Κάν’ καντίπουτας (επιρ.) = τίποτα

Κουτσιαλουμένου (επιθ.) = παγωμένο, κοκαλομένο

Κρέχτο (επιθ.) = δροσερό

Καμάρωσιν τ’ς μασκαρέτις (έκφραση) = πέθανε, τα τίναξε

Κυρατζής (ο) = αγωγιάτης μεγάλων αποστάσεων

Κανίσια (τα) = τα δώρα που έστελναν οι καλεσμένοι στο γάμο

Κιφσένκ’ους (ο) = νευρικός

Κριτσιάν’ (το) = δριμύ ψύχος

Κατσιαούλια (τα) = σαγόνια

Κατρατσιάρ’ς (ο) = το πολύ άτακτο παιδί που τα φέρνει όλα άνω κάτω

Κουσιό (τον Κουσίον) = γρήγορα, ταχέως

Κανέστρα (η) = πανέρι

Καρά (η) = καρυδιά

Κατώφιλους (ο) = το ξύλινο κεφαλόσκαλο

Κριών΄ς, Κριωνάκος, Κριώναρος (ο) = αλήτης, συνήθως τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας που γυρνάνε στούς δρόμους

Κιπέγκ’ (το) = ξύλινος πάγκος φούρνου που αραδιάζανε τα ψωμιά, πεζούλι