Αιγυπτιακά Ιερογλυφικά στην Αυστραλία ;

“To Αιγυπτιακό αίνιγμα της Αυστραλίας” (“the oz – egyptian enigma”). Του Paul White (Απόσπασμα από το περιοδικό “Exposure”, έκδοση 2 Νο. 6, 1996) Επιμέλεια-Απόδοση: esoterica.gr – Συντακτική Ομάδα

Τα ιερογλυφικά “διηγούνται” την ιστορία των πρώτων Αιγυπτίων εξερευνητών που επλήγησαν και παγιδεύτηκαν στην αρχαία Αυστραλία. Η ανακάλυψη επικεντρώνεται σε ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο σύνολο σκαλισμάτων σε βράχους, τα οποία ανακαλύφθηκαν στον Εθνικό Δρυμό της Κοιλάδας Hunter, 100 χλμ βόρεια του Sydney. Τα αινιγματικά αυτά σκαλίσματα αποτέλεσαν τμήμα των τοπικών παραδόσεων της περιοχής για περίπου έναν αιώνα, με αναφορές από ανθρώπους που τα γνωρίζουν από την αρχή του 20ου αι. Αυτήν την περιοχή επισκέφτηκαν οικογένειες των ντόπιων πληθυσμών τη δεκαετία του 1950 και έπειτα αποτέλεσε τμήμα της τοπικής μυθολογίας για μερικές δεκαετίες μέχρι που τυχαία ανακαλύφθηκε ξανά από έναν άνθρωπο που έψαχνε το χαμένο του σκύλο…

Τα ιερογλυφικά βρίσκονται πάνω στη σχισμάδα ενός βράχου, σε ένα μεγάλο σύνολο διαχωρισμένων πετρωμάτων στην πρόσοψη ενός λόφου, όπου έχει δημιουργηθεί ένα μικρό χάσμα δύο επίπεδων πέτρινων τοίχων, αντιτακτών, με απόσταση που “απομακρύνονται” κατά δύο έως τέσσερα μέτρα και επιστεγάζεται από ένα τεράστιο επίπεδο βράχο, ως μία “στέγη” στο στενό άκρο… Η σχισμή του βράχου έχει σχήμα σπηλιάς και είναι προσβάσιμη μόνο από μία βραχώδη δίοδο από το επάνω και κάτω μέρος, το οποίο εύκολα διακρίνεται από τον απλό περιπατητή.

Καθώς κανείς βγαίνει από την βραχώδη δίοδο και ανεβαίνει προς την είσοδο της πέτρινης αψίδας έρχεται “αντιμέτωπος” με μία σειρά φθαρμένων σκαλισμάτων που προφανώς είναι αρχαία Αιγυπτιακά σύμβολα. Αυτά σίγουρα δεν αποτελούν τα συνήθη σκαλίσματα ζώων των αυτόχθονων της Αυστραλίας, αλλά κάτι ξένο για την Αυστραλιανή ενδοχώρα…. Υπάρχουν τουλάχιστον 250 ιερογλυφικά. Στο τέλος αυτού του χάσματος, προστατευόμενο από το εναπομείναν κομμάτι της πέτρινης στέγης, βρίσκεται ένα υπέροχο ανάγλυφο του αρχαίου Αιγύπτιου Θεού Άνουβι (σε μέγεθος 1/3 του φυσικού), του Κριτή των Νεκρών!

Τα ιερογλυφικά είναι υπερβολικά αρχαία, στο αρχαϊκό στυλ των πρώτων δυναστειών. Αυτό το αρχαϊκό στυλ είναι ελάχιστα γνωστό και δύσκολο να ερμηνευτεί από τους περισσότερους Αιγυπτιολόγους, καθώς σχεδόν όλοι έχουν εκπαιδευθεί να ερμηνεύουν από τη Μέση Αίγυπτο και μετά. Τα κλασσικά Αιγυπτιακά λεξικά παρέχουν ερμηνεία μόνο για την Μέση Αίγυπτο, και υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι που μπορούν να διαβάσουν και να μεταφράσουν τις αρχικές τεχνοτροπίες. Επειδή το παλιό στυλ περιέχει αρχικές μορφές ανάγλυφων, τα οποία συσχετίζονται με τις αρχαϊκές Φοινικικές και Σουμεριακές πηγές, κάποιος μπορεί να καταλάβει γιατί οι ακαδημαϊκοί ερευνητές που τα είδαν τόσο εύκολα τα θεώρησαν παράξενες και κακές απομιμήσεις. Ο παλιός Αιγυπτιολόγος Ray Johnson , που είχε μεταφράσει υπερβολικά αρχαία κείμενα από το Μουσείο των Αρχαιοτήτων στο Κάιρο, τελικά κατάφερε να καταγράψει και μεταφράσει τους δύο αντιτακτούς τοίχους με τους Αιγυπτιακούς χαρακτήρες……οι οποίοι προέρχονται από την Τρίτη Δυναστεία.

Μια Τραγική Ιστορία

Οι βραχώδεις τοίχοι μαρτυρούν την τραγική ιστορία αρχαίων εξερευνητών που ναυάγησαν σε μία παράξενη και εχθρική γη και τον ξαφνικό θάνατο του βασιλικού αρχηγού τους “Εξοχότατος Dies-eb”.

Ένα σετ από τρία περιγεγραμμένα ανάγλυφα μαρτυρούν το όνομα “RA-JEDEF” ως ο ανερχόμενος Βασιλιάς του Άνω και Κάτω Νείλου, και υιός του “KHUFU”, που στη συνέχεια είναι υιός του Βασιλιά “SNEFERU”. Αυτό το γεγονός χρονολογεί την εξερεύνηση αμέσως μετά την βασιλεία του Κhufu (γνωστό στα Ελληνικά ως “Χέοπας”,ο διάσημος δημιουργός των Μεγάλων Πυραμίδων), περίπου δηλαδή μεταξύ του 1779 και του 2748 π.Χ.

Ο Dies-eb πιθανόν να υπήρξε ένας από τους υιούς του Φαραώ Ra Djedef, που βασίλευσε μετά τον Khufu. Το κείμενο των ιερογλυφικών ήταν εμφανώς γραμμένο σύμφωνα με τις οδηγίες του καπετάνιου του πλοίου ή κάποιου παρόμοιου, με το γωνιακό ιερογλυφικό του τοίχου να αναπαριστά τον τίτλο ενός υψηλά ιστάμενου ή κληρικού. Η γραφή λέει “μιλώντας εκ μέρους της αυτού εξοχότης, του Πρίγκιπα, από αυτό το ερημωμένο μέρος που μας έφερε αυτό το πλοίο”. Ο αρχηγός της εξερεύνησης, όπως αναφέρθηκε πριν, περιγράφεται ως ο υιός του Βασιλιά, “Εξοχότατος Djes-eb”, που κατέληξε να ταλαιπωρείται μακριά από την πατρίδα του.

Τα ιερογλυφικά αναπαριστούν το ταξίδι του και την τραγική κατάληξη: “Για δύο εποχές ταξίδεψε δυτικά, με δυσκολίες αλλά τα κατάφερε. Πάντα προσευχόμενος, πάντα αισιόδοξος, και αντιμαχόμενος τα έντομα. Αυτός, ο υπηρέτης του Θεού, είπε ο Θεός έφερε τα έντομα….Πήγε σε λόφους και ερήμους, σε άνεμο και βροχή, χωρίς λίμνες κοντά. Σκοτώθηκε ενώ οδήγησε το Χρυσό Γεράκι σε μία άγνωστη γη, διασχίζοντας βουνά, ερήμους και νερά …” “Αυτός που πέθανε, αναπαύεται εδώ. Είθε να έχει αιώνια ζωή. Ποτέ ξανά δεν θα σταθεί δίπλα στα νερά του Ιερού Μερ”….ΜΕΡ εννοώντας “αγάπη”. Υπήρχε ένας τάφρος γύρω από την πυραμίδα που ονομάζονταν “τα νερά του Μερ”.

Ο δεύτερος αντιτακτός τοίχος, που αναρτήθηκε πολύ πιο δομημένα, αναλύει περαιτέρω την τραγωδία. Αυτός ο τοίχος ξεκινά με το ιερογλυφικό ενός φιδιού (Heft), με ένα ανάγλυφο σαγονιών (για να δαγκώνουν) και το σύμβολο του “δύο φορές”….Το φίδι δάγκωνε διπλά.

Οι πιστοί του ιερού Κυρίου “KHUFU”, του ισχυρού της Κάτω Αιγύπτου, Βασιλιά των Δύο “Adzes”, δεν θα επιστρέψουν όλοι. Πρέπει να προχωράμε μπροστά και να μην κοιτάμε πίσω. Όλα οι κόλποι και τα ποτάμια είναι στεγνά. Το πλοίο μας κατεστραμμένο και δεμένο με σχοινιά. Τον θάνατο προκάλεσε ένα φίδι. Δώσαμε αφέψημα αυγού από το ιατρικό κουτί και προσευχηθήκαμε στον ΑΜΕΝ, τον Κρυμμένο, γιατί χτυπήθηκε διπλά”. Τελετές ταφής, προσευχές και προετοιμασίες περιγράφονται “Καταλήξαμε στην πλαϊνή είσοδο του προθαλάμου ,μαζεύοντας πέτρες από γύρω. Στοιχίσαμε τον προθάλαμο με τους Δυτικού Ουρανούς”Οι τρεις θύρες της αιωνιότητας συνενώθηκαν με το τέρμα του βασιλικού τάφου και σφραγίστηκαν. Τοποθετήσαμε δίπλα του ένα σκάφος, την ιερή προσφορά, αν ξυπνήσει από τον τάφο. Μακριά από το σπίτι βρίσκεται το ιερό σώμα και οι υπόλοιποι.”.Η μοναδική 5,000 ετών ιστορία του θανάτου και της ταφής του “Εξοχότατου Djes-eb”, ενός από τους υιούς του Φαραώ Ra Djedef.

….Οπτική παρατήρηση του μνημείου καθιστά φανερό ότι τα ιδιαίτερα φθαρμένα ανάγλυφα που εκτέθηκαν στο παράκτιο κλίμα, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον χιλιάδων χρόνων έως αιώνων όταν πρωτοανακαλύφθηκε αυτό το μνημείο ήταν καλυμμένο από πυκνή βλάστηση και γεμάτο θρυψαλιασμένους βράχους και με ένα πιο παχύ στρώμα εδάφους. Μία σειρά ανασκαφών από διάφορους ενδιαφερόμενους δεν αποκάλυψαν αντικείμενα ή σώματα αν και εξεζητημένες τεχνικές laser δεν εφαρμόστηκαν…Υπάρχουν σημαντικά γεγονότα που μηνύουν ότι οι αρχαίοι γνώριζαν πολύ καλά την Μεγάλη Νότια Γη.

Υπάρχουν παραδόσεις των Σουμέριων και των Μάγια για μία “χαμένη μητέρα γη” στο Ειρηνικό. Η Αυστραλία εμφανίζεται υπό το όνομα “Αντιόχεια” (“Antoecie”) στο διάσημο σφαιρικό παγκόσμιο χάρτη του Κράτη από τον Μάλλο. Ακόμη, εμφανίζεται στον Ελληνικό χάρτη του Ερατοσθένη το 239 π.Χ. Θεωρείται αποδεκτό ότι οι ναυτικοί πολιτισμοί της αρχαιότητας ήταν ικανοί για μακρινά υπερπόντια ταξίδια. Ιδιαίτερα οι πρώτοι Αιγύπτιοι, όπως καταγράφεται στο υπέροχο κείμενο της Γκίζας “Ο Τάφος του Πλοίου”. Στη δεκαετία του 1950, ένα 4,500 ετών υπερωκεάνιο ανακαλύφθηκε στα δεξιά της Μεγάλης Πυραμίδας.

Το 1991 ένας ολόκληρος στόλος από ακόμη παλιότερα πλοία βρέθηκε θαμμένο στην έρημο της Αβύδου στην Aνω Αίγυπτο. Σύμφωνα με τους Times του Καΐρου, το 1982, οι αρχαιολόγοι που εργάζονταν στο Fayum, κοντά στη Όαση της Σίβα, αποκάλυψαν απομεινάρια από καγκουρό και άλλα Αυστραλιανά μαρσιποφόρα. Και υπάρχει επίσης το παράξενο σύνολο των μπούμεραγκς που ανακαλύφθηκαν από τον Καθηγητή Carter στον τάφο του Τουταγχαμών το 1922…..