Μενού
Αρχική / admin (Σελίδα 1030)

admin

ggg

ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ

Δηλ. φόβος από τον αντίπαλο. Σε μια από τις δημηγορίες του Θουκυδίδη (3.11) τονίζεται η γνώμη πως το «αντίπαλον δέος», ο φόβος από τον ισόπαλο ανταγωνιστή, έχει τη δύναμη να συγκρατήσει από την αυθαιρεσία και το πιο αυταρχικό κράτος, και …

Συνέχεια »

ΚΤΗΜΑ ΕΣ ΑΕΙ

Μιλώντας ο Θουκυδίδης για την Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου λέει στο τέλος του προλόγου του (1.22) πως το έργο του αυτό έχει συνταχτεί για να είναι κειμήλιο αιώνιο μάλλον παρά ανάγνωσμα για ν’ ακούεται προσωρινά.– Λέγεται συχνά η φράση για …

Συνέχεια »

ΑΧΘΟΣ ΑΡΟΥΡΗΣ

Δηλ. βάρος της γης. Έτσι ονομάζει στην Ιλιάδα (Σ 104) ο Αχιλλέας τον εαυτό του, αφού έχασε εμπρός στην Τροία τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο. Λέει στη Θέτιδα: «Τι αξίζει πια η ζωή για μένα; Κάθομαι άνεργος κοντά στα καράβια, …

Συνέχεια »

ΜΑΝΤΙΣ ΚΑΚΩΝ

Έτσι ονόμασε ο Αγαμέμνονας το μάντη Κάλχα, όταν αυτός, ρωτημένος από τον Αχιλλέα τι έφταιγε για την πανούκλα που θέριζε τους Έλληνες ύστερα από εννιά χρόνων πόλεμο στην Τροία, απάντησε πως φταίει ο Αγαμέμνονας, γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα …

Συνέχεια »

ΔΑΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΦΙΝΤΙΑΣ

Ήταν πυθαγόρειοι φιλόσοφοι και οι δύο, που ζούσαν στις Συρακούσες της Σικελίας (4ος αι. π.Χ.), ενωμένοι με φιλία παροιμιακή. Όταν ο Φιντίας, καταδικασμένος σε θάνατο, ζήτησε από τον τύραννο Διονύσιο μια προθεσμία για να τελειώσει μερικές του υποθέσεις, προσφέρθηκε ο …

Συνέχεια »

ΜΙΔΑΣ

Ο βασιλιάς είχε ζητήσει και είχε πάρει από το θεό Διόνυσο το χάρισμα να μετατρέπει σε χρυσάφι ότι θ’ άγγιζε. Έτσι όμως, μ’ όλα τα πλούτη που μπορούσε να έχει, ήταν καταδικασμένος να πεθάνει από ασιτία. Ο θεό όμως τον …

Συνέχεια »

ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ

Ονομάζονταν έτσι σκόπελοι στην είσοδο της Μαύρης Θάλασσας, που αδιάκοπα συγκρούονταν κατά την αρχαία μυθολογία και εμπόδιζαν έτσι τους θαλασσινούς να περάσουν τα στενά του Βοσπόρου. Πρώτοι κατόρθωσαν να την περάσουν χωρίς να πάθουν τίποτε οι Αργοναύτες με την Αργώ …

Συνέχεια »

ΣΙΣΥΦΟΣ

Ήταν ο Σίσυφος γιος του θεού Αιόλου και βασιλιά της Κορίνθου. Για τη σκληρότητά του όμως και τα κακά που έκανε καταδικάστηκε όταν πέθανε ν’ ανεβάζει σε ψηλό βουνό ένα βράχο, που πριν φτάσει όμως στην κορυφή ξανακυλούσε κάτω . …

Συνέχεια »

ΛΟΥΚΟΥΛΛΟΣ

Ρωμαίος στρατηγός (1 αι. π. Χ.), ονομαστός για την πολυτέλεια του και καλοφαγάς. Μια μέρα που έτρωγε μόνος και που το φαγητό δεν ήταν πλούσιο καθώς συνήθως, λένε πως είπε στο μάγειρα: «Δεν ήξερες πως ο Λούκουλλος έτρωγε σήμερα το …

Συνέχεια »

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Ήταν από την Ιθάκη, και του εμπιστεύτηκε το σπίτι του ο Οδυσσέας φεύγοντας για την Τροία. Η Αθηνά έπαιρνε συχνά τη μορφή του, καθώς λ.χ. όταν συνόδεψε τον Τηλέμαχο στο ταξίδι του για την Πύλο, για να τον προστατεύει και …

Συνέχεια »

ΤΑΝΤΑΛΟΣ

Ήταν βασιλιάς της Λυδίας, και για να τιμωρηθεί για ένα του έγκλημα καταδικάστηκε να μένει στον Άδη μέσα σε νερά που χάνονταν μόλις δοκίμαζε να πιει, και κοντά σε δέντρα καρποφόρα που οι καρποί τους ξέφευγαν κάθε φορά που άπλωνε …

Συνέχεια »

ΦΩΝΗ ΣΤΕΝΤΟΡΑ Ή ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΑ

Γεννήθηκε η έκφραση από τον ήρωα της Ιλιάδας Στέντορα, που όπως λέει ο Όμηρος (Ε. 785), είχε φωνή μπρούντζινη, και φώναζε τόσο όσο πενήντα άντρες μαζί.Λέγεται για έναν που έχει πολύ δυνατή φωνή.

Συνέχεια »

ΝΕΣΤΟΡΑΣ

Ήταν ο γεροντότερος και ο πιο σοφός απ’ όλους τους Έλληνες που είχαν εκστρατεύσει στην Τροία, όπως λέει ο Όμηρος (Α 247 κ.ά.) . Λέγεται για σοφό γέρο, ή για τον πιο ηλικιωμένο και σεβαστό από μια ομάδα ανθρώπων.

Συνέχεια »

ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΔΑΜΟΚΛΗ

Ο Δαμοκλής σύχναζε στην αυλή του Διονύσιου του πρεσβύτερου, τύραννου των Συρακουσών (400 π.Χ.), και θαύμαζε τη δύναμη και τον πλούτο του. Για να του δείξει ο Διονύσιος πόσο όλα αυτά είναι περαστικά και πόσο εύκολα αλλάζει η τύχη τον …

Συνέχεια »