Δεν είναι μολύβι, περπατάει και γράφει .

Πράσινος πύργος στα κόκκινα στρωμένος, κάθονται μέσα του αραπάκια .

Δυο πατέρες και δυο γιοι βγήκαν έξω κυνηγοί, να σκοτώσουνε λαγούς, να τους φέρουν σηκωτούς, τρεις σας λέω το σωστό, μα πώς έγινε αυτό;

Απάνω κόφτει, κάτω κόφτει στη μέση κόρη, λέει και λέει .

Ανεβαίνει κατεβαίνει και χωρίς να τρώει παχαίνει, μοναχά στριφογυρίζει κι η κοιλίτσα της γεμίζει .

Μικροκαμωμένη κοπελιά μεγάλες πίτες κάνει .

Τρεις μήνες είναι αδειανό και τους εννιά γεμάτο .

Ποια πόλη έχει μικρή καρδιά?

Τι έχουμε στο σπίτι όταν δεν υπάρχει μία?

Ποιος είναι εκείνος που μπαίνει με το κεφάλι και βγαίνει με την πλάτη

Ποιο γράμμα αν το πατήσουμε γίνεται κάτι που τρώμε

Ποιος ενώ τα ακούει όλα, ποτέ του δεν μιλάει ..

Πέντε-δέκα στρατιωτάκια, όλα με τα κασκετάκια .

Έχω ένα μοναστηράκι γεμάτο ασπροφόρους .

Τι είναι το μουλάρι κόκκινο, ο καβαλάρης μαύρο?

Τι είναι αυτό που όσο μικραίνει γίνεται ψάρι;