Είπαν – Εγραψαν

Τα δάκρυα είναι της ψυχής οι καλοκαιρινές βροχές

Αχ, αυτές οι πικρές μελαγχολίες της παιδικής ηλικίας! Όταν η θλίψη είναι νέα και παράξενη, και όταν η ελπίδα δεν έχει ακόμα φτερά να πετάξει πέρα από μέρες και βδομάδες, και το διάστημα από καλοκαίρι σε καλοκαίρι μοιάζει αμέτρητο.

Δείξε μου κάποιον που ξέρει να χάνει και θα σου δείξω κάποιον που χάνει.

Στο αποδυτήριο του ηττημένου, κανείς δεν ξέρει τι να πει.

Η νίκη είναι το παν. Οι μόνοι που σε θυμούνται αν έρθεις δεύτερος είναι η γυναίκα και ο σκύλος σου.

Μόνο στον αγώνα έχει νόημα η ζωή. Ο θρίαμβος ή η ήττα είναι στα χέρια του Θεού. Ας γιορτάσουμε λοιπόν τον αγώνα.

Τη ζωή τη γνωρίζουν μόνο αυτοί που υποφέρουν, που αντέχουν τις δυσκολίες και που σκοντάφτουν από ήττα σε ήττα.

Η νίκη πηγαίνει στον παίκτη που κάνει το προτελευταίο λάθος

Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για την ήττα. Μπορεί να συντριβεί, αλλά όχι να ηττηθεί.

Η στιγμή της νίκης είναι υπερβολικά σύντομη για να ζεις γι’ αυτήν και για τίποτε άλλο.

Οι ήττες και οι νίκες των ανθρώπων που βρίσκονται στην κορυφή δεν είναι πάντα ήττες και νίκες για τους ανθρώπους που είναι στον πάτο.

Η νίκη έχει χίλιους πατεράδες, αλλά η ήττα είναι πάντα ορφανό

Να ντρέπεσαι να πεθάνεις προτού επιτύχεις μια νίκη για την ανθρωπότητα.

Οι φυλακές δεν επανεντάσσουν, δεν τιμωρούν, δεν προστατεύουν, οπότε τι διάολο κάνουν;

Το να πιάνεις έναν χρήστη ναρκωτικών και να τον βάζεις φυλακή είναι ανέκδοτο. Τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει από αυτό.

Στη φυλακή ήμουν σαν όλους τους άλλους, καθόμουν εκεί, προσευχόμουν, ένιωθα σαν σε κλουβί.