Είπαν – Εγραψαν

Το κάθε παιδί βαδίζει προς τη ζωή, διαβαίνοντας μέσα από τη χρυσή εξώθυρα της πατρικής ή μητρικής στοργής.

Υπάρχει ξανακύλημα στα ψυχικά νοσήματα, όπως και στα σωματικά εκείνο δε που μερικές φορές το εκλαμβάνουμε για θεραπεία μας, δεν είναι παρά μια απλή αναστολή ή μεταλλαγή ενός κακού.

Οι καλοί τρόποι σύγκεινται από μικρές θυσίες.

Ο εγωισμός είναι διπλός παραμορφωτικός φακός, που μεγεθύνει τους εαυτούς μας και μικραίνει αντίστοιχα τους άλλους.

Ο θάνατος δεν είναι εχθρός μα μια αναπόφευκτη περιπέτεια.

Στον πόλεμο και στην πολιτική μια χαμένη ευκαιρία δεν ξανάρχεται ποτέ.

Η κοινωνία βασίζεται στην αμοιβαία μεταξύ των κοινωνών εμπιστοσύνη.

Η αθωότητα είναι άνθος, που μαραίνεται μόλις το αγγίξει κάποιος και δεν ξανανθίζει πια έστω και αν το ποτίσετε με ποταμούς ολόκληρους δακρύων.

Ο νόμος πρέπει να διατυπώνεται έτσι, ώστε η εφαρμογή του να είναι και στην πράξη δυνατή, εφόσον ο νομοθέτης θέλει να τιμωρεί αποτελεσματικά τους λίγους και όχι άσκοπα τους πολλούς απ’ τους πολίτες (κάποιας πόλης).

Όποιος σκέφθηκε άσχημα για τα δικά του, ποτέ δεν θα σκεφθεί καλά και για τα ξένα πράγματα.

Στον δράστη ενός εγκλήματος αρμόζει και η ανάλογη ποινή.

Ας σκέπτεσαι πριν να αρχίσεις ένα έργο, για να μη φερθείς κατόπιν σαν ανόητος.

Πόσο ευχάριστο το να ζουν οι αδελφοί με ομόνοια και αγάπη αναμεταξύ τους.

Κάνε ειρήνη με τους άλλους και πολέμησε τα σφάλματά σου.

Επισφράγισε τα λόγια σου με τη σιωπή, ξέροντας όμως και το πότε πρέπει να σωπαίνεις.

Τον πόλεμο τον μισούνε οι μητέρες.