Στην αγκαλιά της Λυκίας

Ο τάφος του Αμύντα.

Η πόλη προφυλαγμένη από το μυχό του κόλπου της Μάκρης η του Γλαύκου είναι ένας ιδανικός τόπος διακοπών με μεσογειακό κλίμα, το οποίο είναι ζεστό το καλοκαίρι και βροχερό το χειμώνα. Η θερμοκρασία το καλοκαίρι κυμαίνεται στους 30 βαθμούς και το χειμώνα σπάνια κατεβαίνει τους 10 βαθμούς Κελσίου. Τα νερά της θάλασσας δεν είναι ποτέ κάτω από τους 16 βαθμούς.

1.Πουθενά αλλού δεν μπορείτε να δείτε σαρκοφάγο καταμεσής του δρόμου.

Η Τελμησσός, ανήκε τον 5 ο αιώνα στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Στην αρχή του 4 ου ελέγχονταν από τον βασιλιά Ξανθό Αρμπίνα και το 334 ο Αντιπατρίδης που διοικούσε την πόλη υποδέχθηκε τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αργότερα η πόλη διοικήθηκε από τον Αντίγονο το Μονόφθαλμο, το 309 π.Χ. από τους Πτολεμαίους και το 197 για λίγο διάστημα από τους Σελευκίδες. Στη συνέχεια προσαρτήθηκε στο βασίλειο των Ατταλιδών και στην αυτοκρατορία των Ρωμαίων. Τον 8 ο μ.Χ. αιώνα με το όνομα Αναστασιούπολις ανήκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι Τούρκοι τη μετονόμασαν σε Μάκρη ( Megri ) και το σημερινό όνομα δόθηκε προς τιμήν του πρώτου Τούρκου πιλότου Φετχιγιέ Μπέη.

1.Έξω από το οβελιστήριο με το ντονέρ η μαμά φωτογραφίζεται με το παιδί της που μόλις έχει κάνει «σουνέτι».
2. Ο αισθησιακός «χορός της κοιλιάς». 3. Στο χαμάμ.

Η Μ ά κ ρ η ε ν  ρ ι π ή  ο φ θ α λ μ ο ύ

Η Μάκρη δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται από ελληνικό πληθυσμό. Το 1922 εδώ ζούσαν 3.300 Έλληνες, 1.200 Τούρκοι και 60 Εβραίοι. Εκτός από τα σχολεία υπήρχαν οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Παρασκευής. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στη Νέα Μάκρη του Μαραθώνα, πολλοί πήγαν στη Ρόδο, ενώ κάποιοι άλλοι ξενιτεύτηκαν στην Αυστραλία.

Λίγες ώρες είναι αρκετές για να δείτε ό,τι απέμεινε από τις καταστροφές που επέφεραν οι άνθρωποι και οι σεισμοί του 1856 και του 1958. Στο αρχαίο θέατρο, όπου τα τουρκάκια παίζουν μπάλα, σώζονται λίγες σειρές καθισμάτων και μέρος της σκηνής, ενώ μια σαρκοφάγος βρίσκεται δίπλα στο δημαρχείο. Το μουσείο λειτουργεί από το 1986 και είναι ανοικτό κάθε μέρα, εκτός από Δευτέρα, από 09.00 έως 18.00. Έχει δύο αίθουσες στις οποίες θα δείτε πολλά κεραμικά (ένα πολύ ωραίο ελληνιστικό μελανόμορφο αγγείο), συλλογές νομισμάτων, μερικά βυζαντινά αντικείμενα και την περίφημη τρίγλωσση στήλη από το Λητώο, ύψους 1,35. Σ αυτή τα κείμενα χαράχτηκαν στις γλώσσες της Λυκίας, την ελληνική και την αραμαϊκή στο 358 π.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Πέρσης Αχαιμενίδης Αρταξέρξης Γ΄ του Ωχού.

1. Ξενοδοχείο στο Φετχιγιέ με τα μάτια του βοδιού στους φεγγίτες, όπως στη Σύμη.
2. Τηλεόραση και παιγνίδι η αγαπημένη ασχολία των παιδιών.
3. Επίσκεψη στα πάτρια εδάφη με σκέψεις μελαγχολικές, παρέα με τη γάτα.

Μία σαρκοφάγος βρίσκεται στην κυριολεξία καταμεσής του δρόμου προς στη θάλασσα. Επάνω σ ένα μεγάλο λόφο υπάρχει λαξευμένος ο μεγαλοπρεπής τάφος του Αμύντα, ανάμεσα σε μικρότερους άλλους και είναι ορατός από το κέντρο της πόλης. Χτίστηκε πιθανόν τον 4 ο π.Χ. αιώνα και έχει πρόσοψη ελληνικού ναού. Δύο ιωνικοί κίονες και δύο στύλοι στηρίζουν το αέτωμα με τα σιγματοειδή κοσμήματα. Κατεβαίνοντας από τον τάφο δεξιά, θα φτάσετε στη βυζαντινή ακρόπολη την οποία αναμόρφωσαν στην ισλαμική εποχή. Το σημείο αυτό είναι ιδανικό για φωτογραφήσεις με την πιο ωραία θέα του κόλπου της Μάκρης.

1.Το αρχαίο θέατρο. 2. Μουσείο Φετχιγιέ. 3. Ο Χρήστος Μυστιλιάδης δοκιμάζει, αδέξια, το ναργιλέ του…

Μ ε γ κ ο υ λ έ τ σ τα 1 2 ν η σ ι ά

Ο υπόλοιπος χρόνος σας είναι ελεύθερος για να πραγματοποιήσετε εκδρομές στο Ολούντενίζ, το Λιβίσι και το νησάκι του Αγίου Νικολάου. Οι ντόπιοι διαφημίζουν με έμφαση τα 12 νησιά του κόλπου, στα οποία μπορείτε να κολυμπήσετε και να δείτε διάφορα ερείπια, όπως απομεινάρια σπιτιών, δεξαμενών και εκκλησιών, κυρίως βυζαντινής εποχής.

Από τα Δωδεκάνησα, με Γκουλέτ, στα …12 νησιά της Λυκίας.

Αυτές οι εξορμήσεις αποτελούν τουριστική ατραξιόν της περιοχής καθώς πολλά είναι τα γιοτ που σαλπάρουν καθημερινά για νιώσετε τη θαλασσινή αύρα, ν απολαύσετε την ηλιοθεραπεία σας, να διασκεδάσετε, να κάνετε στάσεις στα νησάκια, ρομαντικές βουτιές σε ήσυχους κολπίσκους με καταγάλανα νερά και να γευματίσετε εν πλω. Οι κρουαζιέρες πραγματοποιούνται με ενοικιαζόμενα άνετα γιοτ τύπου “Γκουλέτ” που έχουν μήκος από 18 έως 34 μέτρα και διαθέτουν 10 καμπίνες δύο θέσεων. Τα τουριστικά γκρουπ ξεκινούν για την κρουαζιέρα με διόροφα πλοία που χωρούν 50 έως 150 επιβάτες και διαθέτουν τουαλέτες, αποδυτήρια, σωσίβιες μπάρες για να κάνουν μπάνιο τα παιδιά.

Συνήθως ο γύρος που κάνουν αποτελείται από πέντε στάσεις οι οποίες γίνονται στον κόλπο Gobun η Περσικό Κόλπο, όπου τα κρυστάλλινα νερά έχουν βάθος 710 μέτρα, στα Λουτρά της Κλεοπάτρας που κάποτε το νερό ήταν ένα κι ένα για το δέρμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο, μαγνήσιο κ.λ.π., στο Ντοκγιάρντ, στα επίπεδα νησιά και στο Κόκκινο νησί η κόλπο Σαμανλίκ .

1.Ο ορμίσκος με τα παγωμένα νερά. 2. Η κοιλάδα με τις Πεταλούδες. 3. Το εντυπωσιακό φαράγγι Φαράλια.

Μη παραλείψετε να δείτε το Φαράγγι με τις Πεταλούδες στο Κελεμπεκλέρ Βαντισί, όπου υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης σε κάμπινγκ. Εδώ ζουν περισσότερα από 100 είδη πεταλούδων, μερικά από τα οποία πολύ σπάνια. Το φαράγγι έχει ύψος 1.500 μέτρα. Είναι προστατευόμενη περιοχή και υπάρχουν καταρράκτες που πέφτουν από ύψος 60 μέτρων. Κάποιοι επιχειρούν την κατάβαση περνώντας από τους βράχους του χωριού Φαράλια. Αν σας αρέσουν τα ψέματα να πάτε για να μάθετε επιτόπου την ιστορία με τον Τούρκο που διαδίδεται πως «βρήκε ένα κρεμμύδι που ζύγιζε 44 οκάδες». Από τότε γι αυτούς που λένε ψέματα …οκάδων έμεινε η φράση «πάλι έκοψες την κρεμμύδα της Φαράλιας».

Παραλιακά μετά τη Φαράλια είναι το χωριό Καμπάκ, αγαπημένος τόπος παραθερισμού καλοστεκούμενων Κωνσταντινουπολιτών.

Όσοι θέλουν να δουν τις θαυμάσιες φυσικές ομορφιές , τα ενδιαφέροντα της περιοχής, αλλά και να γνωρίσουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων δοκιμάζοντας πιάτα της τοπικής κουζίνας νοικιάζουν τζιπ, που τους δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουν άλλες διαδρομές ανάμεσα σε βουνά, ποτάμια και αμμώδεις παραλίες.

1.Το Αιγαίο από το Λιβίσι.
2.Αν η θαλασσινή αύρα σας άνοιξε την όρεξη η βάρκα που ακολουθεί προσφέρει διάφορες πίτες με φρέσκο φύλο που ανοίγεται μπροστά σας.
3. Εδώ το καλό, ψημένο, καλαμπόκι…

Οι φίλοι του ράφτιγκ στον ποταμό Νταλαμάν θα δοκιμάσουν την ευχαρίστηση που μόνο αυτοί ξέρουν να απολαμβάνουν μέσα στη φύση. Και όταν πεινάσουν μπορούν να γευθούν φρέσκο ψάρι, συνήθως πέστροφα. Όσοι ασχολούνται με καταδύσεις θα βρεθούν στο στοιχείο τους. Ακόμα και αυτοί που δεν έχουν επαγγελματική πείρα μπορούν να πάρουν μαθήματα επιτόπου για να γνωρίσουν στα βάθη της θάλασσας του Αιγαίου πολλά μυστικά, συνδεδεμένα με πειρατές και θησαυρούς.

Η πεζοπορία και η ιππασία σε δασικούς δρόμους είναι αρκετά διαδεδομένη. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη στο Φετχιγιέ είναι οι πτήσεις με ανεμόπτερο η αερόστατο. Ιδιαίτερα στο βουνό Κράγος (Μπαμπαδάγκ) έχει μέρες που ο ουρανός δε φαίνεται από τα πολύχρωμα πανιά των σύγχρονων Ικάρων. Η περιοχή Ολούντενίζ συμπεριλαμβάνεται από τους ειδικούς στις 10 καλύτερες στον κόσμο για τους σύγχρονους Ίκαρους. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγο να βλέπεις από τα 1619 μέτρα μια από τις ομορφότερες μεσογειακές ακτές με διασκορπισμένα τα νησάκια. Αν θέλετε να φύγετε με αξέχαστες εντυπώσεις αυτές οι πτήσεις διαρκούν 40 λεπτά και η προσγειώσεις γίνονται στην αμμώδη παραλία.

Πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια υπάρχουν στο θέρετρο Ολούντενίζ, 17 χιλιόμετρα από το Φετχιγιέ. Η ελληνική του ονομασία Σύμπολο η Έμβολο. Πιθανολογείται ότι εδώ βρισκόταν η αρχαία Περδικία που καταποντίσθηκε ύστερα από φοβερή έκρηξη του Κατακαλμάζη η Αντικράγου.

Σήμερα θεωρείται από τα σπουδαιότερα τουριστικά κέντρα της Τουρκίας. Οι ντόπιοι το ονομάζουν «Νεκρή Θάλασσα» επειδή χωρίζεται από τη θάλασσα με μία μικρή γραμμή γιαλού και συνδέεται με αυτή με ένα μικρό κανάλι. Η νηνεμία των νερών, ακόμα και όταν φυσούν δυνατοί άνεμοι, σε συνδυασμό με την αγριότητα του τοπίου χαρίζουν στην περιοχή μια ξεχωριστή ομορφιά την οποία για να την απολαύσετε θα πληρώσετε εισιτήριο. Η δασική έκταση που βλέπετε είναι το εθνικό πάρκο Ταμπιάτ.

1.Τα Λουτρά της Κλεοπάτρας. 2,3. Το γραφικό νησάκι του Αγίου Νικολάου.

Από τις κρουαζιέρες που γίνονται το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επίσκεψη στο νησάκι του Αγίου Νικολάου (Γκεμιλέρ Αντασί). Θα χρειαστεί μισή ώρα να πάτε, μία ώρα για να το εξερευνήσετε και αναγκαστικά θα βρέξετε τα πόδια σας αφού δεν διαθέτει διαμορφωμένη αποβάθρα. Κατοικείται τουλάχιστον από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Αρχαιολογικές ανασκαφές Ιαπώνων που άρχισαν το 1990 έφεραν στο φως 11 εκκλησίες στο νησί και τη γύρω περιοχή.

Ολούντενίζ, το αγαπημένο των Ικάρων Βρίσκεται πολύ κοντά –σύμπτωση;- στα αρχαία Δαίδαλα (Ίνλιτζε).

Εδώ υπήρχε βυζαντινή πόλη και για τριάντα χρόνια επίσκοπος ήταν ο Αγιος Νικόλαος, πριν πάει στα Μύρα (Ντεμρέ). Στη μεγάλη εκκλησία διατηρείται σχεδόν ολόκληρο το ιερό κι ένας διάδρομος αριστερά του. Πίσω από το χοροστάσιο ένα κλίτος χρησίμευε για σκευοφυλάκιο.

Εκτός από την απόλαυση της ωραιότατης θέας του πελάγους με τα νησάκια από το ψηλότερο μέρος του Αγίου Νικολάου αξίζει να περπατήσετε ως την κορφή για να δείτε το νεκροταφείο, ερείπια από τείχη, εκκλησάκια και το Επισκοπικό με μεγάλα δωμάτια. Δύο πελώριες δεξαμενές πιθανόν χρησίμευαν για τροφοδοσία νερού στα σπίτια.

Σ τ ο χ ω ρ ι ό «φ ά ν τ α σ μ α»

Όποιος Έλληνας βρεθεί στη Μάκρη είναι αδιανόητο να μη πάει στο «χωριό φάντασμα». Δέκα χιλιόμετρα μόνο είναι η απόσταση για το μελαγχολικό Λιβίσι. Το χωριό το εγκατέλειψαν οι κάτοικοί του το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι Έλληνες έφυγαν για να βρουν νέα σπίτια στην Ελλάδα. Περίπου 2.000 γυναικόπαιδα (οι άντρες είχαν οδηγηθεί αιχμάλωτοι σε καταναγκαστικά έργα) με μάτια φοβισμένα και σκοτεινή καρδιά ξεκίνησαν το βασανιστικό ταξίδι για τη Νέα Μάκρη του Μαραθώνα και το χωριό Φαράκλα στη βόρεια Εύβοια. Ωστόσο οι Τούρκοι που κατοικούσαν στην Ελλάδα δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο χωριό. Από τότε παραμένει «αλαφροϊσκιωτο» χωριό με σπίτια όρθια, αλλά έρημα, χωρίς ταβάνια. Και μια πλατεία που ακόμα περιμένει να υποδεχθεί όποιον νοσταλγό θέλει να το επισκεφθεί.

Το «ΕΝ ΛΕΥΚΩ» στο «αλαφροϊσκιωτο» Λιβίσι.

Το σημερινό του όνομα Καγιάκιοί. Είναι η αρχαία Καρμυλησσός. Η παρουσία Ελλήνων χρονολογείται από τη βυζαντινή εποχή. Από το 14 ο αιώνα, πολλοί από αυτούς, ήταν από τη Ρόδο και το Καστελόριζο. Κάποτε το χωριό είχε δικό του νοσοκομείο με πέντε γιατρούς, τρία φαρμακεία, δημοτικό σχολείο και βιβλιοθήκη. Πριν αρχίσουν οι διωγμοί οι Έλληνες ήταν 6.500 και μόνο 500 οι Τούρκοι.

Εικόνες από το μελαγχολικό χωριό Λιβίσι.

Σήμερα στην Κάτω Ενορία βρίσκεται η Παναγία η Πυργιώτισσα, αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Στο κέντρο του χωριού υπάρχουν ερείπια από το ιερό του ναού της Αγίας Αννας. Στην Πάνω Ενορία είναι ο βυζαντινός ναός του Ταξιάρχη (Γιουκαρί Κιλίσε), ενώ άλλα εκκλησάκια υψώνονται στις κορυφές των λόφων. Η επίσκεψή μας στους λατρευτικούς χώρους των χριστιανών μας έδωσαν την εικόνα της επόμενης ενός καταστρεπτικού σεισμού.

Το πιο κοντινό τουρκικό χωριό είναι το Χισάρονιού και νότια η παραλία Βάϊ, όπου τα καλά χρόνια οι Λιβισιανές πήγαιναν για να λευκάνουν το μετάξι και κατόπιν να υφάνουν τα προικιά στους αργαλιούς. Πέντε χιλιόμετρα δυτικά μία άλλη κουκλίστικη παραλία είναι η Κάμειρος. Τέλος, τρία χιλιόμετρα από το Λιβίσι βρίσκεται το Αφ Κουλέ. Είναι το ελληνικό χωριό Εύκολα η Αγιαύκουλα, με λαξευμένη σε βράχο τη μονή του Αγίου Ελευθερίου.

Αποξηραμένες πιπεριές και μελιτζάνες, πολλά μπαχάρια, μεγάλη ποικιλία σε λουκούμια .

Ο ι κ ο ρ υ φ α ί ε ς ε π ι λ ο γ έ ς

Μη φύγετε από την περιοχή χωρίς να δοκιμάσετε τις 1001 τουρκικές νύχτες στις δισκοθήκες και στα παραδοσιακά μαγαζιά, όπου ο αισθησιακός χορός της κοιλιάς είναι ένα θέαμα που πρέπει οπωσδήποτε να απολαύσετε.

Στην αγορά του Φετχιγιέ ψάξτε και θα βρείτε θεσπέσια δείγματα οθωμανικής τεχνοτροπίας σε χαμηλές τιμές, αλλά και πολλά αθλητικά ρούχα και παπούτσια …μαϊμού. Επίσης μπορείτε να ψωνίσετε τάπητες, σακίδια φτιαγμένα από μαλλί και χειροποίητες κουβέρτες. Στη gallery Gem (απέναντι από το Χαμάμ) υπάρχουν σπάνιες αντίκες και σουβενίρ.

Στα εστιατόρια προσφέρονται εκατοντάδες πικάντικοι και άκρως απολαυστικοί γευστικοί συνδυασμοί προς τέρψη κάθε καλοφαγά. Γευθείτε σπαρταριστά και φτηνά ψάρια, το περίφημο κους –κους, ντορέρ και κεμπάπ ψημένα στα ξύλα. Περάστε να δείτε την κουζίνα στο Megri , Eski Cami Gecidi Lykia Sok . Tel . +90 252 614 40 46 e-mail: info@megriresstaurant.com

Σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε ένα παραδοσιακό χαμάμ για να νιώσετε άλλος άνθρωπος και να σας βγάλουν βρώμα που ούτε εσείς ξέρατε ότι είχατε. Η πλήρης περιποίηση κοστίζει 20 ευρώ. Στο Φτεχιγιέ υπάρχει το Ν urcan , ανοιχτό από τις 7 το πρωϊ μέχρι τα μεσάνυχτα, καθημερινά. ( Paspatur Sk . Tel . +90 252 614 93 18. e-mail: nurcan@kaynet.net

Αν μπείτε στην Telmessos Gold Galirie (Ataturk Caddesi 2 Tel. 0 252 612 28 09) θα κάνετε κακό στη τσέπη σας και καλό στο αγαπημένο σας πρόσωπο γιατί θα βρείτε Rolex, Omega, Rado, Frederigue Constant και Breitling, όλα με εγγύηση γνησιότητας .

Ο χάρτης της περιοχής για να προσανατολιστείτε.

Χ ρ ή σ ι μ ε ς π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς

Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί και πάντα πρόθυμοι να σας εξυπηρετήσουν. Η τουρκική λίρα έχει μηδαμινή αξία, συστήνουμε να τις ξοδέψετε όλες πριν φύγετε.

Οι προμήθειες και τα φιλοδωρήματα θα αδειάσουν το πορτοφόλι σας γιατί υπάρχουν παντού και πάντα. Μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας οδηγήσει στα μαγαζιά, κάνετε μόνοι σας κρατήσεις για γεγονότα και ειδικές εκδηλώσεις. Μην εμπιστεύεστε πανσιόν η ξενοδοχείο, πηγαίνετε μόνος στο ταξιδιωτικό γραφείο να πληρώσετε για την περιήγηση. Το πιο οργανωμένο πρακτορείο στο Φετχιγιέ είναι το Yesil Dalyan . Τηλ . 90 252 612 86 86- 87 (e-mail: info@yesildalyantravel.com )

Το παζάρεμα στις αγορές είναι κανόνας και αρχίζει με το κέρασμα ενός τσαγιού από τον καταστηματάρχη. Η Τουρκία έχει την ίδια ώρα με την Ελλάδα.

Οι φίλοι του διαδικτύου εύκολα θα βρείτε Ίντερνετ καφέ για να σερφάρετε. Οι ταξιδιώτες με ειδικές ανάγκες θα δυσκολευτούν πολύ στις μετακινήσεις τους.

Στα ξενοδοχεία και στην αγορά θα συναντήσετε πολλούς που μιλούν αγγλικά και γενικά δεν θα έχετε πρόβλημα συνεννόησης. Στην περιοχή της Λυκίας θα συναντήσετε οπωσδήποτε Τουρκο-κρητικούς που μιλούν ελληνικά.

Γραφείο Τουρισμού: Τηλ. 90 252 614 15 27

Αστυνομία: Τηλέφ. 90 252 61440 17

Λιμεναρχείο: Τηλέφ. 90 252 614 11 87

Νοσοκομείο: Τηλέφ. 90 252 614 40 17

Στη Λυκία ο ταξιδιώτης έχει κάτι να ανακαλύψει. Από τις εκπληκτικές παραλίες που κάποιες είναι μοναχικές και έχουν τη γοητεία του απόκρυφου μέχρι τα πέτρινα σπίτια με τις λουλουδιασμένες αυλές. Πεύκα στην ακτή, εκκλησάκια στο γκρεμό, αρχαίες βυθισμένες πολιτείες. Μικροί όρμοι με νερά τόσο καθαρά που τα διάλεξαν οι φώκιες για πατρίδα τους. Τι κι αν το ηλεκτρικό ρεύμα έφτασε κι εδώ; Υπάρχει ακόμα τρόπος για να ψάξεις μόνος σου τον τρόπο για να αποπλανηθείς. Η περιοχή άρχισε να γεύεται τα καλά και τα κακά του τουρισμού, αλλά τα μονοπάτια δεν άλλαξαν. Ευτυχώς παραμένουν ακόμα στα δυτικά της Τουρκίας οι καταπληκτικές παραλίες για λίγους.

Σ αυτά τα ήσυχα και καθαρά νερά οι δύτες βρίσκουν τον παράδεισό τους.