Ταχτιρί και ταχτιρά το το παιδάκι μου τ’ αφράτο χύνετ’ ο λαγός κι αρπά το και το πάει των προβάτω .

Τούμπο τουμπουτέλο τον Φράγκο δεν τον θέλω γιατί φορεί καπέλο, μον’ θέλω το Μανώλη οπούρθ’ από την Πόλη γιατί φορεί φακιόλι .

Θα πετάξει , θα πετάξει και τον ουρανό θα φτάξει και τη θάλασσα θα αδειάσει να την κάνει περιβόλι να τηνε ζουλεύουν όλοι .

Βρέχει , βρέχει και χιονίζει κι ο παπάς τυρομυρίζει . Που να βάλουμε τη νύφη ; Από κάτω στο ρεβύθι . Που να βάλουμε το γαμπρό; Από κάτω στο σταυρό .

Ανέβα μήλο κατέβα ρόδι να σε ρωτήσω τι κάνει η κόρη; – Η κόρη πλέκει χρυσό γαϊτάνι . – Τίνος το πλέκει ; -Του Καραγιάννη . Κι ο Καραγιάννης δεν το θέλει κι η κόρη κάθετε και το ξεπλέκει .

Πέντε ποντικοί βαρβάτοι μου γκρεμνίσαν το κρεβάτι κι άλλοι πέντε ημερωμένοι μου το στήσαν οι καημένοι .

Ρίξου , ρίξου πούλα μου ρίξου κοπελούλα μου . Κι αν σου ρίξουν τσίγαλα κλώτσα τα και πάτει τα . Κι αν σου ρίξουν το γυαλί πάρτ’ το βάλτ’ το στην κορφή . Κι αν σου ρίξουν το γαμπρό πάρτ’ …

Τάχτα του και ράρα του πώς τη λέν’ τη μάνα του ; Πηλοπίθι με φακή . Τάχτα του και ράρα του πώς τον λέν’ τον τάτα του; μαστραπά γλυκό κρασί .

Πάρτε το , κρατείτε το , κι όλο τραγουδείτε το να πετάει σαν πουλί να πηδάει σαν αρνί να κοιτάει σαν παγωνούδι να γελάει σαν αγγελούδι . Πάρτε το , χορέψτε το , και γλυκοχαϊδέψτε το . Πέστε του να …

Πάρτε το , κρατείτε το , κι όλο τραγουδείτε το , ώσπου να ‘ρθει η μάνα του από πέρα απ’ το χορό να του φέρει δυο βυζιά που ‘ναι άσπρα σαν αυγά απαλά και τσουπωτά σα λεμόνια διαλεχτά . Να …

Το παιδί μου τ’ άσπρο τ’ άσπρο το καλέσανε στο κάστρο τα κορίτσια του Κατή να του φτιάξουν μπακλαή μπακλαή με μύγδαλα ραβανί με ζάχαρη . Το παιδί μου πάει , πάει Παναγιά να το φυλάει . Το παιδί μου …

Τάχτα του και ράρα του να του ζήσει η μάνα του να χαρεί τον τάτα του κι όλα τ’ αδερφάκια του . Τάχτα του και μια μηλιά που ‘χει μάνα κοπελιά που ‘χει αφέντη παλικάρι κι έχει του Θεού τη …

Θέλ’ χουρό , θέλ’ χουρό του κορίτσ’ του μοναχό . Θέλ’ χουρό κι θέλ’ χουρό θέλ’ χουρό κι θέλ’ γαμπρό . Θέλ’ χουρό , θέλ’ χουρό Θέλ’ χουρό , κι θέλ’ καγκέλ’ , Θέλ’ χουρό , κι θέλ’ καγκέλ’ θέλ’ …

Το μεγαλύτερο κακό, ο θάνατος, δεν πρέπει να μας τρομάζει γιατί όσο εμείς ζούμε, αυτός δεν υπάρχει, ενώ όταν έρθει, εμείς έχουμε πεθάνει.

Η τύχη συχνότατα κυριαρχεί των περιστάσεων.

Περισσότερα, καλύτερα και ευκολότερα πετυχαίνονται, όταν καθένας φτιάχνει ένα μόνο πράγμα και μάλιστα σε αρμονία προς τις ειδικές του κλίσεις και την κατάλληλη περίσταση, χωρίς πέρα απ’ αυτό, να κατατρίβεται με άλλα πράγματα .