Ήταν άνθρωποι κι όμως δεν γεννήθηκαν από ανθρώπους.

Είναι λευκό σαν πούπουλο, μοιάζει και σαν σεντόνι , όμως αυτό δεν τρώγεται , τις βρύσες μας βουλώνει .

Αν ένα φίδι σε αγαπά , κάνε το συ βραχιόλι .

Όπ’ αγαπά δε ντρέπεται , μήτε και δε φοβάται .

Άλλος αγαπά την μαυρομάτα κι άλλος την τσιμπλομάτα .

Αν με αγαπάει ο άνδρας μου , στην τύχη το ‘χω χάρη , αν με αγαπάει κι άλλος κανείς , το ‘χω κρυφό καμάρι .

Καινούργια αγάπη πιάνεται , παλιά δεν λησμονιέται .

Αγάπη , βήχας και παράς δεν κρύβονται .

Από τα μάτια πιάνεται η αγάπη .

Καλό στον άγιο του Θεού , και στον εχθρό του καρβελιού .

Άγιος που δε θαυματουργεί , μήτε λιβάνι , μήτε κερί .

Του αγίου άναβε κερί και του διαβόλου δέκα .

Κι ο άγιος φοβέρα θέλει .

Παίρνω το αίμα μου πίσω .

Το αίμα νερό δεν γίνεται , κι αν γίνει δεν θολώνει .

Ήρθαν τα άγρια , να διώξουν τα ήμερα .