Στάλα τη στάλα το νερό γυρίζει κι αγαπά το το μάρμαρο τρυπά το ό,τι μισεί κανείς .

Ήθελα να μουνα κριός και εσύ μια προβατίνα στου Ψηλορείτη τη κορφή να τα περνάμε φίνα.

Τέσσερα φύλλα έχει η καρδιά και τα έκανες κομμάτια από τις κόφτες σου τις ματιές απ’ τα καφέ σου μάτια.

Άμε να πεις της μάνα σου να μη μου μπαίνει σφήνα γιατί έχω φίλο τον Ξηρό γαμπρό το Κουφοντήνα.

Με το Βασίλη το Ξηρό και με τον Κουφοντήνα στη γιάφκα τρώγαμε εχθές κλεμμένη προβατίνα .

Στου Ψηλορείτη τη κορφή σαράντα πολυβόλα και όταν μου πεις πως με αγαπάς πυροβολούνε όλα .

Άσπρο είναι σαν τ’ αυγό, στρογγυλό σαν το πιπέρι, μα τον Άγιο Λευτέρη ούτ’ αυγό ούτε πιπέρι.

Τι είναι αυτό που αυτός που το φτιάχνει δεν το θέλει, Αυτός που το παίρνει δεν το χρησιμοποιεί και αυτός Που το χρησιμοποιεί δεν το βλέπει.

Φίδι ρουφάει τη θάλασσα κι η θάλασσα στερεύει, Μα στου φιδιού την κεφαλή ο ήλιος βασιλεύει.

Με το κυνήγι αν και ζω στους λόγκους δεν πηγαίνω. Ψαράς δεν είμαι, μα παντού τα δίχτυα μου τα στήνω.

Έχει δωδεκάδες δόντια κι όμως δε δαγκώνει.

Τριάντα φούστες φόρεσε και στο χορό πηγαίνει.

Γυάλινος πύργος, Τρίχινος φράχτης.

Ποιος παίρνει μισθό Χωρίς να εργάζεται Καμία μέρα ;

Μπα και μπα, μισή Κική, καθαρίζω μια Πληγή. Τι είναι;

Πως λένε τα παιδιά της γης ;