Κράτος – Πολίτης

Ακούω κατά καιρούς τα podcasts σου. Τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα αυτά, αλλά και πιο πολύ τη γνωστή σου για τις τεχνολογικές εξελίξεις γύρω από το μέσο του διαδικτύου, το web 2.0, youtube… Θα ήθελα να δω πως τα εργαλεία αυτά …

Η κοινωνία είναι ένας χορός μεταμφιεσμένων, όπου όλοι κρύβουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα και ταυτόχρονα τον αποκαλύπτουν κρυβόμενοι.

Καθώς ανεβαίνουμε την κοινωνική κλίμακα, η κακία φοράει παχύτερη μάσκα.

Γιατί άραγε μια ‘ελάχιστη’ αύξηση φόρων μας κοστίζει 200 δολάρια, ενώ μια ‘σημαντική’ φορολογική ελάφρυνση μας γλιτώνει 30 σεντ;

Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε απαγορεύσεις στον κόσμο. Τι τρόπος είναι αυτός, να απαγορεύεις στους άλλους να καπνίζουν;

Θέλουν να ασχολείται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση με την κοινωνική πρόνοια, λες και η κοινωνική πρόνοια είναι κανένα κρατικό πρόγραμμα.

Το ασφαλιστικό δεν είναι κάποιο πρόγραμμα συντάξεως ασφαλιστικής εταιρείας. Είναι ένα κοινωνικό συμβόλαιο που λέει ότι εμείς, ως κοινωνία, θα φροντίσουμε για σας και την οικογένεια σας, όταν δεν θα μπορείτε πλέον να δουλεύετε.

“Ένας τρόπος να λύσουμε το κυκλοφοριακό είναι να ψηφιστεί νόμος που επιτρέπει να κυκλοφορούν μόνο τα αυτοκίνητα που έχουν αποπληρωθεί”.

Όποτε βρεθείς με το μέρος της πλειοψηφίας , είναι καιρός ν’ αλλάξεις.

Το δημόσιο σκάνδαλο είναι που προσβάλλει. Το να αμαρτάνεις στα κρυφά δεν είναι αμάρτημα.

Σκάνδαλο είναι αυτό που ο μισός κόσμος ευχαριστιέται να εφευρίσκει και ο άλλος μισός να πιστεύει.

Φέτος θα περάσω το χρόνο νεκρός για φορολογικούς λόγους.

Ένας δημόσιος υπάλληλος δεν κάνει αστεία.

Ο τέλειος δημόσιος υπάλληλος είναι ο άνθρωπος που καταφέρνει να μην πάρει απόφαση και να μην είναι υπεύθυνος για τίποτα.

Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει πίσω της μόνο το κατακάθι μιας νέας γραφειοκρατίας.

Αν υπάρχει ένα πράγμα που ο δημόσιος υπάλληλος σιχαίνεται να κάνει, είναι κάτι για τους πολίτες που απαρτίζουν το δημόσιο.