Όταν πέφτουν μετεωρίτες θεωρείται καλός οιωνός. Γιατί ένα κομμάτι από μετεωρίτη θεωρείται τέλειο φυλαχτό.

Αν βρεις καρφίτσα, είναι καλή τύχη.

Ρασοπατητής: Ο ρασοπατητής με τις φτέρνες των ποδιών του και με τη βοήθεια νερού και πλούσιας σαπουνάδας πατούσε μάλλινες πάτητες (κλινοσκεπάσματα) και ένα άλλο μάλλινο υφαντό, τη ράσα από όπου έκαναν τις κάπες για μικρούς και μεγάλους.

Ντενεκετζής: Ο ντενεκετζής κατασκεύαζε χρηστικά αντικείμενα του νοικοκυριού και γενικότερα της αγροτικής ζωής όπως χωνιά, λύχνους, μαστραπάδες, κουβάδες, φανάρια, μπρίκια του καφέ, σουρωτήρια, κουτσουνάρες και άλλα.

Νεροφόρος: Ο νεροφόρος (υδρονομέας) αναλάμβανε καθήκοντα από τις αρχές Μαΐου και παρατείνει το έργο του έως τα τέλη Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο, ανάλογα πάντοτε με τις τοπικές καιρικέςσυνθήκες. Κύριο έργο του ήταν ο καθαρισμός των οχετών που οδηγούν τα πηγαία νερά …

Μπογιατζής: οι μπογιατζήδες έβαφαν βαμβακερά και μάλλινα νήματα, πατητές και πατανιές, χηράμια και άλλα. Χρησιμοποιούσαν κυρίως φυτικά χρώματα αλά και του εμπορίου. Ειδικά για το κόκκινο χρησιμοποιούσαν ριζάρι και για σταθερότατη βαφή βελανιδόκουπες.

Μεταπράτης: Γυρνώντας από χωριό σε χωριό με φορτηγό ζώο ( γάιδαρο ή μουλάρι) αγόραζε μικρές ή μεγάλες ποσότητες προϊόντων από τους χωρικούς τα οποία και μεταπουλούσε σε άλλα χωριά με διάφορο κέρδος. Στους μεταπράτες ανήκουν και οι κερατζήδες και οι …

Αγγειοπλάστης: Το επάγγελμα του αγγειοπλάστη το εξασκούσαν σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, όπου υπήρχε κατάλληλο χώμα και όπου είχε αναπτυχθεί η σπουδαία παράδοση στη δημιουργία αγγειοπλαστικών αντικειμένων. Έτσι κατασκεύαζαν όλα τα μεγέθη μολυβικών μαγειρικών σκευών και πιατικών, κούπες με χερούλι …

Κτίστης: Ο κτίστης ήταν στις πόλεις και στα χωριά πολύ διαδεδομένο επάγγελμα, επειδή τότε όλα τα σπίτια χτίζονταν με πέτρες απελέκητες και πελεκημένες. Οι κτίστες ακόμη έκαναν μερεμέτια, επισκεύαζαν παλιά σπίτια κ.ά. Σ’ αυτούς υπάγονται και οι πελεκάνοι που έβγαζαν …

Καρεκλάς: Με τη χρησιμοποίηση ξύλων από πλάτανο ή από άλλα άγρια συνήθως δέντρα και με τη βοήθεια σχοινιών από βουρλιά ή αφράτου των ποταμών, ο καρεκλάς δημιουργούσε τις καρέκλες που ήταν τριών ειδών. Οι συνηθισμένες με κάθισμα και πλάτη πίσω, …

Καφεπαντοπώλης: Στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, τις περισσότερες φορές ο καφετζής συνδύαζε τη λειτουργία του καφενείου του με την πώληση ειδών που δεν έβγαζε ο τόπος του, όπως καφέ, τσιγάρα, ζάχαρη, τσάι, ρύζι, μπακαλιάρο, σπίρτα, παστές σαρδέλες, φρίσες (ρέγγες), πιπερικύμινο, …

Καλαθοποιός: Σε περιοχές που αφθονούσαν οι λυγαριές, οι μυρτιές, οι σφάκες (πικροδάφνες) και τα καλάμια, ευδοκίμησε και το επάγγελμα του καλαθοποιού. Από τις μυρτιές και κυρίως από τις λυγαριές οι καλαθοποιοί αποσπούσαν μακριές βίτσες με το τσερτσέτο (ειδικό μαχαίρι) και …

Αν τα άλατα έχουν θαμπώσει τα κρυστάλλινα ποτήρια σας τότε βάλτε σόδα σε σκόνη και τρίψετε με ένα νωπό μπαμπάκι. Στη συνέχεια, ξεπλύνετε τα με χλιαρό νερό και σκουπίστε τα με ένα μαλακό πανί. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία αυτή μια φορά …

Αν σας έχουν θαμπώσει τα κρύσταλλα σας, γεμίστε τα με κάποιο αναψυκτικό τύπου κόλα και αφήστε τα έτσι για δύο 24ωρα. Φροντίστε όμως μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα να ανανεώσετε τρεις φορές το αναψυκτικό γιατί ξεθυμαίνει.

Όσο μεγαλύτερο ποσοστό υγρασίας έχουν τα ξύλα, τόσο πιο αργά καίγονται, αρκεί βέβαια να μην είναι εντελώς υγρά. Επομένως, με την ύπαρξη υψηλού ποσοστού υγρασίας επιβραδύνεται η καύση, γιατί πρέπει πρώτα να εξατμιστεί το νερό που βρίσκεται στο ξύλο.

Αν το τζάκι σας καταναλώνει πολλά ξύλα, ίσως αυτό συμβαίνει γιατί τα ξύλα είναι πολύ ξερά. Ένα μυστικό είναι να μην αποθηκεύετε τα ξύλα κοντά στο τζάκι, για να μην ξεραίνονται από τη ζέστη