Να μην ξεχάσω (Υγεία για όλους)

Αλτσχάϊμερ, η νόσος που σου κλέβει τη ζωή πριν σου την πάρει.

                                              Ή

  Το μέλλον του εγκεφάλου μας βρίσκεται, στα χέρια μας.

Ο Zaldy S.Tan είναι Διδάκτορας της Ιατρικής και Διευθυντής του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess, καθώς επίσης και του Τμήματος Γήρανσης της Ιατρικής Σχολής του Harvard. Παράλληλα είναι και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του  MIT.

Όλο και πιο συχνά στις μέρες μας ακούμε για τη νόσο του εγκεφάλου, Αλτσχάϊμερ. Τι είναι ο εγκέφαλος μας και πως λειτουργεί; Τι είναι αυτή η νόσος; Πως γίνεται η διάγνωσή της; Ποία είναι τα πρώιμα συμπτώματα που πρέπει να προσέξουμε; Τι είναι η ΗΓΔ, ή αλλοιώς Ήπια  Γνωστική Διαταραχή; Ποιες είναι η ελεύθερες ρίζες; Τι επιπτώσεις επιφέρουν στην άριστη λειτουργία του εγκεφάλου; Ποιες αντιοξειδοτικές βιταμίνες βοηθούν στην λειτουργία του; Ποια είναι τα τεστ για την αξιολόγηση της Διανοητικής μας υγείας; Όλες αυτές τις πληροφορίες και πληθώρα άλλων, χρήσιμες για την υγεία του εγκεφάλου, μας παρέχει ο Δρ. Zaldy S.Tan, στο βιβλίο του “Να μην ξεχάσω”.

«Στην Αρχαία Ρώμη, ο μέσος όρος  επιβίωσης  του ανθρώπου ήταν τα 22 χρόνια. Το 1900 ο μέσος Αμερικανός δεν αναμενόταν να ξεπεράσει τα 49.Αντίθετα, το 2000 το προσδόκιμο επιβίωσης ξεπέρασε τα 79» μας πληροφορεί o συγγραφέας. Η αύξηση του μέσου όρου επιβίωσης αποδόθηκε στην αλματώδη επιστημονική πρόοδο που συντελέστηκε και συντελείται στους τομείς της Ιατρικής και του δημόσιου βίου.

Κάτι όμως που μοιάζει με εφιάλτη είναι αυτό στο οποίο καταλήγει πως σύντομα το προσδόκιμο επιβίωσης θα φτάσει τα 120. Και ενώ η επιστήμη κάνει θαύματα στις καρδιοπάθειες και τον καρκίνο μειώνοντας αισθητά τη θνησιμότητα από αυτές τις αιτίες, η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων από την νόσο Αλτσχάϊμερ οδηγεί τους ερευνητές στο στατιστικό συμπέρασμα πως αν δεν βρεθεί σύντομα η θεραπεία, το 2050 στις ΗΠΑ θα προσβληθούν και θα χάσουν τη ζωή τους από τη νόσο αυτή περισσότερα από14.000.000 άτομα. Μεγάλη απώλεια όχι μόνο σε πληθυσμιακό αριθμό αλλά μεγάλη απώλεια και για το κοινωνικό σύνολο το οποίο θα στερηθεί την πείρα και την σοφία τους καθόσον η νόσος από την στιγμή που θα διαγνωστεί αφανίζει την προσωπικότητα των ασθενών και κατόπιν τη ζωή τους.

Ο συγγραφέας για να κάνει πιο κατανοητή τη ασθένεια, αφιερώνει μεγάλο μέρος του βιβλίου στον εγκέφαλο και τις λειτουργίες του. Δείχνει πόσο σημαντικές επεξεργασίες κάνει λαμβάνοντας μια πληροφορία, αποτυπώνοντας και καταχωρώντας την σωστά για να γίνεται αυτόματα, η ανάκλησή της. Στη συνέχεια, παρουσιάζει τις πρώτες μνημονικές δυσλειτουργίες οι οποίες αν εκτιμηθούν εγκαίρως μπορεί να αποτρέψουν την εμφάνιση της νόσου. Τα πρώτα ανησυχητικά σημεία φαίνονται μέσα από την Ήπια Γνωστική Διαταραχή, όπου αρχίζουμε να ξεχνάμε ονόματα, δυσκολευόμαστε να κάνουμε αριθμητικές πράξεις, χάνουμε τον προσανατολισμό μας, ή αδυνατούμε να επαναλάβουμε λέξεις που μόλις ακούσαμε. Και τότε αποκαλύπτεται πως αδυνατούμε να μετατρέψουμε τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σε μακροπρόθεσμη.

Επίσης  Αλτσχάϊμερ είναι η μόνη νόσος, που όταν διαγνωστεί σε ένα μέλος μιας οικογένειας, τότε στερεί από τον ασθενή το μεγαλύτερο όπλο του, που είναι η επίγνωση της παρουσίας των αγαπημένων του, ενώ σ΄ εκείνους αφαιρεί σταδιακά την αίσθηση της αγάπη τους για αυτόν. Όσο μακρινό κι αν φαίνεται, το αντίκτυπο της νόσου στη ζωή των ανθρώπων όπου εμφανίζεται, δεν παύει να είναι τεράστιο. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει θεραπεία στις μέρες μας, ακόμα κι αν ελπίζουμε ότι θα βρεθεί στο εγγύς μέλλον, το μόνο μας όπλο ενάντια στην σκληρή αυτή νόσο είναι, η πρόληψη. Οι προτεινόμενες βιταμίνες, τροφές και πνευματικές ασκήσεις που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο συνθέτουν έναν οδηγό για υγιέστατο νου, που όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε πιστά.

Το “Να μην ξεχάσω”, είναι ένα βιβλίο γραμμένο γι εμάς και τους γύρω μας, διότι εμείς θα διαπιστώσουμε τις πρώτες απώλειες της μνήμης τους αλλά και τις δικές μας, εγκαίρως.

Η μεταφράστρια Μάγδα Καραβιώτη και ο επιστημονικός επιμελητής Αλέξης Μπίμπης, έκαναν άριστη παρέμβαση στο κείμενο και παρέδωσαν ένα βιβλίο κατανοητό και χρήσιμο στον κάθε αναγνώστη.

Τούλα Ρεπαπή