Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, και όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Να ‘ταν τα Φώτα βροχερά και η Λαμπρή βροχάτη.

Να λιλί δος μου τσιτσί.

Να ζήσει όποιος μ’ έβρισε, να σκάσει όποιος μου το ‘πε.

Κρένω ‘γω τσαμπουνίζει κι’ άντρας μου.

Μικρό κώλο δεν έδειρες, μέγα μη φοβερίζεις.

Μήτ’ ο σκύλος τρώει τ’ άχυρο μήτε το γάιδαρο αφήνει.

Μην τάξεις σ’ Άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι.

Μη θωρείς με πως κουτσαίνω, δες την ίσια μου τη μοίρα.

Μεγαλώνει το γομάρι και κονταίνει το σαμάρι.

Μαύρη μοίρα που ‘χεις άντρα, όλοι παν και δε γυρίζουν εσύ πας κι έρχεσαι.

Μας έμαθαν οι Κρητικοί πως είμαστε Χανιώτες.

Λάχανα ‘ς τη μάνα μου, λάχανα ‘ς τον άντρα μου, κάλλια ήταν ‘ς μάνα μου

Λάδι βρέχει κάστανα χιονίζει.

Λιθάρι που κυλάει, χόρτο δεν κρατάει.