Νάχτ’ (το) = τα μετρητά που δίνονταν σαν μέρος της προίκας
Συνέχεια »Νάχτ’
15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νάχτ’ (το) = τα μετρητά που δίνονταν σαν μέρος της προίκας
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νεμιτσιά (η) = η Αυστρία
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντουρντούκια (τα) = ταξίδια, εκδρομές, σεργιάνια. Η λέξη ενέχει και κάποια κοροϊδευτική έννοια σ΄ αυτόν που απευθύνεται
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νησ’ κουσύν’ (η) = πείνα
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νισιάν’η (το) = κακοκαιρία
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νινιώ (γυν.όνομα) = Άννα
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νάτσιους (ανδρ.όνομα) = Θανάσης
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νιάκους (ανδρ. όνομα) = Γιάννης
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντιόντιους (ανδρ. όνομα) = Θεόδωρος
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντουραντζιάς (ο) = η εγκεφαλίτις των ζώων, σημαίνει και «Νταμπλάς»
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντάμκα (η) = λεκές, σφραγίδα
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντραγάτ’ς (ο) = αγροφύλακας
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντήλιμ’ (επιρ.) = το αφού με έμφαση
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νουτίζου (ρημ.)= υγραίνομαι
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Ντάμπαρα (επιρ.) = ορθάνοιχτη
Συνέχεια »15 Ιανουαρίου, 2007Κοζανίτικο γλωσσάριο
Νιμπιλμπί (το) = στραγάλια
Συνέχεια »