Η θεραπεία της λεύκης είναι περισσότερο συμπτωματική και δεν υπόσχεται πλήρη ίαση. Όταν υπάρχουν λίγες βλάβες στο σώμα ή στα άκρα, χρησιμοποιούνται τοπικά αλοιφές με κορτικοστεροειδή. Χρειάζεται όμως προσοχή στη διάρκεια χορήγησης τους για να μην προκληθεί ατροφία του δέρματος.

Η αιτία που προκαλεί τη λεύκη παραμένει άγνωστη. Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες, που προσπαθούν να εξηγήσουν τι πραγματικά κινητοποιεί αυτόν το μηχανισμό που καταστρέφει τα μελανοκύττρα και ασπρίζει το δέρμα. Έτσι σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες για τις …

Στη γενικευμένη μορφή λεύκης, μπορεί να υπάρχουν λευκές κηλίδες διάσπαρτες, χωρίς κάποια ειδική κατανομή ή μπορεί να υπάρχει ολικός ή σχεδόν ολικός αποχρωματισμός.

Στην εντοπισμένη μορφή λεύκης έχουμε μία ή περισσότερες λευκές κηλίδες σε μία μόνο περιοχή ή τμηματικά και σε κάποιες άλλες ακόμα.

Τα πιο συχνά μέρη εμφάνισης της λεύκης στο δέρμα είναι ο λαιμός, η περιοχή γύρω από τα μάτια και γύρω από το στόμα, τη μύτη, τις θηλές των μαστών, τα χέρια, ο ομφαλός και τα γεννητικά όργανα. Από τη στιγμή …

Υπολογίζεται ότι η λεύκη εμφανίζεται στο 1-4% του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 2,5-3%. Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και στα δύο φύλα, προσβάλλει όμως συχνότερα άτομα ηλικίας 10-30ετών.

Η λεύκη είναι μια πάθηση που οφείλεται σε απώλεια της μελάγχρωσης του δέρματος. Η απώλεια αυτή έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση λευκών κηλίδων πάνω στο δέρμα με ακανόνιστο σχήμα και ποικιλία στο μέγεθος.

Το ροζ πιπέρι το μπερδεύουν με το κόκκινο, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τα πιπέρια. Έχει πολύ ελαφριά γεύση, γι αυτό και χρησιμοποιείται σε σαλάτες, γλυκά ή όπου δεν θέλουμε έντονη τη γεύση του πιπεριού.

Το πιπέρι σιτσουάν χρησιμοποιούμε το περικάρπιο και όχι τον καρπό που μπορεί μάλιστα να έχει αγκάθια. Έχει αρκετά έντονη γεύση με μια νότα λεμονιού και ταιριάζει σε ψάρια, χοιρινό κρέας, κοτόπουλο, πάπια, μαρινάτες και γλυκά.

Το πιπέρι καγιέν προέρχεται από νωπούς ή αποξηραμένους καρπούς ενός συγκεκριμένου είδους πιπεριάς τσίλι που είναι πιο καυτερή από τις περισσότερες, για αυτό και χρειάζεται μέτρο όταν το χρησιμοποιούμε.

Το πιπέρι κουμπέμπ ανήκει στους «συγγενείς» του πιπεριού. Είναι πολύ αρωματικό και θα το συναντήσετε συχνά αραβική κουζίνα, σε βαριές σάλτσες και κεμπάπ και σε μείγματα μπαχαρικών.

Αν και το μακρυπίπερο δεν προέρχεται από το μαύρο πιπέρι, ανήκει στην ίδια οικογένεια. Δεν έχει τη μορφή κόκκων, αλλά είναι μακρόστενο και ιδιαίτερα αρωματικό. Συνδυάζεται συνήθως με άλλα μπαχαρικά και ταιριάζει σε φαγητά όπως το στιφάδο, τα χωριάτικα λουκάνικα, …

Το κόκκινο πιπέρι είναι το πιο σπάνιο και ακριβό. Γλυκό και φρουτώδες, αλλά εξίσου καυτερό με το μαύρο πιπέρι, στην ουσία είναι ο πιο ώριμος καρπός του φυτού. Συνδυάζει την ώριμη και πικάντικη γεύση του μαύρου με τη φρεσκάδα του …

Το λευκό πιπέρι δεν είναι τίποτα άλλο από το μαύρο πιπέρι που του έχει αφαιρεθεί ο φλοιός. Για το λόγο αυτό, χάνει μέρος του αρώματος και της γεύσης του. Είναι όμως το κατάλληλο, αν δεν θέλετε να φαίνεται στο φαγητό …

Το μαύρο πιπέρι είναι αυτό που χρησιμοποιούμε περισσότερο στην Ελλάδα. Συνδυάζεται με «βαριές» σάλτσες, κυρίως ντομάτας, αλλά και κρασιού, με κόκκινα κρέατα, αλλά και με γλυκά.

Το πράσινο πιπέρι είναι αυτό που παίρνουμε από το πρώτο στάδιο ωρίμανσης του φυτού και η γεύση του είναι ελαφρώς όξινη. Κυκλοφορεί και σε βαζάκια με άλμη, ενώ μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο ή ψιλοκομμένο. Ταιριάζει με λαχανικά, ελαφριές σάλτσες, …