Είπαν – Εγραψαν

Προτιμότερο το να γλιστράει κανείς με τα πόδια του, παρά με τη γλώσσα του.

Πολυτιμότερα είναι όσα πετυχαίνονται με δυσκολία.

Ότι επιθυμεί καθένας, τούτο και ελπίζει, και συχνά όμως η πραγματικότητα μας εμφανίζεται διαφορετική.

Φόβου τους Δαναούς και δώρα φέροντες.

Το ελληνικό όνομα είχε συντελέσει στο να φαίνεται αυτό σαν γνώρισμα όχι πια του γένους, αλλά του πνεύματος (του ελληνικού) και στο να αποκαλούνται Έλληνες μάλλον οι μέτοχοι ελληνικής παιδείας, όχι δε μόνο οι ανήκοντες στη ράτσα των Ελλήνων.

Όταν δεις κάποιον, που έχει μεγάλη έπαρση για τον λαμπρό πλούτο και τη λαμπρή καταγωγή του, περίμενε πως γρήγορα η τιμωρία του θα φθάσει προς συνάντησή του .

Μόνο τα καρποφόρα δέντρα τα πετροβολούν.

Άμυαλους ας μην κάνεις φίλους, γιατί θα σε πουν και εσένα ύστερα ολωσδιόλου άμυαλο.

Πόσο γλυκό για μένα έχει γίνει το να αναπολώ τα περασμένα βάσανά μου .Αν δεν τα υπέφερα τότε αυτά, δεν θα ήμουνα ευχαριστημένος τώρα, στη σκέψη πως μου έγιναν περαστικά.

Όταν η κακία πιάσει μια φορά ρίζες στη φύση ενός ανθρώπου και περάσει έκτοτε καιρός, καθώς ακριβώς και κάποιο χρόνιο νόσημα, έτσι και αυτή δύσκολο είναι πλέον να εξαλειφθεί.

Όλα ο Θεός με ένα σκοπό πάντοτε τα δημιουργεί.

Στους τολμηρούς η τύχη πάντα δείχνεται ευνοϊκή.

Τίποτε ισχυρότερο από την ανάγκη, γιατί όλα υποτάσσονται σε αυτή.

Η ανάγνωση είναι δια τον νου, ό,τι η άσκηση δια το σώμα.

Ο άνθρωπος που δεν έχει ιερό ούτε όσιο, και που έχει χάσει το αίσθημα του φόβου, αυτός έφτασε στο ζενίθ της αναίδειας.

Η αναβολή είναι χειρότερη της ανυπομονησίας.