Δαίδαλος τιμώμενος και εκτιμώμενος στο νησί, όπου κατασκεύασε μερικά ακόμα οχυρωματικά έργα. Δεν ήτανε όμως ευτυχής μετά το θάνατο του γιου του και έζησε περίλυπα και κατσούφικα γεράματαΒλέπε: Gustav Schwab: Die schönsten Sagen des klassischen Altertums, Bindlach 1997 und Gründel Heinz Tomek : Sizilien, Richtig Reisen, DuMont, Köln 1997.
Τότε μόνο ευσταθεί ο ελληνικός μύθος στη Σικελία με το όνομα και τις απομεμακρυσμένες εποχές, αν αποδεχθούμε και εμείς αυτό που πολλοί αρχαιολόγοι υποθέτουν, ό,τι ο Μίνωας δεν είναι το όνομα ενός ή δύο έστω βασιλέων της Κρήτης, αλλά ο τίτλος των προϊστορικών βασιλέων της Κρήτης ,όπως το όνομα «Φαραώ» ή «Καίσαρ»………