Γάμος – Οικογένεια

Στο Χόλιγουντ, ένας γαμός θεωρείται πετυχημένος αν διαρκεί περισσότερο από το γάλα.

Η μητρότητα με χαλάρωσε πολύ. Έμαθα να χειρίζομαι κρίσεις, έχω γίνει ζογκλέρ, θα έλεγα. Είναι όλα ένα μεγάλο τσίρκο. Κανείς από όσους με ξέρουν δεν πίστευε ότι τα βγάζω πέρα, αλλά καμιά φορά τα καταφέρνω.

Δε υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό στον κόσμο, νομίζω, από το να έχεις ένα παιδί που είναι δικό σου, αλλά ταυτόχρονα, μυστηριωδώς είναι ένας ξένος.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος αντισύλληψης που ξέρω είναι να περάσεις μια μέρα με τα παιδιά μου.

Αν τα κάνεις μαντάρα με την ανατροφή των παιδιών σου νομίζω πως οτιδήποτε άλλο και να κάνεις καλά δεν έχει μεγάλη σημασία.

Ως γονιός προσπαθείς να διατηρήσεις κάποιον έλεγχο και έτσι υπάρχει μια διαρκής διελκυστίνδα. Πρέπει να μάθεις πότε να υποχωρείς. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.

Θα τελειώσει πριν να το καταλάβεις. Οι δαχτυλιές στο τοίχο εμφανίζονται ψηλότερα και ψηλότερα. Και μετά, ξαφνικά, εξαφανίζονται.

Η ζωή είναι μια σειρά από σταυρούς για μας τις μητέρες.

Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι πραγματικά βαρυσήμαντη. Αποφασίζεις ότι θα αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα.

Να είσαι πάντα καλή με τα παιδιά σου, γιατί είναι αυτά που θα επιλέξουν τον οίκο ευγηρίας σου.

Θεωρώ ότι αν τα παιδιά είναι ζωντανά όταν γυρίσω στο σπίτι, έχω κάνει τη δουλειά μου.

Η μητέρα μου είναι τόσο κακή μαγείρισσα, που οι γιορτές στο σπίτι της είναι μέρες οδύνης.

Το παιδί μου είναι γεννημένος γιατρός. Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τα γράμματα του.

Παιδιά μεγαλωμένα σε έναν τόπο με πολύ νερό, δεν μάθαμε ποτέ πραγματικά την αξία του. Την καταλαβαίνουμε, αλλά δεν τη σεβόμαστε.

Έχω παντρευτεί έναν φασίστα και έναν μαρξιστή και κανείς από τους δύο δεν έβγαζε έξω τα σκουπίδια.

“Έξεστι γαρ την Αναξαγόρου διάθεσιν, αφ’ ης επί τη τελευτή του παιδός ανεφώνησεν, “`Ηδειν θνητόν γεννήσας”. (Ηθικά,474D) (Πρέπει ν’ ακολουθήσουμε την άποψη του Αναξαγόρα, εξ’ αιτίας της οποίας αναφώνησε, όταν πέθανε το παιδί του: “`Ηξερα ότι γέννησα θνητό”.)