ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ: Check – in στον παράδεισο

Κάπου 160 χλμ. δαντελένιας ακτογραμμής, προστατευμένης από κοραλλιογενές φράγμα, φυσικές λίμνες με ήσυχα νερά στις αποχρώσεις του πράσινου – σμαραγδί και του μπλε –τυρκουάζ, παραλίες που θα συνέχιζαν ως το άπειρο αν δεν  διακόπτονταν από φιλόξενα λιμανάκια περιτριγυρισμένα από κατάμαυρα βράχια, που κάνουν τη λευκή, λεπτή σαν πούδρα άμμο να φαίνεται ακόμα πιο λευκή, καταρράκτες, ζαχαροκάλαμα, ηλιοβασιλέματα, όλα αυτά είναι μερικές μόνο από τις εικόνες που συνιστούν το φυσικό μεγαλείο του Μαυρίκιου. Ίσως γι’ αυτό πολλοί αποκαλούν το νησί, λαθεμένα βέβαια, Άγιο Μαυρίκιο.

Το μικρό ηφαιστειογενές νησί που αναδύθηκε πριν από 8 εκατομμύρια χρόνια, μέχρι το 1605 ήταν ακατοίκητο. Περπατώντας ξυπόλητος στις λευκές παραλίες δεν μπορείς να πιστέψεις ότι για τους Πορτογάλους ήταν απλώς ένας σταθμός εφοδιασμού με νερό και φρούτα για το ταξίδι στις νότιες θάλασσες. Η πρώτη φορά που ο Μαυρίκιος εμφανίζεται στους  χάρτες είναι το 1502 με το όνομα Dina Robin, που το έδωσαν οι Άραβες. Το 1510 έφτασαν οι δαιμόνιοι Πορτογάλοι και το βάφτισαν Cisne (Κύκνος). Δεν βρήκαν όμως τίποτα ενδιαφέρον και σάλπαραν γι άλλα μέρη. Το 1598 ήρθαν οι Ολλανδοί κι έδωσαν το όνομα Μαυρίκιος προς τιμήν του πρίγκιπα  Maurise του Nassau. Δύσκολη η ζωή για τους Ολλανδούς. Έφεραν βαρυποινίτες από την Ινδία, σκλάβους σε τιμή ευκαιρίας από την Αφρική για να εργάζονται στις φυτείες των ζαχαροκάλαμων, αλλά δεν άντεξαν και σε εκατό χρόνια πήραν κι αυτοί τα ομμάτια τους κι έφυγαν απελπισμένοι.

Σειρά είχαν οι Γάλλοι το 1715, που μεταμόρφωσαν το νησί σε ανθηρή παροικία. Τον καιρό της Γαλλικής Επανάστασης κατέφευγαν Γάλλοι ευγενείς για να γλυτώσουν την γκιλοτίνα.  Κατόπιν, το 1810 κατέκτησαν το νησί οι Άγγλοι, που διοίκησαν το Μαυρίκιο για ενάμιση αιώνα. Η ειρηνική επικράτησή τους και τα πρώτα έργα υποδομών (τελωνεία, εταιρίες, κυβερνείο) ήταν η αρχή της μετέπειτα εξέλιξης του νησιού. Στις 12 Μαρτίου 1968 ο Μαυρίκιος αποκτά την ανεξαρτησία του μέσα στη Βρετανική Κοινοπολιτεία και το 1992 αποκτά την πλήρη ανεξαρτησία του.

Ο Μαυρίκιος είναι παράδειγμα ταχείας ανάπτυξης διότι κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Η υπανάπτυκτη αγροτική κοινωνία που μέχρι το 1980 μετανάστευε για να επιβιώσει, σήμερα υποδέχεται χιλιάδες εργαζόμενους από την Ευρώπη και αλλού, ενώ ξένοι επενδυτές έχτισαν μέσα σε λίγα χρόνια δεκάδες εργοστάσια όπου γίνεται η επεξεργασία και η μεταποίηση εισαγόμενων πρώτων υλών (υφαντουργία, ενδυμασία, μηχανήματα). Το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων είναι από τα μεγαλύτερα στην Αφρική και επόμενος στόχος είναι το νησί να μετατραπεί σε Σιγκαπούρη του Ινδικού. Από χώρα απελευθερωμένων σκλάβων απέκτησε ανθηρή οικονομία, εξελίχθηκε σ’ ένα θέρετρο πολυτελείας και κατέστη ο απόλυτος προορισμός για Dolce Vita. Η τουριστική πολιτική του Μαυρίκιου στοχεύει στα πλούσια βαλάντια. Και είναι λογικό. Δεν πας στην άλλη άκρη της γης με all inclusive… Εξ άλλου απαγορεύονται τα τσάρτερ και ο φθηνός τουρισμός.

Σε κοσμοπολίτικο θέρετρο άρχισε να εξελίσσεται γύρω στα μέσα του 19ου αι. Από τότε έδειξαν την προτίμησή τους  όλοι οι διάσημοι της εποχής: Βίκτωρ Ουγκώ, Αλέξανδρος Δουμάς, Τζόζεφ Κόνραντ, Μαρκ Τουέϊν. Ο τελευταίος με μια φράση του σημάδεψε στην κυριολεξία το νησί, γράφοντας: «Ο Θεός πρώτα έφτιαξε τον Μαυρίκιο και μετά τον παράδεισο. Και τον έφτιαξε αντιγράφοντας τον Μαυρίκιο». Από τότε η λέξη παράδεισος έγινε συνώνυμο του Μαυρίκιου.

Το νησί που ενέπνευσε τον Γάλλο ποιητή Σαρλ Μποντλέρ, τον Μπερναντέν ντε Σεν Πιερ και τον Τζόζεφ Κόνραντ βρίσκεται στο αρχιπέλαγος Μασκαρένιας του Ινδικού Ωκεανού, σε απόσταση 1.800 χιλιομέτρων από την Αφρικανική ήπειρο, 800 από τη Μαδαγασκάρη και 3.860 από την Ινδία. Το μήκος του από το Βορρά ως το Νότο είναι 72 χλμ. και έχει μέγιστο πλάτος 53 χλμ. Το λιλιπούτειο κράτος έχει έκταση 1830 τ.χ. (δηλαδή είναι λίγο μεγαλύτερο από τη Λέσβο) και κατοικείται από 1.200.000  κατοίκους. Θεωρείται από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη και κάποιοι το παρομοιάζουν με το Μπαγκλαντές. Βαβέλ γλωσσών και θρησκειών ο Μαυρίκιος.

Αφρικανοί, Ασιάτες, Ευρωπαίοι και Κινέζοι δραστηριοποιούνται σ αυτή τη σύγχρονη Βαβέλ εθνοτήτων και θρησκειών. Το 65% είναι Ινδοί, το 30% έγχρωμοι, το 3% Κινέζοι και μόνο το 1% λευκοί που κατάγονται από τους Γάλλους και Άγγλους αποικιοκράτες. Δεν είναι σπάνια σε μια οικογένεια ο πατέρας να είναι Ολλανδός, η μητέρα Αγγλίδα, η κόρη Γαλλίδα και ο γιός Μαρικιανός!  Πως συνεννοείται αυτή η πανσπερμία; Επίσημη γλώσσα είναι τα αγγλικά, πολλοί μιλούν γαλλικά και κρεολέζικα, κάποιοι χίντι και ούρντου, μπορείτε ν’ ακούσετε επτά ινδικές διαλέκτους και άλλες δυο γλώσσες κινέζικης καταγωγής, ενώ αρκετοί μιλούν τρεις γλώσσες. Συζητώντας μ’ ένα πωλητή μου είπε ότι τα κρεολέζικα, που τα ξέρουν οι περισσότεροι ντόπιοι, είναι η πιο ποιητική και γλυκιά γλώσσα που εκφράζει το χαρακτήρα των Αφρικανών του Μαυρίκιου. Παράδειγμα: Τη δύση την ονομάζουν “Kan soleye pau all’boir di lo”, που σημαίνει «όταν ο ήλιος πάει να πιεί νερό». Οι σημερινοί Κρεολοί είναι απόγονοι τριάντα χιλιάδων σκλάβων που αυτοκτόνησαν πέφτοντας από το βουνό Morne όταν καταργήθηκε η δουλεία. Είχαν δει τους χωροφύλακες που πλησίαζαν και φοβήθηκαν ότι θα τιμωρηθούν γιατί δεν βρίσκονταν στη δουλειά. Στην πραγματικότητα οι χωροφύλακες πήγαν για να τους ανακοινώσουν το τέλος της σκλαβιάς. Αυτή η παρανόηση τους οδήγησε στην κορυφή του βουνού πέφτοντας από γκρεμό ύψους περίπου 600 μ. Από τότε αυτό το βουνό λέγεται Morne, που σημαίνει θλίψη.

Όσον αφορά τη θρησκεία υπάρχουν διαφορετικές με αποτέλεσμα οι ντόπιοι να μη στερούνται από γιορτές. Υπάρχουν 14 αργίες το χρόνο. Κυριότερες είναι τα Χριστούγεννα για τους Χριστιανούς, η Πρωτοχρονιά των Κινέζων, το Divali για τους ινδουϊστές και το ραμαζάνι για τους μουσουλμάνους. Σήμερα η πιο πολυπληθής εθνότητα είναι των Ινδών, που αποτελούν το 63% του πληθυσμού και η ινδουιστική θρησκεία είναι αυτή με τους περισσότερους πιστούς. Ακολουθούν οι καθολικοί, οι μουσουλμάνοι και οι βουδιστές.

Η πρωτεύουσα του νησιού είναι παράκτια και όχι μεσόγεια. Το Port Louis βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μολονότι μέχρι την περασμένη δεκαετία ήταν από τα πιο «αμαρτωλά» λιμάνια επειδή αποτελούσε καταφύγιο για πειρατικά αλιευτικά. Σήμερα είναι μια εμπορική και βιομηχανική πόλη με μοντέρνα κτίρια, πολύβουη με 135.000 κατοίκους. Για μας η ξενάγηση άρχισε από το μνημείο του Άγνωστου Ντότο. Πρόκειται το πουλί  Raphus cucullatus, (φωτό αριστερά) που δεν μπορούσε να πετάξει γιατί ήταν παχύσαρκο. Φαίνεται ήταν και ιδιαίτερα νόστιμο, γιατί μέσα σε τριάντα χρόνια οι πρώτοι άποικοι το ξεπάστρεψαν και το μόνο δείγμα που έμεινε στις μέρες μας είναι το άγαλμα. Το δεύτερο αξιόλογο άγαλμα στην πόλη είναι της βασίλισσας Βικτόριας, μάρτυρας της επί ενάμιση αιώνα βρετανικής κυριαρχίας στο νησί.

Άλλα αξιοθέατα: Η κινεζική παγόδα, ο ινδουιστικός ναός, το τζαμί, δυο καθεδρικοί ναοί (καθολικός και προτεσταντικός) και ο τάφος του ιεραπόστολου Pere Laval, (φωτό αριστερά) που το άγαλμά του (λένε) έχει θαυματουργές ιδιότητες. Όσοι νομίζουν ότι έχουν την τύχη με το μέρος τους μπορούν να επισκεφθούν το καζίνο και τον φημισμένο ιππόδρομο, που χτίστηκε από τους Βρετανούς το 1812.

Τέλος να μη παραλείψετε να κάνετε μια επίσκεψη στην αγορά της πόλης, όπου κυριαρχούν τα χρώματα των φρούτων και των λαχανικών, οι μυρωδιές των μπαχαρικών, τα πετράδια, τα καλάθια, τα μουσικά όργανα, οι μινιατούρες των ιστιοπλοϊκών, τα φαρμακευτικά βότανα κατά της δυσπεψίας, της εμμηνόπαυσης και του αδυνατίσματος. Στα αξιοθέατα προσθέσετε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Ναυτικό Μουσείο που στεγάζεται σ’ ένα κτίριο του 18ου αιώνα. Για τις καλύτερες αναμνηστικές φωτογραφίες της πόλης ανεβείτε στο παλιό πέτρινο φρούριο.

Μια όαση ξεκούρασης από τη φασαρία της πόλης είναι η επίσκεψη στο Domaine Les Pailles, ένα φυσικό καταφύγιο που τα έχει όλα: δάσος με ελάφια και άλλα ζώα, πισίνα και μίνι γκολφ, εστιατόρια μέχρι και καζίνο. Ανάμεσα στα φυτά ξεχωρίζουν τα τεράστια νούφαρα Victoria Regia. Λέγεται πως το φύλλο τους μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός μικρού παιδιού. Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει πως γινόταν η επεξεργασία του ζαχαροκάλαμου παλιά και στη συνέχεια να προμηθευτεί το πολυδιαφημισμένο σπιτικό ρούμι. Τεράστιες είναι οι εκτάσεις φυτειών ζαχαροκάλαμου στο νησί και καλύπτουν το 80% της αρδεύσιμης γης. Τα τελευταία χρόνια στον τομέα της γεωργίας ασχολείται μόνο το 1/6 του εργατικού δυναμικού και καλλιεργούνται επιπλέον τσάι, καπνός, πατάτες και μπανάνες.

Στο Pamplemousse, 11 χλμ. από την πρωτεύουσα υπάρχουν κι άλλοι κήποι πιο εξειδικευμένοι. 60 εκτάρια οργιαστικής τροπικής βλάστησης και 500 διαφορετικά εξωτικά δέντρα και λουλούδια σας φτάνουν; Σ αυτό το παγκοσμίου φήμης βοτανικό πάρκο εντυπωσιακή είναι η Miristica Madagascarensis, ένα ρυτιδωμένο φυτό, από το φλοιό του οποίου βγαίνει ένα κόκκινο υγρό που μοιάζει με αίμα και η τεράστια Banyan που τα κλαδιά της γέρνουν προς το χώμα προς αναζήτηση νερού μέχρι που μεταμορφώνονται σε ρίζες.

Στο πάρκο La Vanille στο νότο του νησιού θα δείτε τεράστιες χελώνες, χαμαιλέοντες, ιγκουάνα, τεράστια βατράχια, νυχτερίδες, ένα πολύ επιθετικό είδος πιθήκων, κροκόδειλους και πάνω από 1.200 εκκολαπτόμενους μέσα σε θερμοκήπια. Κι αν πεινάσετε στο εστιατόριο του πάρκου σερβίρεται κροκόδειλος τηγανητός. Επίσης, 30 χλμ. νότια της πρωτεύουσας, υπάρχει ένα άλλο όμορφο πάρκο το Black River Gorge και σε υψόμετρο 702 μέτρα μια λίμνη η Grand Bassin (στον κρατήρα ενός σβησμένου ηφαιστείου με διάμετρο 370 και βάθος 100 μέτρα) που οι Ινδουϊστές την θεωρούν εξ ίσου ιερή με το Γάγγη! Τα θαύματα της φύσης συνεχίζονται στους καταρράχτες Chamarel, στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού με αποκορύφωμα τη διάσημη «Χρωματιστή Γη».

Πολύ πιο βόρεια βρίσκεται το Grand Baie (φωτό αριστερά), η Ρόδος (ας πούμε) του Μαυρίκιου. Ατμόσφαιρα χλιδής και θαλασσινής αύρας. Εδώ γίνονται τα καλά ψώνια, εδώ θα δοκιμάσετε το καλύτερο φαγητό, εδώ θα διασκεδάσετε μέχρι πρωίας. Το εντυπωσιακότερο απ’ όλα είναι τα ξενοδοχεία. Είναι χτισμένα δίπλα στα τιρκουάζ νερά, αλλά δεν φαίνονται γιατί χάνονται στην τροπική βλάστηση. Bungalows με ψάθινη στέγη, ινδικές, κινέζικες και κρεολέζικες σπεσιαλιτέ που ξεσηκώνουν τον ουρανίσκο, γήπεδα γκολφ, γυμναστήρια και μαγαζιά, ιδιωτικά νησάκια για καταδύσεις και υποβρύχιο ψάρεμα. Βελούδινες παραλίες, κοραλλιογενή νερά σαν πισίνα θερμαινόμενη και το απίστευτο, δεν χρειάζεται να έχεις πορτοφόλι γιατί απλά δεν πληρώνεις. Οι παραλίες είναι ελεύθερες για όλους. Παραλίες όπως η Tamarin και η  Flic en Flac, η Pointe aux Piments, η Grand Baie και η Pereybere συγκαταλέγονται στις καλύτερες του κόσμου. Όποιος θέλει να μαυρίσει παίρνει την πετσέτα του και πηγαίνει για μπάνιο. Έτσι, επιστρέφετε στα πάτρια με σοκολατί σώμα μέσα στο καταχείμωνο.

Κήπο της Εδέμ αποκαλούν το Μαυρίκιο και δεν έχουν άδικο. Στα οροπέδια της ενδοχώρας τα μάτια βλέπουν μια απέραντη πράσινη θάλασσα με χιλιάδες στρέμματα από φυτείες ζαχαροκάλαμου και τσαγιού που συναντώνται με το μπλε του ωκεανού. Συμφωνία χρωμάτων. Το ζαχαροκάλαμο είναι η μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος και ακολουθούν η βιομηχανία υφάσματος και φυσικά ο τουρισμός. Ένας απέραντος βοτανικός κήπος το νησί. Καταπράσινες βουνοκορφές, ανενεργοί κρατήρες ηφαιστείων, τεράστιοι καταρράκτες. Η φύση οργιάζει. Είναι ενδεικτικό ότι περισσότερα από 600 διαφορετικά φυτικά είδη υπάρχουν στο Μαυρίκιο.

Η πιο αριστοκρατική πόλη είναι το Cupepipe, περίπου στο κέντρο του νησιού. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, γιατροί, δικηγόροι μένουν εδώ. Μεγάλοι δρόμοι, μεγάλες πλατείες. Το μάτι πέφτει στο αποικιακού στιλ Δημαρχείο και το βασιλικό κολλέγιο που ιδρύθηκε το 18ο αι.

Ο καθαρός αέρας ανοίγει την όρεξη, αλλά κανένα πρόβλημα γιατί οι επιλογές στο Μαυρίκιο είναι πολλές. Όσοι προτιμούν την ελαφριά κουζίνα θα πρέπει να προσέξουν να μη κάνουν υπερβολές με τα κροελικά πιάτα που είναι πλούσια σε λιπαρά και πολύ πικάντικα με μπόλικα μπαχαρικά όπως πιπερόριζα, κάρδαμο, καυτερή πιπεριά και κίμινο. Εκτός από τα ντόπια κρεατικά όπου κυριαρχούν το ελάφι η το βοδινό αξίζει να δοκιμάσετε πιάτα με θαλασσινή αύρα, όπως καλαμάρια με γλυκόξινη σάλτσα σερβιρισμένα με πέταλα λουλουδιών και φύλλα λαχανικών η carpaccio από φρεσκοψαρεμένο τόνο συνδυασμένο με κρεμμύδι, λάδι και λεμόνι.  Η ινδική και η κινέζικη κουζίνα είναι βέβαια πιο ελαφριές. Το βέβαιο είναι πως δεν θα έχετε πρόβλημα με το φαγητό διότι υπάρχουν τα πάντα: Ινδικά πιάτα, πολύ καλά θαλασσινά μενού, κυνήγι, εκλεπτυσμένη γαλλική κουζίνα.

Εστιατόρια που συνιστούμε:

– La Rose des Vents Labourdonais Waterfront Hotel για θαλασσινά με θέα στο λιμάνι.

– Koor I Noor, ινδική κουζίνα.

– Le Carri Poule, είναι ξακουστό για τη Μαυρικιανή κουζίνα.

– The Dragon Place, διαθέτει μια από τις καλύτερες Cantonese κουζίνες.

– La Bonne Martime, ασύγκριτη ποικιλία εδεσμάτων και κορυφαία ποιότητα.

–  Le Pescatore, σπεσιαλιτέ ο τρόπος μαγειρέματος της καρδιάς του κοκοφοίνικα και τα ψαρικά.

Τα περισσότερα εστιατόρια βρίσκονται σε πολυτελή  ξενοδοχεία 5 και 6 αστέρων.

Μετά το φαγητό αν θελήσετε να πιείτε ένα ρούμι αντί να λικνιστείτε σε ρυθμούς ντίσκο, σας συνιστώ να δείτε μια παράσταση sega, που είναι ο παραδοσιακός χορός του Μαυρίκιου. Οι ρίζες του είναι αφρικανικές και ανάγονται στην εποχή της δουλείας. Είναι ατύχημα που δεν καταλαβαίνεις τα λόγια, τυπικά κρεολέζικα, που συνοδεύουν την κίνηση σε ρυθμούς του plomb και του ravane (είδος ταμπούρλου και άρπας). Τουλάχιστον η γλώσσα του σώματος και η ρυθμική και χαρούμενη μουσική είναι κατανοητά και τα απολαμβάνεις.

Δεν είναι τυχαίο που ο Μαυρίκιος είναι τo αγαπημένο καταφύγιο του διεθνούς iet – set. Από τον Κάρολο της Αγγλίας με τους πρίγκιπες Ουίλιαμ και Χάρυ, την Καρολίνα και τη Στεφανί του Μονακό, μέχρι τον Μάϊκλ Ντάγκλας και την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, τον Ζαν Σιράκ και άλλους celebrities έχουν φιλοξενήσει τα ξενοδοχεία του νησιού, που φιγουράρουν στη λίστα με τα καλύτερα και ακριβότερα του κόσμου. Υπάρχουν 96 ξενοδοχεία ως επί το πλείστον πολυτελείας, όπου φιλοξενούνται 700.000 άτομα το χρόνο. Τα πιο φημισμένα είναι το Touessrok μια πλωτή πολιτεία σε ιδιωτικό νησί, το La Pirogue που προτιμούν οι λάτρεις των καταδύσεων, το θρυλικό Saint Geran, το Shandrani απλωμένο σε τρεις παραλίες, το ντιζαϊνάτο Royal Palm, το Le Prince Maurice, το Sugar Beach με βίλες σε αποικιακό στιλ και το Le Cocco Beach. Ξενοδοχεία αστεράτα, δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν αστέρια για να βαθμολογήσουμε και την ευγένεια του προσωπικού. Ο μπάτλερ με την εντυπωσιακή στολή σου ανοίγει την πόρτα, σε καλοσωρίζει και σε οδηγεί στη ρεσεψιόν. Φυσικά δεν χρειάζεται να νοιαστείτε για τις βαλίτσες (ήδη έχουν μεταφερθεί στο δωμάτιο) η με τα ρούχα σας (αν το ζητήσετε μπορούν να σας τα τακτοποιήσουν στην γκαρνταρόμπα σας. Για το καλωσόρισμα προσφέρεται σαμπάνια.

Χρήσιμες πληροφορίες  

Οι αρχές του νησιού το έπιασαν το νόημα. Συζητώντας με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου τουρισμού μου είπε ότι αστυνομικές και τελωνειακές αρχές έχουν εκπαιδευτεί ώστε να αντιλαμβάνονται ότι όταν ένας ταξιδιώτης που συνήθως φτάνει ύστερα από ένα πολύωρο ταξίδι είναι κουρασμένος πρέπει ο χρόνος στο αεροδρόμιο να είναι όσο το δυνατόν πιο περιορισμένος. Κατάφεραν λοιπόν και μείωσαν στο ελάχιστο την παραμονή των επιβατών στον έλεγχο διαβατηρίων. 

–  Ο Μαυρίκιος είναι ένα ηφαιστιογενές νησί στο σύμπλεγμα Mascarenes του Ινδικού Ωκεανού. Σε αυτό το σύμπλεγμα ανήκουν επίσης νότια τα νησιά Reunion (γαλλική επαρχία), βόρεια τα Rodrigues και τα μικρότερα Cargados Carajios και Agalera που θεωρούνται από τα πιο όμορφα μέρη πάνω στη γη. Δίπλα στο Μαυρίκιο είναι η Μαδαγασκάρη, βόρεια οι Σεϋχέλλες και τα νησιά Κομόρες.

–  Επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, είναι όμως διαδεδομένα και τα γαλλικά.

–  Δεν απαιτείται βίζα για όσους ταξιδέψουν στο Μαυρίκιο και είναι κάτοικοι χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν χρειάζεται εμβολιασμός.

–  Πως θα πάτε: Αφετηρία η Αθήνα και με ενδιάμεσο σταθμό μια ευρωπαϊκή πόλη φτάνετε στο Μαυρίκιο. Προτείνουμε πτήση μέσω Ιταλίας γιατί οι ώρες είναι λιγότερες. Το ταξίδι είναι μακρύ, διαρκεί περίπου 12 ώρες καθαρή πτήση. Το εισιτήριο συμφέρει περισσότερο αν ταξιδέψετε με γκρουπ. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο S.S.R. μη ξεχάσετε να παραδώσετε το έντυπο που θα έχετε συμπληρώσει κατά τη διάρκεια της πτήσης. Είναι υποχρεωτικό. Επιτρέπεται η είσοδος 250 τσιγάρων, ενός λίτρου οινοπνευματωδών ποτών και 2 λίτρων κρασιού.

–  Κατά την αναχώρησή σας από το Μαυρίκιο καταβάλλεται στο chec –in του αεροδρομίου φόρος περίπου 100 ρουπίες.

–  Στο Μαυρίκιο λειτουργούν όλα τα κινητά αρκεί να έχετε υπηρεσία roaming. Κωδικός από το Μαυρίκιο 301 + τον κωδικό της πόλης + τον αριθμό συνδρομητή. Από την Ελλάδα 00230 + τον αριθμό συνδρομητή.

–  Ο Μαυρίκιος βρίσκεται δυο ώρες μπροστά από την Ελλάδα από το Νοέμβριο ως το Μάρτιο και 1 ώρα μπροστά από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο.

–  Οι Τράπεζες λειτουργούν από Δευτέρα ως Παρασκευή 10:00- 14:00. Τα καταστήματα καθημερινά από 09:00 -16:00, το Σάββατο κλειστά. Δεκτές σχεδόν όλες οι πιστωτικές κάρτες.

–  Μπορείτε να αγοράσετε μεταξωτά πολύχρωμα σάρι, ξύλινα ινδικά αντικείμενα, μινιατούρες πλοίων φτιαγμένες από teak, καλάθια και τσάντες, μουσικά όργανα, μπαχαρικά, μπλουζάκια και πόλο διάσημων οίκων που έχουν τα εργοστάσιά τους εδώ (Ralph Lauren, Boss, Gant, Nautika).

–  Η οδήγηση γίνεται στην αριστερή πλευρά. Πάντως οι δρόμοι είναι εξαιρετικοί.

–  Μπορείτε να νοικιάσετε μηχανάκι, αυτοκίνητο η ελικόπτερο, ο πιλότος του οποίου παρέχει ξενάγηση στα αγγλικά και γαλλικά. Αν χρειασθείτε ταξί διαπραγματευτείτε την τιμή πριν ξεκινήσετε. Υπάρχει ταξιτζής που μιλάει ελληνικά. Καλέστε το 26 38 183 η στο κινητό 4236317 και ζητήστε τον κ. Raj Mooruth.

–  Άλλες προτάσεις: Περίπατος κάτω από το νερό με σκάφανδρο – UNDERWATER SEA WALK .  LE NESSEE, Πλοίο με γυάλινη καρίνα που προσφέρει την μοναδική θέα του κόσμου των κοραλλιών αλλά και των πολύχρωμων ψαριών στη λιμνοθάλασσα Grand Baie. BLUE SAFARI, Περίπατος με υποβρύχιο που φτάνει και τα 50 μέτρα βάθος. Ευκαιρία για όσους το αποφασίσουν να έχουν μία θαυμάσια περιήγηση του πλούσιου βυθού. Κρουαζιέρα στα γύρω νησάκια του Μαυρικίου με γεύμα – CATAMARAN CRUISE.

–  Nόμισμα: Ρουπία (χαρτονομίσματα των 10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000). Όλα τα ευρωπαϊκά νομίσματα και τα δολάρια είναι αποδεκτά στον Μαυρίκιο.

–  Κλίμα: Ευχάριστο όλο το χρόνο. Η ζεστή περίοδος διαρκεί από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο με μικρή πιθανότητα εμφάνισης κυκλώνα από το τέλος Δεκεμβρίου ως το τέλος Φεβρουαρίου. Η θερμοκρασία κυμαίνεται από 28 -30 βαθμούς Κελσίου. Ο καιρός ψυχραίνει λίγο από Μάϊο ως Οκτώβριο, αλλά η θερμοκρασία στη θάλασσα δεν πέφτει ποτέ κάτω από τους 22 βαθμούς.

–  Ενδεικτική τιμή γι αυτό το ταξίδι, 1640 ευρώ το άτομο σε δίκλινο δωμάτιο και περιλαμβάνει αεροπορικό εισιτήριο, διαμονή σε ξενοδοχείο, ημιδιατροφή, μεταφορές και ασφάλεια αστικής ευθύνης.

–  Πριν ξεκινήσετε σας συνιστώ να διαβάσετε το περίφημο ρομαντικό μυθιστόρημα Paul et Virginie του Μπερναντέν ντε Σεν Πιερ που περιγράφει τον Μαυρίκιο με τα εξωτικά αρώματα σαν «κήπο που ο Θεός έριξε στα κύματα».

Αν μέχρι τώρα έχετε ακούσει ότι ο Μαυρίκιος είναι το ιδανικό μέρος για γαμήλιο ταξίδι δεν είναι ψέμα. Εκτός όμως από νησί της απομόνωσης και του relaxation είναι επιπλέον το σωστό μέρος για παράκτιες αθλοπαιδιές, καγιάκ, ιππασία, καταδύσεις, τρέκινγκ, mountain bike, αλεξίπτωτο, παρατήρηση σπάνιων πουλιών, γκολφ, τυχερά παιγνίδια, περίπατο με κάρο σε φυτείες σακχαροκάλαμου, ξεκούραση σε σκιερά πάρκα, λίμνες και ποτάμια, σε ηφαίστεια και καταρράκτες, βόλτες με υποβρύχιο και ελικόπτερο.  Όλα δηλαδή όσα τραβάει η ψυχή του σύγχρονου παραθεριστή ο Μαυρίκιος τα προσφέρει.