“Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα” – Αλλά οι τιμές ;

Προλεγόμενα

Και πάλι θα ασχοληθώ με τις κριτικές αναλύσεις του ελληνικού τουρισμού από τα γερμανόφωνα ΜΜΕ. Άλλωστε έχουν περάσει πολλά χρόνια και όταν στην Ελλάδα επικρατούσε ένα απέραντο Νεκροταφείο του φόβου και της σιωπής και ήμουνα φοιτητής στη Γερμανία, θυμάμαι, το πρώτο μου κριτικό άρθρο στα ελληνικά που έγραψα ήτανε για τον τουρισμό, μετά από αυτό και στα γερμανικά και στα ελληνικά . Το δε πρώτα μου άρθρα στη Γερμανική ήτανε για την Παιδεία , την μόρφωση, τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση των Ελληνοπαίδων και το πρόβλημα της κατοικίας. Αν και έγραψα στους ανωτέρω τομείς αμέτρητα άρθρα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, θέλω να τονίσω, ότι θα έπρεπε σήμερα να είμαστε σε ανοδική τάση και πολύ καλύτεροι, αν μπορούσαμε να επεξεργαστούμε τις αρνητικές μας εμπειρίες παραγωγικά.

Αρθρογραφία γερμανικών ΜΜΕ περί του ελληνικού τουρισμού

Η έγκυρη εβδομαδιαία εφημερίδα DIE ZEIT, του Αμβούργου, 14. Ιουλίου 2005 σε ένα μακροσκελές άρθρο της με τίτλο να ξαναζωντανέψουμε τον μύθο, κάνει μία κριτική ανάλυση και αναφέρει : Μετά την πολυετή τουριστική στασιμότητα γίνεται στους Έλληνες ευδιάκριτα, ότι με το μπιφτέκι, Συρτάκι και αρχαιότητες δεν μπορεί να δέσει τους τουρίστες και δεν αρκούν πλέον. Πολλοί τουρίστες στην Κρήτη ή τη Ρόδο έχουν το αίσθημα ότι ο χρόνος έχει σταματήσει. Μπορεί αυτή η κατάσταση να συμβάλλει στο FLAIR και όμως στην Ελλάδα αποδεικνύεται προς τα πίσω, τη δεκαετία του εβδομήντα.

Χοντροκομμένα ξενοδοχειακά κούτσουρα από τα πρώτα χρόνια του μαζικού τουρισμού περιβάλλουν ακόμα τις ακτές, όπου άλλες χώρες διακοπών έχουν καμουφλάρει τις εγκαταστάσεις τους και τις έχουν μεταβάλλει σε φολγκλοριστικά χωριά διακοπών. Κάτω από τους εμπειρογνώμονες ισχύει η Ελλάδα ως ωριμασμένος στόχος διακοπών – μια φιλική περιγραφή για ξεσυνηθισμένα ξενοδοχεία, οι ασύμφορες σχέσεις μεταξύ τιμών, προσφοράς και σχέσεων – είναι μία ξεπερασμένη μόδα αισθητικής των διακοπών. Πάρα πολύ καιρό επιμένουν οι περήφανοι Έλληνες στη θέση τους, την αρχαιολογία, το μπιφτέκι, το συρτάκι και την παροιμιώδη φιλοξενία και μ΄ αυτά να γεμίσουν τα ξενοδοχεία τους. Αν τώρα επιδώσει το νέο σλογκάν «Ζήσε το δικό σου μύθο στην Ελλάδα» είναι άγνωστο, αλλά οι ξενοδόχοι που κάνουν μοντερνισμούς στα ξενοδοχεία τους λαβαίνουν κρατικές βοήθειες.

Πάρα πολύ καιρό δεν έγιναν τίποτε, ενώ η χώρα χρειάζεται το γρηγορότερο καλυτερεύσεις, ξενοδοχεία, οδούς, αεροδρόμια και όχι τελευταία να αντιπροσωπεύει το SERVICE και όχι πλέον στο επίπεδο, που οι ταξιδιώτες προϋποθέτουν ως αυτονόητο. Ο αρθρογράφος της ZEIT κάνει συγκρίσεις με την Τουρκία, όπου το 2004 επισκέφτηκαν 4,1 εκατομμύρια γερμανοί, διπλάσιοι απ΄ ότι την Ελλάδα.

Τελείως έχουν κοιμηθεί οι Έλληνες αναφέρει στις τάσεις του ALL-INCLUSIVE, που χωρίς τον μαζικό τουρισμό σήμερα δεν μπορεί πλέον να κατορθωθεί αύξηση.Κυρίως οικογένειες απαιτούν σήμερα μια σαφή εικόνα εξόδων διακοπών. Όποιος βρεθεί στα ελληνικά τουριστικά κέντρα και πληρώσει για έναν καφέ τέσσερα ευρώ και για μια μπύρα πέντε Ευρώ, θα φροντίσει να βρει τον επόμενο χρόνο, αν είναι δυνατόν ένα στόχο με χαμηλότερα συμπληρωματικά έξοδα.

Το όνειρο για ήλιο, ακτές και θάλασσα μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει φθηνότερα στην Τουρκία, Βουλγαρία, Κροατία ή Τυνησία. Αιτία του κακού είναι πολλά και όχι μόνο ένα ειδικό χαρακτηριστικό των Ελλήνων για τη λογική της επιχειρηματικότητας. Ακόμα συζητούν οι Έλληνες για τις προοπτικές τους, φανταστικά είναι όμως τα ελληνικά χωριά και οι επαρχιακές πόλεις για τους παραδοσιακούς ατομικιστές, που αγαπούν την επαρχία και τα χωριά, που θα πρέπει να προφυλάξουν οι Έλληνες. Ο αρθρογράφος αναφέρει, ότι ενώ οι άλλες χώρες επιχειρούν τουρισμό όλον τον χρόνο, στην Ελλάδα κλείνουν τα πάντα, αλλά και σε σύγκριση με άλλες χώρες η Ελλάδα μειονεκτεί………

Επίλογος

Στο μακροσκελές άρθρο της ZEIT , επιθυμώ να προσθέσω, ότι ενώ σε όλες τις άλλες χώρες και πόλεις υπάρχουν ολοήμερες προσφορές, η Ελλάδα υστερεί. Στην Κολωνία με ένα εκατομμύριο κατοίκους, ο καφές αρχίζει από 1.60 Ευρώ, το Καπουτσίνο ως 1.90 Ευρω, και το πρωϊνό με καφέ από 2.90 Ευρώ. Οι Ιταλοί στα 800 χιλιόμετρα ακτές της Καλαβρίας διαφημίζουν το κόστος του Καπουτσίνο με ένα 1.00 Ευρώ .Στο πανέμορφο Ασπρομόντε που μιλούν ακόμα γκρεκάνικα ένα διπλόκλινο δωμάτιο κοστίζει από 32 Ευρώ.

Ακόμα και στις Καφετέριες και τα εστιατόρια της Ελλάδας απουσιάζει παντελώς ο εντόπιος και ο διεθνής Τύπος, αλλά παραμένουν κενά χωρίς πελατεία και δεν υπάρχουν ούτε προσφορές. Όλοι μας γνωρίζουμε, ότι οι τουρίστες αναζητούν τους εντόπιους πληθυσμούς, και ότι ισχύει μην πας ποτέ σε άδειο μαγαζί ή καφετέρια γιατί κάτι δεν πάει καλά… Μπορεί τα φαγητά να είναι φθαρμένα και ο καφές χωρίς γεύση, και στην προκειμένη περίπτωση χρειάζονται ολοήμερες προσφορές, όπως σε άλλες χώρες…. Πηγή, όρα και :Die Zeit, Ιουλίου 2005