asxetos.gr 15 χρόνια χρηστικό περιεχόμενο
Θύμα της εξέχουσας γεωγραφικής της θέσης και του ανυπέρβλητου φυσικού της κάλους η Κορσική με τις συνεχείς αλλαγές ηγεσίας και τη συνύπαρξη πολλών πολιτισμών ανέπτυξε μια ιδιαίτερη κουλτούρα, την οποία οι Κορσικανοί διατηρούν μέχρι σήμερα.
Παράλληλα οι κάτοικοι διατηρούν ένα ανεξάρτητο πνεύμα και περηφάνια, όπως περήφανα στέκουν οι γρανιτένιοι ορεινοί όγκοι που καθιστούν το νησί μοναδικό στη Μεσόγειο με είκοσι κορυφές που ξεπερνούν τα 2.500 μέτρα.
Η ταυτότητα της Κορσικής
Η Κορσική με έκταση 8.720 τ. χιλ., μήκος 185 χλμ. και πλάτος 83 χλμ. είναι μετά τη Σικελία, τη Σαρδηνία και την Κύπρο το τέταρτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου με πληθυσμό περίπου 250.000. Απέχει 170 χιλ. από τις ακτές της ηπειρωτικής Γαλλίας, 83 χιλ. από την Ιταλία και μόνο 12 χιλ. από τη Σαρδηνία. Μοιάζει με μινιατούρα ηπείρου με ακτές μήκους 1.000 χλμ. και πανύψηλα βουνά που είναι σκεπασμένα με χιόνι μέχρι και τον Ιούνιο.
Δυο βασικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει ο επισκέπτης για τους Κορσικανούς: Είναι απίστευτα σωβινιστές, αγαπούν τον τόπο τους όσο τίποτε άλλο και δεν σηκώνουν πολλά με αυτό. Ο Ντομένικο Πατσίτι, δημοσιογράφος και Πανεπιστημιακός καθηγητής, ανταποκριτής της λονδρέζικης «Γκάρντιαν», έγραψε για την Κορσικανική μαφία ότι για να τους ανταμείψουν για τις “πολιτικές διευκολύνσεις” που τους παρείχαν στο νησί, στρατηγικό σημείο σε παγκόσμιο επίπεδο για τη ρύθμιση λειτουργιών δορυφόρων, άλλα και για την παρακολούθηση των θαλάσσιων οδών, οι Αμερικάνοι τους παρέδωσαν το μονοπώλιο της παραγωγής και διακίνησης της ηρωίνης.
To 2001 για να τεθεί τέρμα στην 30ετή εθνικιστική βία η γαλλική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε για πρώτη φορά την παραχώρηση στην τοπική συνέλευση της γαλλικής νήσου του περιορισμένου δικαιώματος να ψηφίζει ορισμένους τοπικούς νόμους. Εξάλλου το γαλλικό κοινοβούλιο συμφώνησε να διδάσκεται η κορσικανική γλώσσα στα δημοτικά σχολεία και στα νηπιαγωγεία και να παρέχονται νέες περιορισμένες εξουσίες στην τοπική κυβέρνηση. Μετά την ΕΤΑ και τον ΙΡΑ, το κίνημα των Κορσικανών αυτονομιστών είναι η τελευταία ένοπλη οργάνωση που διεκδικεί ανεξαρτησία στη δυτική Ευρώπη. Οι Κορσικανοί εμφανίζονται αδιάλλακτοι και αρνούνται να εγκαινιάσουν τον διάλογο. Πάντως, ο πληθυσμός της νήσου φαίνεται ότι απεύχεται την απαγκίστρωση από τη Γαλλία, αφού στο δημοψήφισμα του 2003 απερρίφθη η πρόταση για μονομερή κήρυξη της ανεξαρτησίας.
Τους πάω τους Κορσικανούς
Στο λιμάνι μας υποδέχθηκε η Φιλαρμονική του Δήμου, ντυμένη με τις στολές του στρατού του Ναπολέοντα. Λίγο πιο κάτω, σε μια γωνία, ένα ντουέτο με κιθάρες μας έπαιξε άψογα «Τα παιδιά του Πειραιά». Πιο πολύ τους πάω τους Κορσικανούς γιατί το λέει η ψυχούλα τους. Σε υποδέχονται με τη σημαία του αυτονομιστή, μια φιγούρα ενός αντρικού κεφαλιού προφίλ μ ένα πανί σφιχτά δεμένο στο μέτωπο. Και δίπλα η λέξη «Lota” (αγώνας). Μου είπαν ότι συμβολίζει το κομμένο κεφάλι του Μαυριτανού πειρατή, σύμβολο του ανυπότακτου χαρακτήρα των κατοίκων.
Στις επισκέψεις μας στα χωριά μου έκαναν εντύπωση οι πολύ κατατοπιστικές οδικές πινακίδες στα γαλλικά και κορσικάνικα. Η γαλλική γραφή σχεδόν σε όλες ήταν καλυμμένη με σπρέι από το χέρι του ντόπιου αυτονομιστή. Δεν τους πάνε τους Γάλλους με τίποτα. Αν έχετε απορία πως το αντιμετωπίζουν οι Γάλλοι, να σας εξηγήσω. Θεωρούν την Κορσική μια «όμορφη, αλλά ακρινή και αγνώμων ερωμένη». Και υποστηρίζουν ότι ένα δημοψήφισμα για την κορσικανική ανεξαρτησία θα απορρίπτονταν στην Κορσική και θα γινόταν δεκτό στην ηπειρωτική Γαλλία.
Από τις αρχές του 11ου μέχρι τον 13ο αιώνα το Βατικανό εφαρμόζοντας την προσφιλή μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε» μοίρασε την εκμετάλλευση του νησιού ανάμεσα στους Πιζαίους, τους Αραγονέζους και τους Γενοβέζους, Οι Γενουάτες ελέγχουν την Κορσική για 150 χρόνια, μέχρι την κατάκτησή της από τη Γαλλία στα 1768. Τα επόμενα χρόνια η Κορσική θα γνωρίσει πολλές ανακατατάξεις και συνεχείς επαναστάσεις, καθώς αποτελεί το μήλον της έριδος ανάμεσα σε Γαλλία, Ιταλία και Αγγλία. Το 1775 ύστερα από 25 χρόνια εχθροπραξιών οι Κορσικανοί ανακήρυξαν το νησί τους ανεξάρτητο. Αρχηγός τους ήταν ο Πασκουάλε Παολί, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του οποίου συγκρότησαν εθνικό κοινοβούλιο και υιοθέτησαν το πιο δημοκρατικό σύνταγμα στην Ευρώπη. Οι Κορσικανοί επέλεξαν ως πρωτεύουσα το Κόρτε, στο εσωτερικό του νησιού, σχεδίασαν σύστημα απονομής δικαιοσύνης για να παραμεριστεί η αυτοδικία της βεντέτας, δημιούργησαν σχέδιο σχολικής εκπαίδευσης και προχώρησαν στην ίδρυση πανεπιστημίου. Η ανεξαρτησία του νησιού όμως δεν κράτησε πολύ. Η άνοδος του Ναπολέοντα στην εξουσία διευκολύνει την τελική προσάρτηση του νησιού στη Γαλλία, το 1768.
Μοσχοβολάει Ελλάδα
Αυτή την περίοδο έφτασαν στην Κορσική οι Έλληνες από τη Μάνη. Είχαν ξεκινήσει 730 με το γαλλικό πλοίο «Σωτήρ» τον Σεπτέμβριο του 1675 από τον ιστορικό όρμο του Οίτυλου. Το κόστος του ταξιδιού για τους Έλληνες κανονίστηκε στα 5 ρεάλια (ένα ρεάλι=25 σέντς). Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του αιδεσιμότατου Καλκανδρή του επισκόπου του Οίτυλου ο οποίος συνόδευε τους Έλληνες μαζί με 6 μοναχούς και της κυβέρνησης της Γένοβας διήρκεσαν 11 χρόνια. Πριν την αναχώρηση των Οιτυλιωτών για την Κορσική οι αρχές της Γένοβας ιταλοποίησαν όλα τα επίθετα αντικαθιστώντας τις καταλήξεις «άκης» σε “acci” (για παράδειγμα το Παπαδάκης έγινε Papadacci).
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι 120 πέθαναν και οι υπόλοιποι στις 14 Μαρτίου αποβιβάστηκαν. Τρεις γενοβέζικες γαλέρες προσάραξαν σε ένα ακαθόριστο σημείο απέναντι από την Παόμια, το οποίο ίσως ήταν ο μικρός όρμος «των Μοναχών» που σήμερα ονομάζεται «Bale dew Fomi». Κατ άλλους το όνομα Παόμια (Paomia) προέρχεται από την ιταλική λέξη pavore που σημαίνει παγώνι, πιο πολύ όμως ταιριάζει η εκδοχή από το Παρόμοια η Πανόμοια, επειδή η περιοχή έμοιαζε πολύ με τη Μάνη. Την Παόμια αποτελούσαν 5 χωριουδάκια: το Pancone, το Corona , το Rondolino, το Salici και το Monte-Rosso που χτίστηκαν από τους Έλληνες σε ένα χρόνο. Τελικά αποφασίστηκε να παραχωρηθεί στους πρόσφυγες η περιοχή της Παόμιας, 50 χλμ. από το Αζάτσιο έναντι ενός μικρού αντιτίμου, με την προϋπόθεση ότι οι Έλληνες θα αναγνώριζαν την εξουσία του Πάπα.
Στην Παόμια οι Μανιάτες έμειναν 55 χρόνια, μέχρι το 1731. Όταν ξέσπασε η Κορσικανική επανάσταση οι Έλληνες ως Γαλλόφιλοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους επαναστάστες και με αρχηγό τον Θεόδωρο Στεφανόπουλο επιχείρησαν ηρωική έξοδο από το κάστρο της Ομίνιας, το βράδυ της Ανάστασης του 1731 και μετακόμισαν στο Αιάκειο. Για 43 χρόνια (1731-74) οι Έλληνες παρέμειναν στο Αζάτσιο.
Η έξοδος των Μανιατών από το κάστρο θεωρείται εξαιρετικό κατόρθωμα καθώς ουδείς από τους ενενήντα Μανιάτες ούτε καν τραυματίστηκε. Από τότε μέχρι σήμερα γιορτάζεται στην Κορσική αυτό το γεγονός με γιορτή- λιτανεία που γίνεται τη Δευτέρα του Πάσχα. Με επικεφαλής την πρώτη σημαία των αποίκων, την εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, τους παπάδες και τιμητική συνοδεία των νέων Μανιατών που πυροβολούν στον αέρα, η λιτανεία περιφέρεται στους δρόμους του χωριού Καργκέζε και συγκεντρώνει επισκέπτες απ όλη την Κορσική και τη Γαλλία. Το χαρακτηριστικό ορθόδοξο τέμπλο της εκκλησίας είναι αξιοθέατο για τους επισκέπτες. Οι εικόνες μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα το 1676. Η βυζαντινή της Παναγίας με τον Ιησού στην αγκαλιά της είναι του 12ου αιώνα. Η εκκλησία ξεκίνησε να χτίζεται το 1820 και ολοκληρώθηκε ύστερα από 20 χρόνια.
Δυο εκκλησίες, μια ορθόδοξη και μια καθολική, στην κεντρική πλατεία του Καργκέζε ορθώνονται η μία απέναντι από την άλλη, γύρω από εστιατόρια, καφενεδάκια και παραδοσιακές τρατορίες με θαλασσινές συνταγές. Μια άλλη λεπτομέρεια είναι ότι ο πάστορας Fiorenzo Marchiano, ιταλικής καταγωγής, λειτουργεί και για ορθόδοξους και για καθολικούς: “ Όταν είμαι με Έλληνες, είμαι Έλληνας. Όταν είμαι με καθολικούς, είμαι καθολικός”», δηλώνει! Περισσότερες εξηγήσεις επί του θέματος δεν μπορώ να δώσω. Με επιφύλαξη σας μεταφέρω πως κάποιοι μου είπαν ότι η ελληνική παροικία ξεκίνησε όντως ως ορθόδοξη, αλλά με τον καιρό ασπάστηκε τον καθολικισμό, με τη μορφή της «Ουνίας». Πάντως έχουν κρατήσει το ορθόδοξο τυπικό και τα ορθόδοξα λατρευτικά έθιμα – πάντα όμως στην εξωτερική όψη, γιατί στο δόγμα είναι ακραιφνείς καθολικοί. Οι ορθόδοξοι τους ονομάζουν ουνίτες, ενώ οι καθολικοί ελληνόρυθμους…
Η περιοχή του Καργκέζε το 1774 με την μεσολάβηση του κόμη Marbeuf παραχωρήθηκε στους Έλληνες ως αποζημίωση για το χαμό της Παόμιας. Από τότε οι Έλληνες και Κορσικανοί ζουν ειρηνικά και μετά το 1830 έχουμε τους πρώτους μεικτούς γάμους Ελλήνων αποίκων και ντόπιων Κορσικανών που εγκαθίστανται κι αυτοί στο Καργκέζε. Το 1874 πολλές οικογένειες Καργκεζιανών Μανιατών μετανάστευσαν στο Σίδι Μερουάν της Αλγερίας, αλλά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν σε Κορσική και Γαλλία κατά την Αλγερινή επανάσταση, ενώ άλλοι απόγονοι Μανιατών σήμερα ζουν στο Παρίσι, τη Μασσαλία, τη Νίκαια και άλλες γαλλικές πόλεις εκτός της Κορσικής. Στο Καργκέζε σήμερα κατοικούν μονίμως περί τους 2.000 απόγονοι Μανιατών.
Μοσχοβολάει Ελλάδα καθώς βαδίζει κανείς σήμερα, στο Καργκέζε στην ….οδό Ελλάδος ( Rue de Greece ), στην οδό Μάνης ( Rue de Magne ) στην οδό Οιτύλου ( Rue de Vitylon)! Οι κάτοικοι έχουν κρατήσει τα παλαιά Μανιάτικα επώνυμά τους: Στεφανόπουλος, Φριμιγόκης, Τζαννετάκης, Δρακάκης, Βολιμάκης, Κορίτης, Βλαχοδημάκης, Κορώνας, Κοτσυφάκης, Παπαδάκης, Μαυροειδάκης κ.ά.
Καργκέζε στα ελληνικά σημαίνει Καριές και είναι το μόνο χωριό στο νησί που χτίστηκε βάσει σχεδίου. Αν θέλετε να αισθανθείτε ότι βρίσκεστε στην Ελλάδα να επισκεφθείτε στο Καργκέζε, που στέκεται όρθιο σαν τα απάτητα κάστρα της Μάνης. Υπάρχουν καθημερινά δυο λεωφορεία τα οποία κάνουν στάση μπροστά στο ταχυδρομείο.
Στη συνέχεια ο δρόμος περνά από γραφικά μεσαιωνικά χωριά, για να καταλήξει μέσω των Πιάνων (κωμόπολη) σ’ ένα εντυπωσιακό καλοκαιρινό θέρετρο το Πόρτο. Σημειώστε πως στα πανύψηλα βουνά της Κορσικής, υπάρχουν κι έξι χιονοδρομικά κέντρα για χειμερινό τουρισμό.
Προσοχή στα …γουρουνάκια
Η μετακίνηση χωρίς αυτοκίνητο είναι μάλλον αδύνατη, αφού οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Προσοχή στα …γουρουνάκια που κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους. Αξίζει οπωσδήποτε τον κόπο να ανακαλύψετε τα γραφικά χωριά, που έχουν διατηρήσει ανέπαφο το τοπικό χρώμα. Εκεί θα έχετε τη δυνατότητα να ζήσετε, έστω για λίγο, τη μοναδική ατμόσφαιρα του νησιού, μακριά από τα πλέον τουριστικά θέρετρα. Στο Κόρτε βρίσκεται το Musee de la Corse. Στην ουσία πρόκειται για ένα μουσείο αφιερωμένο στην κουλτούρα και την παράδοση της Κορσικής. Μια επίσκεψη θα σας διαφωτίσει αρκετά σχετικά με την κοινωνία, τον πολιτισμό και την οικονομία της Κορσικής. Προτείνουμε επίσκεψη στο χωριό Erbalunga, στη γενοβέζικη πολιτεία Saint Florent με τα διάσημα εστιατόρια και μπαρ και στον πύργο Boccapina για την πανοραμική θέα. Επίσης στο χωριό Piana από υψόμετρο 438 μ. θα έχετε συναρπαστική θέα στον Golfe de Porto. Τέλος το χωριό Evisa σε υψόμετρο 830 μ. διαθέτει καθαρό αέρα από το δάσος Aitone και μια σειρά από μονοπάτια στα οποία αξίζει να περπατήσετε.
Μάθημα τουριστικής συνείδησης
Όλη η Κορσική είναι ένα απέραντο πάρκο. Με πανύψηλα ποικιλοβραχώδη βουνά και τεράστια δάση από πεύκα, οξιές, καστανιές και βελανιδιές. Οι τεράστιες κοιλάδες καλύπτονται από τον περίφημο θάμνο Μακί – από αυτόν πήραν τ’ όνομά τους οι αντιστασιακές οργανώσεις της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου – κι από κουμαριές, σχίνα, ρείκια, ασφάκες, μυρτιές, λεβάντα και δεντρολίβανο. Η κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή του νησιού είναι τα δάση, τα φελλόδεντρα, τα εσπεριδοειδή, η κτηνοτροφία και προπάντων ο τουρισμός της με τις περίφημες εναλλαγές του τοπίου. Εικόνες πραγματικά εκπληκτικές με οχυρά, ακροπόλεις, κάστρα, παλιά μεσαιωνικά χωριά με στενά δρομάκια και καλντερίμια, όπου ακόμα δυστυχώς φωλιάζει το μίσος και η αιματηρή βεντέτα ανάμεσα σε παλιές αντιμαχόμενες οικογένειες καθώς και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Η Κορσική διαθέτει μερικά από τα πιο καλοδιατηρημένα προϊστορικά μνημεία. Στους αρχαιολογικούς χώρους Cauria και Filitosa (25 χλμ. βορειοδυτικά του Propriano), που βρίσκονται στη Sartene και στο Sollacaro μπορείτε να θαυμάσετε τα διάσημα μενίρ και ντολμέν. Οι τεράστιοι αυτοί μεγαλόλιθοι χρησιμοποιούνταν πιθανώς από τους προϊστορικούς ανθρώπους ως λατρευτικές τοποθεσίες και είναι χαρακτηριστικοί της τέχνης της νεολιθικής εποχής. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει ο αρχαιολογικός χώρος στην Aleria, όπου υπάρχουν τα ερείπια μιας αρχαίας ρωμαϊκής πόλης που υπήρξε και πρωτεύουσα του νησιού.
Το μεγαλύτερο μέρος των μονοπατιών για πεζοπορία διασχίζει το Parc Natyrel Regional de la Corse, έκτασης 3.300 τετρ. χλμ. Ένα από τα πιο δημοφιλή μονοπάτια είναι το θρυλικό GR20, το οποίο εκτείνεται σε μήκος 160 χλμ. από την Calenzana (10 χλμ. νοτιοανατολικά του Calvi μέχρι την Conca 20 χλμ. βόρεια του Porto Vechio).
Μεγάλη ως γνωστόν η αδυναμία των Γάλλων στις προστατευόμενες περιοχές που φθάνουν τις 50. Μια από αυτές είναι το περιφερειακό φυσικό πάρκο της Κορσικής, που λειτουργεί από το 1972 και είναι υπόδειγμα διατήρησης της ποιότητας και προστασίας του αισθητικού κεφαλαίου. Καλύπτει περίπου το 40% του νησιού, καταλαμβάνει συνολική έκταση 3.505 τετρ. χιλ. και 26.000 άνθρωποι δραστηριοποιούνται στους 143 ορεινούς οικισμούς δίπλα σε πευκοδάση, δρυοδάση και δάση καστανιάς, σε φαράγγια και γρανιτένιες βουνογραμμές τα οποία προσφέρουν καταφύγιο σε νυφίτσες, αλεπούδες, αγριογούρουνα και άφθονα πουλιά με σπουδαιότερο το φανταχτερό όρνιο της Κορσικής. Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την Capulatta στο Vero, το μοναδικό πάρκο στην Ευρώπη για την προστασία της χελώνας.
Προτείνω το ταξίδι αυτό στους Έλληνες εκείνους που δυστυχώς πούλησαν την ψυχή τους στο εύκολο κέρδος εν ονόματι της τουριστικής ανάπτυξης για να δουν από κοντά την εκπληκτική αρχιτεκτονική του νησιού και να πεισθούν πως δεν είναι μονόδρομος το πλαστικό κεραμίδι και το οπλισμένο σκυρόδεμα.
Διαχρονικό αντικείμενο πόθου
Σήμερα, το νησί αποτελεί γαλλική επαρχία, ενώ οι δεσμοί με την Ιταλία παραμένουν ισχυροί. Η Κορσική ήταν πασίγνωστη στον Οδυσσέα και άλλους αρχαίους θαλασσοπόρους από την Μυκηναϊκή εποχή. Κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι ήταν η ομηρική πόλη των Λαιστρυγόνων . Η ονομασία «Κύρνος» που τις προσέδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες (1η χιλιετηρίδα π.Χ.) πιθανότατα έχει την ίδια ρίζα με την λατινική ονομασία “Corsica”. Πιθανώς όμως η αρχική ονομασία (2η χιλιετηρίδα π.Χ.) να ήταν «Σύρνος» που παραπέμπει στην λέξη “Σειρήνες“, οπότε υπάρχει αρκετή πιθανότητα η Κύρνος/Κορσική να ήταν η νήσος των Σειρήνων ή Σειρηνουσσών που αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου.
Η πρώτη ανθρώπινη παρουσία στο νησί χρονολογείται 9.000 χρόνια πριν. Τρεις χιλιετίες αργότερα ήρθαν άποικοι από τα νησιά και τις ακτές του Αιγαίου. Σ αυτούς οφείλονται τα μεγαλιθικά κτίσματα και τεράστια φαλλικά μενίρ που υπάρχουν σήμερα στην περιοχή της Σαρτέν. Αργότερα έφτασαν στην Κορσική και οι Φωκαείς, που ίδρυσαν την Αλέρια, πρώτη ελληνική αποικία στην ανατολική Κορσική μετά από χρησμό των Δελφών. Ιδρύθηκε το έτος 566 (οικιστής ο Αργανθώνιος) και πυκνοκατοικήθηκε 20 χρόνια αργότερα μετά την υποδούλωση της Ιωνίας από τους Πέρσες, δέχθηκε όμως την επίθεση των Καρχηδονίων και Ετρούσκων, τους οποίους ο στόλος της Φωκαίας νίκησε στη Ναυμαχία της Αλαλίας το έτος 540. Γαλλικές ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Αλαλίας έφεραν στο φως πολλά αρχαϊκά αγγεία και άλλα αντικείμενα της εποχής της Φωκαιακής παρουσίας. Ακολούθησαν Ετρούσκοι, Καρχηδόνιοι, Ρωμαίοι, Βάνδαλοι, Βυζαντινοί, Οστρογότθοι, Λομβαρδοί και οι Φράγκοι.
Ναπολέων, ο Μεγάλος … Έλληνας
Το πιο διάσημο τέκνο της Κορσικής είναι ο Ναπολέοντας Βοναπάρτης, ο επονομαζόμενος και Μεγάλος. Ο αυτοκράτορας της Γαλλίας γεννήθηκε στο γραφικό Αγιάτσο – επί το ελληνικότερον Αιάκειον. Η προσωπικότητά του δεσπόζει σε όλη την πόλη με διάφορα αγάλματά του σε πολλές στάσεις.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν ο δεύτερος γιος ευγενούς, που είχε ιταλική καταγωγή και ζούσε στην Κορσική. Ένα χρόνο πριν από τη γέννησή του η Κορσική είχε γίνει γαλλική περιοχή. Το 1778 ο Ναπολέοντας έφυγε από το νησί του. Πήγε να σπουδάσει στη Γαλλία. Εκεί δεν απόκτησε φίλους και μερικοί τον κορόιδευαν για την προφορά του. Αυτός όμως καμάρωνε που ήταν Κορσικανός.
Οι δυο φορές ξεριζωμένοι από την Παόμια και την Ελλάδα Μανιάτες, βρέθηκαν για 44 χρόνια (1731 – 1775) στην πρωτεύουσα της Κορσικής, το Αιάκειο. Είναι τα χρόνια που γεννιέται και ανδρώνεται ο Μέγας Ναπολέων. Ο πατέρας του, Κάρολος Βοναπάρτης, έχει πολύ στενή φιλία με την οικογένεια της Πανώριας Στεφανοπούλου, χήρας Περμόν (προμηθευτή του γαλλικού στρατού). Ο ίδιος είχε πεθάνει στα χέρια της Πανώριας. Η κόρη της, Λάουρα Στεφανοπούλου – σύζυγος Junot, γνωστή ως δούκισσα D’ Abrantes, παραθέτει συγκλονιστικά στοιχεία στα περίφημα «Απομνημονεύματά» της, τα οποία ουδέποτε διέψευσε ο ίδιος ο Ναπολέων!
«Στο σπίτι του Βοναπάρτη μιλούσαμε Ελληνικά με τον πατέρα του Ναπολέοντα. (…) Επίσης πρόγονος του Βοναπάρτη ανήκε στην γενιά των Στεφανοπούλων και έφερε το όνομα Καλόμερος, o οποίος μετανάστευσε από το Αιάκειο στην Τοσκάνη της Ιταλίας. Εκεί το όνομα Καλόμερος πήρε την ιταλική του μορφή και έγινε Buona Parte (δηλ. καλό μέρος). Το ίδιο είχε γίνει και με το επώνυμο Ιατρός (σ.σ. οικογένεια Γιατριάνων–Μεδίκων) που ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια της Μάνης (…), οι Ιταλοί το έκαναν Medici (…). Απόγονος των Βοναπαρτών αργότερα επέστρεψε από την Τοσκάνη στο Αιάκειο κι έγινε γενάρχης της οικογένειας στην Κορσική».
Η Κορσική προβάλλει ως γενέτειρα κι ενός άλλου σημαντικού άντρα του Χριστόφορου Κολόμβου, που πιστεύεται ότι γεννήθηκε στο Κάλβι στα 1441, ενώ ένας άλλος διάσημος ο Γάλλος συγγραφές του ρομαντισμού ο Βίκτωρ Ουγκό πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Μπάστια. Πεντακόσια χρόνια αργότερα από τη δυσμενή μετάθεση του στρατιωτικού πατέρα του Ουγκό εξορίσθηκε στην Κορσική ως ανεπιθύμητος ο Ίωνας Δραγούμης το 1915 μαζί με τους Δημ. Γούναρη, Ι. Μεταξά, Σπ. Μερκούρη, Γ. Πεσματζόγλου, Κ. Έσσλιν, Β. Δούσμανη και τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Ι. Μάλλωση λόγω της ανοικτής πολιτικής αντίθεσης τους με τον Ελ. Βενιζέλο.
Γνωριμία με το νησί
Στο Αιάκειο με τα παστέλ χρώματα στο λιμάνι, ξεχωρίζουν το παλάτι Λαντίβι, το αυτοκρατορικό παρεκκλήσι όπου βρίσκονται οι τάφοι της οικογένειας Βοναπάρτη, το μέγαρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ο επιβλητικός ανδριάντας του Ναπολέοντα στο συντριβάνι των τεσσάρων λιονταριών, ο προμαχώνας του Αγίου Μάρκου και ο καθεδρικός της Αναλήψεως της Θεοτόκου. Μη φύγετε χωρίς να πάτε στο Musee Fesch: Χτίστηκε από τον καρδινάλιο Fesch, θείο του Ναπολέοντα από την πλευρά της μητέρας του και διαθέτει πάνω χίλιους πίνακες, με ιταλική κυρίως προέλευση. Μπορείτε να θαυμάσετε αριστουργήματα της πρώιμης αναγεννησιακής ιταλικής ζωγραφικής, καθώς και πίνακες του ρωμαϊκού και ναπολιτάνικου μπαρόκ. 50-52 rue Cardinal Fesch. Η πόλη έχει πληθυσμό 60.000 κατοίκους.
Δεύτερη μεγάλη πόλη είναι η Μπαστιά (πληθυσμός 37.800) στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού. Η Μπαστιά είναι όμορφη και γραφική με το κάστρο της, την Ακρόπολή της και την πλατεία του Αγίου Νικολάου, τρίτη μεγαλύτερη πλατεία στην Ευρώπη με το άγαλμα του Ναπολέοντα με ρωμαϊκή στολή. Στη Μπαστιά εκτός από το πέτρινο φρούριο να δείτε και τον ναό της Μαύρης Παναγίας, έργο των κατακτητών του Νότου που είχαν περάσει από το νησί, την εποχή του Μεσαίωνα. Αν έχετε αυτοκίνητο καθοδόν προς τη Μπαστιά κάνετε μια στάση στον αρχαιολογικό χώρο της Αλερία, (πρώην πρωτεύουσα του νησιού) με ρωμαϊκά ερείπια κι ακόμα πάτε στη χερσόνησο Cap Corse, μήκους 40 χλμ.
Για να πάμε στη Μπαστιά περάσαμε από το Κόρτε, μια μικρή πόλη σε υψόμετρο 1.100 μέτρων που είναι η πατρίδα ενός μεγάλου επαναστάτη και κυβερνήτη του νησιού, του Πασκάλ Παολί. Το άγαλμά του δεσπόζει στο κέντρο της μικρής ιστορικής πλατείας και οι τοίχοι αρκετών σπιτιών είναι σημαδεμένοι με τρύπες από σφαίρες, από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Η κοσμοθεωρία του Παολί ήταν διαποτισμένη με ιδέες του Διαφωτισμού και ίδρυσε εδώ το 1765 ένα εθνικό πανεπιστήμιο που λειτουργεί μέχρι σήμερα με 3.000 φοιτητές που δίνουν ζωή στη πόλη των 5.700 κατοίκων. Αξιόλογο είναι το τοπικό Μουσείο με έκθεση κορσικανικής λαϊκής παράδοσης, χειροτεχνίας και ανθρωπολογίας.
Με αφετηρία το Κόρτε μπορείτε να ξεκινήσετε για τα καλύτερα μονοπάτια της Κορσικής. 16 χλμ. νοτιοδυτικά θα συναντήσετε δυο λίμνες που είναι καλυμμένες με πάγο το μισό χρόνο, ενώ κοντά στο χωριό Vizzanova υπάρχουν δυο εντυπωσιακοί καταρράκτες.
Στο Στενό του Μπονιφάτσιο, που, σαν ατσάλινη λεπίδα, κόβει την Κορσική από τη Σαρδηνία, το πλάτος είναι 7 μίλια στο στενότερο σημείο του. Κάποιοι αποκαλούν αυτό το στενόμακρο ακρωτήρι «Γιβραλτάρ της Κορσικής».Με βάση τις περιγραφές του Ομήρου για τη συνάντηση του Οδυσσέα με τους ανθρωποφάγους Λαιστρυγόνες, είναι πιθανό το επεισόδιο αυτό της Οδύσσειας να εκτυλίσσεται στο πέρασμα του Bonifacio.
Στο Μπονιφάτσιο (πληθυσμός 2.700) έχετε να επιλέξετε είτε το τρενάκι για να ανεβείτε στην Ακρόπολη (citadel), χτισμένη πάνω σε βράχια από ασβεστόλιθο ύψους 70 μέτρων, είτε να κάνετε ένα γύρω της πόλης με καραβάκι. Είναι συναρπαστική η θέα της θάλασσας και το ηλιοβασίλεμα θα σας μείνει αξέχαστο.
Πηγαίνοντας στο Μπινιφάτσιο περάσαμε από το χωριό Σαρτένε (πληθυσμός 3.500). Λεηλατήθηκε πολλές φορές από τους Αλγερινούς πειρατές και όπως μας είπαν τον 16ο αιώνα πήραν με τη βία 500 χωρικούς και τους οδήγησαν στα σκλαβοπάζαρα. Η περιοχή έχει απασχολήσει πολλές φορές την ειδησεογραφία για τις αιματηρές βεντέτες μεταξύ γαιοκτημόνων, μάλιστα κάποτε πολλοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να φύγουν.
Αν βρεθείτε στην Κορσική Πάσχα να πάτε οπωσδήποτε στο Σαρτένε για να παρακολουθήσετε παραμονή Μεγάλης Παρασκευής τη ζωντανή αναπαράσταση του Θείου Πάθους: Ένας ανώνυμος, ξυπόλητος, αλυσοδεμένος, σκεπασμένος από την κορυφή ως τα νύχια με ένα κόκκινο χιτώνα και κουκούλα διασχίζει την πόλη κουβαλώντας ένα τεράστιο σταυρό και σέρνοντας μια βαριά αλυσίδα δεμένη στον αστράγαλο. Ακολουθούν ο ιερός κλήρος, οι τοπικές αρχές και πλήθος κόσμου. Όλοι είναι περίεργοι να μάθουν την ταυτότητα του μετανοημένου, τον οποίο επιλέγει ο παπάς της ενορίας ανάμεσα σε όσους ντόπιους έχουν υποβάλει σχετικό αίτημα με σκοπό να εξιλεωθούν από τα αμαρτήματά τους.
Χρυσή άμμος και πεύκο
Η Κορσική διαθέτει μερικές από τις πιο όμορφες παραλίες της Μεσογείου. Είτε προτιμάτε τα πιο τουριστικά μέρη ή τα πιο απομονωμένα, οι επιλογές είναι πραγματικά πάρα πολλές. Όποιες κι αν είναι οι αγάπες σας οι παραλίες της Κορσικής θα σας ξεμυαλίσουν:
– Albo. Παρά τα μεγάλα κύματα και τα θαλάσσια ρεύματα, αξίζει να πάτε για να θαυμάσετε τον καλοδιατηρημένο Πύργο που βρίσκεται πάνω στη θάλασσα.
– Saleccia. Από τις πλέον δυσπρόσιτες, καθώς μπορείτε να πάτε μόνο με τζιπ ή μέσα από τη θάλασσα.
– Marinella. Από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς παραλίες του Ajaccio, με πραγματικά διάφανα νερά.
– Santa Giulia. Βρίσκεται 6 χλμ. από το Porto Vecchio και είναι ίσως η ομορφότερη παραλία του νησιού με λεπτή άμμο και κρυστάλλινα ρηχά νερά.
– Calvi. Κοσμοπολίτικο θέρετρο της βορειοδυτικής ακτής που δεν χρειάζεται συστάσεις. Το Γενοβέζικο κάστρο περικλείει την παλιά πόλη, οι επιβλητικοί ορεινοί όγκοι της Balagne το κυκλώνουν αμφιθεατρικά και η ομώνυμη παραλία με τη ζαχαρένια άμμο και τα τυρκουάζ νερά φιλοξενεί πλήθος διασημοτήτων του διεθνούς jet set. Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε το σπίτι του Χριστόφορου Κολόμβου.
– Bοnifacio. Η πλαζ Sotta Rocca και οι παραλίες la Catena και Arinella συγκεντρώνουν ντόπιους και ξένους.
– La Balagne. Η περιοχή αποκαλείται «κήπος της Κορσικής» και διαθέτει μια σειρά από παραλίες με λεπτή άμμο.
– Porto. Παραθαλάσσιο χωριό, καταφύγιο γλάρων και αετών, ξακουστό για τα πύρινα ηλιοβασιλέματα και την εγγύτητά του με την προστατευόμενη περιοχή Scandola.
– Cap Corse. Στην ανατολική πλευρά και στη δυτική υπάρχουν θαυμάσιες παραλίες με άμμο (πιο γνωστή η Pietra Corbara).
Γύρω από το αρχιπέλαγος Lavezzi οι λάτρεις του υποβρύχιου ψαρέματος καταδύονται στα διάφανα νερά του Merouville και του Cavallai, ενώ αξίζει τον κόπο και μια βόλτα με σκάφος μέχρι το Capo Pertusato και τη σπηλιά του Sdagonato.
Προς τιμήν του Αιόλου
Εδώ και δώδεκα χρόνια στο Κάλβι γίνεται το «Φεστιβάλ του ανέμου» (Festi Ventu) προς τιμήν του Αιόλου και συμμετέχουν κάθε είδους καλλιτέχνες από ακροβάτες μέχρι αεραθλητές, αλλά και προσωπικότητες όπως ο Ιγνάσιο Ραμονέ και Ντανιέλ Μιτεράν που συζητούν ελεύθερα με το κοινό. Συναυλίες με ήχους τζαζ, φαν και έθνικ, αλλά και χάπενιγκς συμπληρώνουν τη γιορτή που κλείνει την αυλαία της με άφθονη κατανάλωση ντόπιας μπίρας και Corse Cola .
Πανηγύρια και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις οργανώνονται σε διάφορα μέρη και καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ανάλογα με την εποχή που θα πάτε, αξίζει να παρακολουθήσετε:
– Festa di l’oliu novu, γιορτή του καινούριου λαδιού που γίνεται το Μάρτιο στη Sainte Lucie de Tallano.
– Το φεστιβάλ της θάλασσας (Festimare) κάθε Μάιο στο Ile-Rousse.
– Το πανηγύρι του τυριού (Fiera di u Casgiu) κάθε Μάιο στο Venaco.
– Το πανηγύρι του κρασιού (Fiera di u vinu) κάθε Ιούλιο στο Venaco.
– Βραδιές παραδοσιακής μουσικής με κιθάρα (Nuits de la guitare) κάθε Ιούλιο στο Patrimonio.
– Rencontres de theatre en Haute-Corse: Πάρετε μια ιδέα από το κορσικάνικο θέατρο στις συναντήσεις που γίνονται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στη vallee du Giussani.
Ο σύλλογος Tutti in piazza οργανώνει κάθε Ιούλιο στην Evisa και κάθε Αύγουστο στο Sermanu ένα φεστιβάλ για την διάσωση και την προώθηση λαϊκών χορών της Κορσικής, όπως η Quadrille. Στην Κορσική μαγνητίζουν το κοινό οι τοπικές χορωδίες χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων. Ίσως κάποιοι να θυμούνται την εκπληκτική εμφάνιση του συγκροτήματος Les Nouvelles Polyphonies Corses που κέρδισε τις καρδιές των θεατών στην τελετή έναρξης της χειμερινής Ολυμπιάδας της Αλμπερβίλ το 1992.
– Διάσημα είναι τα χειροποίητα μαχαίρια που κατασκευάζουν οι Κορσικανοί. Κάθε Αύγουστο μπορείτε να παρακολουθήσετε τις σχετικές εκθέσεις Rencontres internationales du couteau d’art στο Ajaccio.
– Όσοι έχουν διαβάσει «τον Αστερίξ στην Κορσική» ευκαιρία να τον γνωρίσουν από κοντά. Είναι μελαμψός, σγουρομάλλης με μια κορδέλα στο κεφάλι και αποτελεί σύμβολο επαναστατικό του νησιού.
Με αεροπλάνα και βαπόρια
Ως νησί η Κορσική δεν είναι και τόσο εύκολα προσβάσιμη, πόσο μάλλον από τη χώρα μας, που βρίσκεται αρκετά μακριά από την κεντρική Ευρώπη. Οι επιλογές που έχετε είναι το αεροπλάνο μέσω Παρισιού. Αντί για το Charles de Gaulle, επιλέξετε το αεροδρόμιο Orly για να φθάσετε απόγευμα στη Μπαστιά. Εναλλακτικά μπορείτε να διαλέξετε κάποιο από τα ferries, που αποτελούν άλλωστε και την πιο οικονομική λύση. Από τη Γαλλία, η σύνδεση γίνεται με τις πόλεις Μασσαλία, Τουλόν και Νίκαια και το ταξίδι διαρκεί 3-3.30 ώρες. Από την Ιταλία υπάρχουν ferries από τις πόλεις Savona, Γένοβα, La Spezia, Livorno (3-4 ώρες), αλλά και από τη Σαρδηνία. Οι παρακάτω διευθύνσεις πιθανόν θα σας φανούν χρήσιμες:
http://www.corsicaferries.com/
http://www.cmn.fr/en/index.php
http://www.moby.it/mds/mws/home.xpd?language_id=en
Αν ξεκινήσετε από Πάτρα και πάτε μέσω Ιταλίας από την Ανκόνα η τη Βενετία φθάνετε στο Λιβόρνο η τη Γένοβα. Με αυτοκίνητο η απόσταση Λιβόρνο- Βενετία είναι 350 χλμ. και Ανκόνα –Λιβόρνο 420.
Ιδανικότεροι μήνες για να επισκεφτείτε την Κορσική είναι ο Μάιος και ο Ιούνιος, καθώς είναι η περίοδος που μπορείτε να επωφεληθείτε πλήρως της ομορφιάς και του καλού καιρού, χωρίς να χρειαστεί να υποφέρετε από το στρίμωγμα των υπερβολικά πολλών τουριστών. Αντίθετα, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο τα πάντα κοστίζουν πολύ ακριβότερα, ενώ κατά πάσα πιθανότητα θα βρείτε τα μέσα μεταφοράς και τις παραλίες ασφυκτικά γεμάτες.
Τα περισσότερα ξενοδοχεία, κάμπινγκ και εστιατόρια λειτουργούν εποχικά. To αεροδρόμιο d’ Ajaccio Campo dell’ Oro βρίσκεται 8 χλμ. ανατολικά από το Αιάκειο και εξυπηρετείται από το λεωφορείο Νο 8. Το διεθνές του Μπονιφάτσιο (Aeroport de Figari) απέχει 21 χλμ. από την πόλη. 7 χλμ. από το Κάλβι υπάρχει κι άλλο αεροδρόμιο (Aeroport Ste Catherine) που έχει σύνδεση με Νίκαια, Μασσαλία και Λιόν. Το τέταρτο αεροδρόμιο του νησιού βρίσκεται στη Μπαστιά.
Στις μετακινήσεις σας στην Κορσική πιο εξυπηρετικό από το λεωφορείο είναι το τρένο. Το μήκους 232 χλμ. σιδηροδρομικό δίκτυο προσφέρει διασκεδαστικές διαδρομές και είναι ο καλύτερο τρόπος για να γνωρίσετε το νησί. Από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο διοργανώνονται εκδρομές με πλοίο. Προτείνουμε εκδρομή στο lles de Lavezzi, ένα νησιωτικό προστατευόμενο φυσικό πάρκο, μια δεύτερη κατά μήκος της ακτής του Μπονιφάτσιο για να φθάσετε μέχρι τη Santa Teresa στη Σαρδηνία και από το Κάλβι μπορείτε να πάτε εκδρομή με πλοίο που διαθέτει γυάλινο πάτωμα στα χωριουδάκια Galeria, Girolata, Scandola.
Σε πράσινο και μπλε φόντο
Η Κορσική, όπως και κάθε τουριστικός προορισμός, προσφέρει μια ευρεία γκάμα από ξενοδοχεία και ξενώνες. Καλό θα ήταν βέβαια να κλείσετε εκ των προτέρων, ιδίως αν σκοπεύετε να επισκεφτείτε το νησί κατά την τουριστική σαιζόν. Μερικές προτεινόμενες επιλογές είναι οι εξής:
“Dolce Vita” (4 αστέρια), Route des iles Sanguinaires, Ajaccio, +334 95 52 42 42. “Campo dell Oro” (3 αστέρια), Plage du Ricanto, Ajaccio, +334 95 22 32 41. “Pietracap” (3 αστέρια), 20 Route de San Martino Pietranera, Bastia, +334 95 31 64 63. “Bonaparte” (3 αστέρια), 45 Boulevard General Graziani, Bastia, +334 95 34 07 10. “Casadelmar” (4 αστέρια), Route de Polombaggia, Porto Vecchio, +334 95 72 34 34. “Alcyon” (3 αστέρια), Haute Ville, Rue du general Leclerc, Porto Vecchio, +334 95 70 50 50. “Auberge Relais la Signoria” (4 αστέρια), Route de la foret de Bonifato, Calvi, +334 95 65 93 00. “Grand Hotel” (3 αστέρια), 3 Boulevard Wilson, Calvi, +334 95 65 09 74.
Ψωμί και μπίρα από κάστανα
Τέτοια ποικιλία σε τυριά και αλλαντικά δεν βρήκα πουθενά. Τοπικά προϊόντα που δεν πρέπει να παραλείψετε να δοκιμάσετε είναι το prisuttu (άπαχο ζαμπόν από ήμερα αγριογούρουνα που τρέφονται με κάστανα), το brocciu frais (μαλακό πρόβειο λευκό τυρί από πρόβειο γάλα) και τα figatelli (είδος λουκάνικου από χήνα).
Η Κορσική φημίζεται για τις ψαρόσουπες της, που συνήθως σερβίρονται σε μεγάλη σουπιέρα για δυο άτομα. Η Αζιμίνου ήταν η αγαπημένη ψαρόσουπα του Ναπολέοντα. Μια συνταγή γνωστή από την Κορσική είναι ο ζωμός από ψάρι ή κρέας με πέταλα καλέντουλας, όπου σε 1,5 λίτρο ζωμό ανεκατεύουμε 30 πέταλα Καλέντουλας, 10 ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια και κρουτόν. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και βράζουμε την σούπα για 7-8 λεπτά, ρίχνοντας λίγο πιπέρι.
Επίσης φημισμένα είναι τα τοπικά κρασιά, sciacarellu, niellucciu και vermentinu.
Μερικά εστιατόρια που σερβίρουν παραδοσιακά, σπιτικά πιάτα, φτιαγμένα με ποιοτικά υλικά που καλλιεργούνται σε φάρμα είναι: “San Mateu”, Pancheraccia, +334 95 48 84 50. “Licettu”, Pietracorbana, +334 95 35 25 58. “A Tinedda”, Sartene, +334 95 77 09 31.
Από τα καλύτερα εστιατόρια στο νησί θεωρείται το La Citabelle, το οποίο προσφέρει γαλλική κουζίνα. Στο La Braise θα βρείτε κλασσικές γεύσεις Κορσικής. Μη φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε ψωμί και μπίρα που γίνονται από κάστανο, είναι παραδοσιακές συνταγές που διατηρούνται στο νησί από τον 16ο αιώνα- ίσως και νωρίτερα, αγριόχοιρο με μίρτο και κορσικανικά φασόλια
Τι να αγοράσετε
Στυλάτα κοσμηματοπωλεία, όμορφες ντιζαϊνάτες βιτρίνες, καταστήματα λαϊκής παράδοσης με την αύρα του παρελθόντος και τον δυναμισμό του παρόντος συναντιούνται μπροστά στα μάτια σου. Μπορείτε ν αγοράσετε ένα μπλουζάκι με έμβλημα τον αυτονομιστή, αναμνηστικά μαχαίρια (για να τεστάρετε αν λειτουργούν σωστά τα μέτρα ασφάλειας στο αεροδρόμιο), υπέροχα μαντολίνα, ποικιλίες αλλαντικών και τυριών, κορσικανικά κρασιά, το λικέρ Cap Corse.
Χρήσιμες πληροφορίες
Επίσημη γλώσσα είναι τα Γαλλικά, αλλά και τα Ιταλικά είναι ευρέως διαδεδομένα.
Διαφορά ώρας: 1 ώρα πίσω από την Ελλάδα.
Κωδικός τηλεφώνου: 00334.
Μέση θερμοκρασία: Από Μάιο ως Σεπτέμβριο 25ο C και από Οκτώβριο ως Απρίλιο 16ο C.
Αεροπορικές εταιρίες: Air France (210 9601100).
Γαλλική Πρεσβεία: Βασ. Σοφίας 7, 210 3391000. Ελληνική Πρεσβεία (στο Παρίσι): 23 rue Gallile, +33147237223.
Αργίες: Εκτός από τις επίσημες αργίες, στην κάθε πόλη υπάρχει μία επίσημη τοπική γιορτή. Ενδεικτικά αναφέρουμε: στο Ajaccio 18/3, στην Bastia 19/3 και στο Corte 19/5.
Στο Διαδίκτυο
Εξερεύνηση της περιοχής, πρόσβαση και πληροφορίες θα βρείτε στις διευθύνσεις:
http://www.visit–corsica.com/grand_public/
http://www.visitcorse.com/annuaire/
10 λόγοι για να πάτε στην Κορσική
1. Για να δείτε στο Αιάκειο τα νησάκια lles Sanguinaires που παίρνουν μια βαθυκόκκινη απόχρωση καθώς πέφτει ο ήλιος.
2. Για να ακούσετε ανδρική κορσικανική χορωδία και σύγχρονα συγκροτήματα.
3. Για να παρακολουθήσετε το ράλι της Κορσικής, έναν από τους πιο διάσημους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.
4. Για να κάνετε μια βόλτα στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης στο Κάλβι.
5. Για να θαυμάσετε τα «κρεμαστά σπίτια» στο Μπονιφάτσιο και ν αγοράσετε το «ψωμί των νεκρών» (paides morts).
6. Για να φορέσετε ένα T–Shirt με το κεφάλι του Μαυριτανού (La Tete de Maure) σύμβολο της Κορσικής.
7. Για να κάνετε πεζοπορία στο θρυλικό μονοπάτι GR20.
8. Για να θαυμάσετε στο Piana το πιο εντυπωσιακό φυσικό αξιοθέατο της Κορσικής με κόκκινους, καφέ και γκρίζους γρανιτένιους απόκρημνους βράχους.
9. Για να δοκιμάσετε τυρί (brocciu) και μπίρα από κάστανο (biere a la chataigne).
10. Για να διαπιστώσετε ότι και στην Κορσική μοσχοβολάει Ελλάδα.
Αν έπρεπε να σας πούμε τι να προσέξετε περισσότερο θα ήταν το εξής: Προσέξτε τα πράγματά σας. Είπαμε η Κορσική μυρίζει Ελλάδα, δεν είναι όμως η Ελλάδα μας…
- Κάνετε κλικ εδώ για να δείτε βίντεο – ντοκουμέντο της αυτονομιστικής οργάνωσης
- Εδώ, η Κορσική με την κάμερα του «ΕΝ ΛΕΥΚΩ»
- Εδώ, η Κορσική σε καρτ ποστάλ
