Ανδρολογία

Οι ενδοκρινολογικές ανωμαλίες, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την ανδρική υπογονιμότητα, εντοπίζονται κυρίως στον υποθάλαμο, υποφυσεορχικό άξονα και μπορούν να αποδοθούν ακόμα και σε παθήσεις του θυρεοειδή  των επινεφριδίων.

Η δυσλειτουργία των όρχεων είναι μία από τις αιτίες της ανδρικής υπογονιμότητας. Η δυσλειτουργία των όρχεων, μπορεί να οφείλεται σε κρυψορχία, κιρσοκήλη, φλεγμονές, συστροφή ή τραύμα των όρχεων, χρόνιες παθήσεις, δυσλειτουργία των επινεφριδίων, γονιδιακές και χρωμοσωμιακές ανωμαλίες κ.ά.

Οι ανωμαλίες στη λειτουργία των παραγεννητικών αδένων είναι μία από τις αιτίες της ανδρικής υπογονιμότητας. Το σπέρμα σε ποσοστό 95% αποτελείται από το σπερματικό πλάσμα, το οποίο παράγεται κατά 60% από τις σπερματοδόχους κύστες, 30% από τον προστάτη αδένα και …

Οι διαταραχές της εκσπερμάτισης, είναι ένα από τα αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας.  Οι διαταραχές της εκσπερμάτισης, περιλαμβάνουν τα προβλήματα στύσεως, την πρόωρη εκσπερμάτιση, την αδυναμία εκσπερμάτισης, την παλίνδρομη εκσπερμάτιση και σπανιότερα διάφορες μορφές έντονου επισπαδία.

Τα ανοσολογικά αίτια, είναι μια από τις αιτίες της ανδρικής υπογονιμότητας. Το σπέρμα ορισμένων ανδρών αναπτύσσει αντισώματα κατά των αντιγόνων των σπερματοζωαρίων, με αποτέλεσμα τα τελευταία να συγκολλούνται ή να ακινητοποιούνται και τελικά να δυσχεραίνεται η είσοδος τους στην τραχηλική βλέννη.

Οι άνδρες που πάσχουν από υπογονιμότητα ταξινομούνται σε τρεις βασικές κατηγορίες θεραπευτικής αντιμετώπισης. Τη φαρμακευτική προσέγγιση, τη χειρουργική προσέγγιση και την εξωσωματική γονιμοποίηση.

Ο πριαπισμός χτυπάει κυρίως όσους πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία ή λευχαιμία ή εμφανίζεται έπειτα από τραυματισμούς, μπορεί να παρουσιαστεί και χωρίς να συντρέχει κανένας ιδιαίτερος λόγος.

Η επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει ως παράγοντες κινδύνου τη χοληστερίνη, τη δυσλιπιδαιμία και το κάπνισμα, μεταξύ άλλων, καθώς όλοι οι προαναφερόμενοι παράγοντες προκαλούν βλάβες στα αγγεία και μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα στύσης. Ένας άλλος παράγοντας που εντάσσεται στα αγγειακά αίτια …

Το σπουδαιότερο από τα ορμονικά προβλήματα που προκαλεί στυτική δυσλειτουργία είναι ο σακχαρώδης διαβήτης. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και ο υπερθυρεοειδισμός ή ο υποθυρεοειδισμός καθώς και ο υπογοναδισμός.

Ένα πρόβλημα που εμφανίζεται κυρίως σε άνδρες άνω των πενήντα ετών και προκαλεί στυτική δυσλειτουργία είναι τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης που επηρεάζουν τη λίμπιντο.

Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στύσης καθώς και διάφορες νευρολογικές παθήσεις, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Πολύ συχνά στυτική δυσλειτουργία παρατηρείται έπειτα από τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης, εάν πειραχτούν τα αντανακαστικά τόξα που βρίσκονται στο νωτιαίο μυελό. Άλλες …

Ακόμα και η φαρμακευτική αγωγή μορεί να επηρεάσει τη στυτική λειτουργία. Η συσχέτιση αφορά κυρίως σε αντιυπερτασικά, αντιανδρογόνα, φάρμακα που χορηγούνται για το έλκος του στομάχου, τα ψυχοφάρμακα και τα αντικαταθλιπτικά.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ως στυτική δυσλειτουργία έχει οριστεί η αδυναμία να επιτευχθεί ή και να διατηρηθεί στύση ικανή για να υπάρξει συνουσία. Τέτοιου είδους περιστασιακές διαταραχές αντιμετωπίζουν όλοι οι άνδρες κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Η στύση δημιουργείται αρχικά χάρη σε ερεθίσματα, τα οποία από τον εγκέφαλο κατεβαίνουν μέσω του νωτιαίου μυελού προς το πέος. Το πέος αποτελείται από δύο σηραγγώδη σώματα, που θα μπορούσαμε να τα παραλληλίσουμε με σφουγγάρια, στα οποία φτάνουν τα ερεθίσματα …

Ο πριαπισμός είναι ένα πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας και αφορά στην ακούσια, επώδυνη και ιδιαίτερα παρατεταμένη στύση. Σε αυτή την περίπτωση δημιουργούνται συνθήκες ισχαιμίας στα σηραγγώδη σώματα, η οποία μπορεί να καταλήξει και μέχρι την ολική νέκρωση τους.

Το κάθε σπερματοζωάριο έχει : κεφαλή, ακρόσωμα, αυχένα, διάμεση μοίρα και μαστίγιο. Στο οβάλ τμήμα είναι η κεφαλή, που περιέχει το γενετικό υλικό. Στην πρόσθια περιοχή του υπάρχει το ακρόσωμα, δομή στη οποία φυλάσσονται μεγάλες ποσότητες υαλουρονιδάσης και πρωτεολυτικών ενζύμων. …