Ένας άνθρωπος που αγαπά μόνο τον εαυτό του, είναι πιο δυστυχής κι από αυτόν, που δεν τον αγαπά κανείς.

Η αγάπη βλέπει τα ελαττώματα, όταν απομακρύνεται.

Αν αγαπάς πράγματι ό,τι αναλαμβάνεις, δεν θα οπισθοχωρήσεις εμπρός σε καμιά δυσκολία.

Αν μία αγάπη διαρκή, είναι γιατί κάτι μένει ακόμη μέσα μας ανικανοποίητο.

Οι αγαθοί άνθρωποι μοιάζουν με θεό.

Οι άγαμοι απλώς διαβαίνουν τη ζωή, δεν την ζουν.

Η γυναικεία αβρότητα μοιάζει με τρεχούμενο νερό που λειαίνει και τις πιο τραχιές πέτρες.

Παν ότι μεσολαβεί μεταξύ λίκνου και μνήματος είναι αβέβαιον.

Η αβεβαιότητα είναι το φοβερότερο κακό, ως τη στιγμή που έρχεται η πραγματικότητα και μας κάνει να νοσταλγούμε την αβεβαιότητα.

Μάνα μου όταν με γέννησες γιάντα δε μου δεν το είπες , ο κόσμος έχει βάσανα και τις περίσσες λύπες .

Πίνω και μέσα στο ποτό ψάχνω να βρω γαλήνη , μα ο πόνος της αγάπης σου ήσυχο δε μ’ αφήνει .

Ήσφαλα που σ’ αγάπησα τρέλλα ‘καμα μεγάλη , δεν κάτεχα η κουζουλή πως αγαπούσες άλλη.

Απομονή τσ’ απομονής, καρτέρει και καρτέρει , ετούτος ο ανήφορος , κατήφορο θα φέρει.

Μ’ έκανες και σ’ αγάπησα και τώρα μ’ άπαρνιέσαι , εσύ δεν είσαι Χριστιανή, Θεό δε συλλογιέσαι .

Οντέ θα ιδώ μαύρο πουλί ποτέ δε το σκοτώνω , γιατί κι αυτό για να φορεί μαύρα θα νέχει πόνο.

Ο χάρος θέλει σκότωμα και η κεφαλή του κόμμα (κόψιμο) , γιατί διαλέγει τσι καλούς και βάνει τσι στο χώμα.