Το θάρρος νικάει τα πάντα, δίνοντας τρανή ισχύ ως και σε αυτό το υλικό μας σώμα.
Συνέχεια »Επικουρος
Το μεγαλύτερο κακό, ο θάνατος, δεν πρέπει να μας τρομάζει γιατί όσο εμείς ζούμε, αυτός δεν υπάρχει, ενώ όταν έρθει, εμείς έχουμε πεθάνει.
Συνέχεια »Συνεσιος
Μισθός αρετής έπαινος . Ο έπαινος αποτελεί την αμοιβή της αρετής.
Συνέχεια »Όμηρος
Ο θάνατος, υπό κάθε άποψη, μισείται από τους ανθρώπους πιο φοβερό απ’ όλα όμως είναι το αν πεθάνει κάποιος από πείνα.
Συνέχεια »Λιγκολ
Η βία καθυποτάσει τα πάντα αλλ’ οι νίκες της είναι βραχείας διαρκείας.
Συνέχεια »Εντσσον
Η γενναιότητα που προέρχεται από την ιδιοσυγκρασία συχνά εγκαταλείπει τον άνθρωπο σε κρίσιμες στιγμές . Εκείνη που προέρχεται από τη συναίσθηση του χρέους , ποτέ δεν τον εγκαταλείπει.
Συνέχεια »Λαϊπνιτς
Η κατάργηση του πολέμου είναι και η παγίωση της ειρήνης στον κόσμο , αποτελεί ύψιστον ιδανικό , προς το οποίο πρέπει να κατευθύνεται η ανθρωπότητα.
Συνέχεια »Ζ. Ζ Ρουσώ
Η βία δε φέρνει αποτελέσματα , μόνο τεχνάσματα μπορεί να επινοήσει.
Συνέχεια »Αριστοτέλης
” Βία δε όσα παρ’ επιθυμίαν ή τους λογισμούς γίνεται δι’ αυτών των πραττόντων ” … ( Στη βία οφείλονται όσα γίνονται χωρίς να το σκέφτονται ή να το θέλουν εκείνοι που τα κάνουν . )
Συνέχεια »Τόμσον
Η βία ενεργεί με τυφλή δουλικότητα και όχι με ελευθέραν θέληση.
Συνέχεια »Ρ. Φεραίος
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Συνέχεια »Πλάτων
“Η άγαν ελευθερία εοίκειν ουκ εις άλλο τι εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν” … ( Η απεριόριστη ελευθερία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να γίνεται μεγάλη δουλεία ).
Συνέχεια »Βούδας
Το μίσος δεν υποχωρεί εις το μίσος αλλά εις την αγάπη .
Συνέχεια »Α. Ντε Βινυ
Ποτέ και πουθενά δεν υπήρξε ούτε τάξη ούτε λευτεριά και ποτέ δεν έπαψε ο κόσμος να τα επιθυμεί και τα δυο.
Συνέχεια »Δημόκριτος
” Οικείον ελευθερίης παρρησίη , κίνδυνος δε η του καιρού διάγνωσις ” … (Είναι χαρακτηριστικό της ελευθερίας , η ελευθεροστομία και κίνδυνος η διάγνωση της κατάλληλης στιγμής ).
Συνέχεια »Γροτιος
Με την εδραίωση της ειρήνης του κόσμου συμπίπτει η ευδαιμονία της ανθρωπότητας.
Συνέχεια »