Τ’ Αγι’ Αντωνιού, τ’ Αϊ Θανασιού, του βλάχαρου ο Χειμώνας.

Σπίτι μου σπιτάκι μου και φτωχό καλυβάκι μου.

Στραβός στραβό οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο

Στραβός βελόνι εγύρευε μέσα στην αχυρώνα.

Στους στραβούς κυβερνάει ο μονόφθαλμος

Στολίστει η νύφη κι απόμεινε

Στο γάμο πάει ο γάιδαρος ή για νερό ή για ξύλα

Στην γειτονιά τριαντάφυλλο και μεσ’ το σπίτι αγκάθι

Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι.

Στη βράση κολλάει το σίδηρο

Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα

Σόι πάει το βασίλειο.

Σόι πάει το βασίλειο.

Σκυλί που γαβγίζει μην το φοβάσαι

Σκόρπισαν σαν του λαγού τα πουλιά

Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου