Το 2002 τέλειωσε με επιτυχία το πρόγραμμα απεξάρτησης του 18 ΑΝΩ. Από τότε εργάζεται σε μεγάλη εταιρεία ως τεχνικός, ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων. Στις 5 Απριλίου 2005, όμως, το Εφετείο Πειραιώς τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Χωρίς δικαίωμα αναστολής. Από τις φυλακές της Πάτρας, όπου κρατείται ,ο Σπύρος Ράπτης μίλησε την Κυριακή, 8/5/2005 στις 3 το μεσημέρι στη ΝΕΤ 105,8 και στην εκπομπή «Χαμογελώντας στο φόβο» της ραδιοφωνικής ομάδας της κοινωνικής επανένταξης του 18ΑΝΩ, της δημόσιας μονάδας απεξάρτησης που έχει βοηθήσει πάρα πολλούς ανθρώπους να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά και να σταθούν όρθιοι.
Υποτίθεται ότι σε στέλλουν στην φυλακή για να σωφρονιστείς, μα εγώ έχω σωφρονιστεί, τόσα χρόνια με τόσο αγώνα, είπε ο Σπύρος από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής σε μια συγκλονιστική στην απλότητά της συνομιλία. Είναι πέντε χρόνια καθαρός από ουσίες και αποφασισμένος να μην ξαναπέσει ποτέ στο βούρκο. Είκοσι χρόνια στην χρήση δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα να ξεφύγεις. Πάλεψε και το πέτυχε. Γλύτωσε από την θανάσιμη μέγγενη των ναρκωτικών μα η δικαιοσύνη της δικονομίας και της καταστολής δεν χαμπαρίζει από τέτοια. Οι συμπληγάδες της τον έστειλαν στη φυλακή.
Και δεν είναι μόνο ο Σπύρος. Στην φυλακή τούτο τον καιρό στέλλονται πολλοί άνθρωποι που νίκησαν το λευκό θάνατο, που έχουν αποτοξινωθεί και αγωνίζονται να ενταχθούν πάλι στην κοινωνία, να βρουν δουλειά, να ζήσουν, Καταδικάζονται και φυλακίζονται για αδικήματα που διέπραξαν ενόσω ήταν στην χρήση ναρκωτικών ουσιών, δηλαδή ήταν άνθρωποι άρρωστοι. Στην χιονοστιβάδα αποκαλύψεων για την βρωμιά στο χώρο των λειτουργών της πιο σπουδαίας για τον πολίτη εξουσίας, της δικαστικής, και στην απαίτηση της κοινής γνώμης για κάθαρση, κάποιοι απαντούν τυλίγοντας σε μια κόλλα χαρτί, καταπώς σοφά λέει ο λαός μας, ανθρώπους που όταν διέπρατταν τα αδικήματα για τα οποία διώκονται βρίσκονταν σε κατάσταση που δεν είχαν συνείδηση των πράξεών τους, είχαν το ακαταλόγιστο. Σπουδαίο κατόρθωμα! Σπουδαία κάθαρση!
Είναι τιμωρία; Είναι εκδίκηση; Αν αυτή την έννοια δίνει στην δικαιοσύνη η κοινωνία μας τότε είναι να ανησυχούμε γιατί η κρεατομηχανή αλέθει ανθρώπους δίπλα μας. Να ανησυχούμε πολύ για τους σύγχρονους Καιάδες. Η θεραπευτική ομάδα της δημόσιας μονάδας απεξάρτησης 18ΑΝΩ με ανακοίνωση της επικεφαλής της, της Κατερίνας Μάτσα, μιας γυναίκας με αδιαμφισβήτητα μεγάλη και πολύχρονη προσφορά στον αγώνα κατά των ναρκωτικών, διαμαρτύρεται για τις πρακτικές αυτές και ειδικότερα για την φυλάκιση του Σπύρου στην ανακοίνωση προς τις δικαστικές αρχές που παραθέτουμε.
Κουράγιο Σπύρο! Κουράγιο παιδιά!
Θεανώ Ποτήρη
————————————–
Προς τις Δικαστικές Αρχές
Εκ μέρους της Κοινωνικής Επανένταξης της Μονάδας Απεξάρτησης 18ΑΝΩ, εκφράζουμε την κατάπληξή μας γιατί με απόφασή σας βρίσκεται από τις 5 Απριλίου στη φυλακή ο απεξαρτημένος Σπύρος Ράπτης που έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα του 18ΑΝΩ από το 2002.
Συγκεκριμένα, ο Σπύρος Ράπτης, ετών 44, ξεκίνησε τη θεραπευτική διαδικασία της απεξάρτησής του το 1999, όντας φυλακισμένος-υπόδικος, στο πρόγραμμα φυλακών της δημόσιας Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ. Είχε καταδικαστεί για αδίκημα μεταφοράς κοκαϊνης το 1998, ενώ ήταν τοξικοεξαρτημένος, με ποινή 15 χρόνων με αναστολή.
΄Εμεινε 10 μήνες υπόδικος. ΄Όταν αποφυλακίστηκε, μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του στο εφετείο, μπήκε με την θέλησή του στην πρώτη φάση του 18 ΄Ανω, στην ευαισθητοποίηση, όπου διαπιστώθηκε η πολύχρονη τοξικοεξάρτησή του. Με την παρακολούθηση της θεραπευτικής ομάδας συνέχισε την προσπάθεια της απεξάρτησής του και στα επόμενα στάδια του προγράμματος (ψυχολογική απεξάρτηση και κοινωνική επανένταξη) και τελείωσε επιτυχώς την απεξάρτηση του τον Σεπτέμβρη του 2002 από το 18 ΄Ανω.
Συνέχισε από τότε να επισκέπτεται τακτικά την Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, ξεκίνησε εργασία ως τεχνικός (ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων) και συνέχισε να διαμένει στην Καλλιθέα μαζί με την συνταξιούχο μητέρα του και τον αδελφό του, επίσης συνταξιούχο (άτομο με ειδικές ανάγκες) μέχρι τις 5 Απριλίου του 2005, όπου και εκδικάστηκε η πρωτόδικη απόφαση αναστολής στο Εφετείο. Εκεί λοιπόν αποφασίστηκε η πρωτάκουστα άδικη απόφαση άρσης της αναστολής του και η καταδίκη του σε φυλάκιση 5 χρόνων και απεξαρτημένος πλέον από όλες τις ουσίες οδηγήθηκε στις φυλακές Πατρών όπου και κρατείται.
Η συγκεκριμένη δικαστική έδρα δεν έλαβε υπόψη της την τόσο σοβαρή, σημαντική και πολύχρονη θεραπεία απεξάρτησής του στο δημόσιο πρόγραμμα απεξάρτησης 18 ΑΝΩ του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, υπονομεύοντας ουσιαστικά αυτή την προσπάθεια και επέβαλε ταυτόχρονα αυστηρότερη ποινή, αφού τον καταδίκασε χωρίς ανασταλτικό δικαίωμα και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές απεξαρτημένος.
Θεωρούμε λοιπόν ότι με αυτή την απόφαση ακυρώνεται η απόφαση και η δυνατότητα του απεξαρτημένου να επανενταχθεί κοινωνικά, ενώ αποθαρρύνονται οι εξαρτημένοι να απευθυνθούν σε θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης.
Ακυρώνεται επίσης η Δημόσια Μονάδα Απεξάρτησης 18ΑΝΩ και ενθαρρύνονται όσοι ιδιαίτερα αυτή την περίοδο επιδίδονται σε πόλεμο κατασυκοφάντησής της, υπονομεύοντας το επιστημονικό και κοινωνικό έργο της.
Ζητάμε την άμεση απελευθέρωση του συγκεκριμένου απεξαρτημένου.
Ζητάμε επίσης να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για να μην επαναληφθούν τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες.
Η φυλακή δεν μπορεί να είναι απάντηση στο κοινωνικό κατά πρώτο λόγο πρόβλημα της εξάρτησης από ουσίες και οι απεξαρτημένοι δεν μπορεί να συνθλίβονται στις μυλόπετρες της κρίσης που μαστίζει σήμερα την κοινωνία.
Χαϊδάρι 26/4/2005
Για τη θεραπευτική ομάδα της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ
Η Επιστημονικά Υπεύθυνη
Κατερίνα Μάτσα
Διευθύντρια, Ψυχίατρος