Είπαν – Εγραψαν

Σύμφωνα με τον Baudrillard, “η προσομοίωση (simulation) είναι αφάνταστα πιο επικίνδυνη , απ’ ό,τι φανταζόμαστε , διότι, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό της, υποδηλώνει ότι ο νόμος και η τάξη μπορεί να μην έχουν αυτόνομη αξία, αλλά να αποτελούν απλώς και …

Αργησα τόσο την πορεία μου στον κόσμο, που ήρθε το σούρουπο κι’ έχασα τον δρόμο μου για πάντα.

Βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με διαφημίσεις που ισχυρίζονται ότι οι ανάγκες μας για αγάπη, ασφάλεια και ποιότητα ζωής μπορούν να ικανοποιηθούν με την αγορά κάποιων προϊόντων. Γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό είναι λάθος, αλλά το ακούμε τόσο συχνά που στο τέλος όλοι συνηθίζουμε …

Δύνασαι να είσαι βασιλεύς. Δύνασαι να αποφύγεις όλες τις διατάξεις του ποινικού νόμου. Δια τον ηθικόν όμως νόμον, είσαι πάντοτε υπόδικος.

Σε κάποιο βαθμό, όλοι μας είμαστε ειδωλολάτρες. Αντιμετωπίζουμε τα μηχανήματα (υπολογιστές, αυτοκίνητα κ.λπ.) λες και έχουν δική τους προσωπικότητα επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν.

Εκείνος που δεν αποκαλύπτει τις σκέψεις του, τις ωθεί να του επιτίθενται, ενώ εκείνος που με αυτοπεποίθηση αποκαλύπτει τις σκέψεις του ενώπιον των Πατέρων, τις διώχνει μακριά και ζει εν ειρήνη.

Τα όρια μεταξύ της σοβαρής δημοσιογραφίας και του παρουσιαζόμενου ως είδηση ψυχαγωγικού υλικού γίνονται όλο και πιο θολά.

Στη ζωή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι. Οι απαισιόδοξοι έχουν συνήθως δίκιο. Αν όμως η ανθρωπότητα έφτασε ως εδώ, αυτό το χρωστάει στους αισιόδοξους.

Αν είσαι μέχρι 35 χρονών αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να αποκτήσεις όλο και περισσότερα αγαθά. Για τους μεταξύ 35 και 50 μεγαλύτερη σημασία έχει η αγορά υπηρεσιών, ενώ όσοι έχουν περάσει τα 60 “αγοράζουν” καινούριες εμπειρίες.

Μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη .

Ένα είναι το πρόβλημα με τον κόσμο μας: Οι ηλίθιοι είναι απολύτως βέβαιοι για όλα, ενώ οι έξυπνοι ταλαιπωρούνται συνεχώς από αμφιβολίες.

Το γράψιμο δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να καθίσεις μπροστά σε μια γραφομηχανή και να ανοίξεις μια από τις φλέβες σου.

Για εμάς (τους νευρολόγους) , φυσιολογικός άνθρωπος είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να αφηγηθεί την ιστορία του. Δηλαδή, ένας άνθρωπος ο οποίος ξέρει από πού έρχεται, έχει ένα παρελθόν, τοποθετείται στο χρόνο. Θυμάται τη ζωή του και όλα όσα έμαθε. …

Και σοφός θα μπορούσε να θεωρηθεί ο αφέντης εκείνος ο οποίος θα εξυπνούσε μίαν πρωίαν και θα έλεγεν εις τον υπηρέτην του: Κύριε, σε αποβάλλω της υπηρεσίας μου. Διότι δια να υπηρετείς άνθρωπον σαν και μένα, ή πολύ ηλίθιος πρέπει …

Η ζωή δεν είναι δημιουργία, αλλά διαδικασία. Ξεκινάμε από εκεί που βρισκόμαστε και προχωρούμε.

Η ελευθερία του τύπου εξυπηρετεί μόνο εκείνους στους οποίους ανήκει ο τύπος.