Sex – Έρωτας

Ο γυναικείος οργασμός δεν διαφέρει από τον ανδρικό, σύμφωνα με επιστήμονες, όσο παράξενο και αν σας φαίνεται αυτό. Αυτό συμβαίνει μάλλον, επειδή οι ιστοί που εμπλέκονται στο οργανισμό των δύο φύλων είναι παρόμοιοι και εντοπίζονται κυρίως στο πέος των ανδρών και …

Το πέος και η κλειτορίδα είναι περίπου το ίδιο όργανο, πρωτοεμφανίζονται στο έμβρυο των 8 εβδομάδων, το οποίο ακόμη δεν έχει διαφοροποιηθεί σε αγόρι ή κορίτσι και αποκτούν την τελική τους μορφή αργότερα, ανάλογα με το φύλο του παιδιού. Κάτι ανάλογο …

Χλαμύδια, είναι ένα αφροδίσιο νόσημα που έχει πάρει ανησυνητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μάλιστα στις νεαρές ηλικίες. Καθώς τις περισσότερες φορές δεν εμφανίζει συμπτώματα, παραμένει συχνά αθεράπευτο για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και προβλήματα γονιμότητας …

Τα συμπτώματα στις γυναίκες που πάσχουν από χλαμύδια είναι, οι άφθονες, κίτρινες, πυώδεις εκκρίσεις από τον κόλπο, η δυσκολία και πόνος κατά την ούρηση, ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, ο διάχυτος πόνος χαμηλά στην κοιλιά, ο εντοπισμένος πόνος στις σάλπιγγες ή …

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι άντρες που πάσχουν από χλαμύδια είναι, οι διαφανείς ή πυώδες εκκρίσεις από το πέος, το τσούξιμο ή ο κνησμός κατά την ούρηση και ο πόνος ή το πρήξιμο στους όρχεις.

Το νόσημα αυτό προτιμά τις μικρότερες ηλικίες, περίπου μέχρι 24 ετών, γιατί την περίοδο αυτή οι νέοι είναι πολύ δραστήριοι σεξουαλικά και συχνά δεν παίρνουν  επαρκή μέτρα προφύλαξης, καθώς και τους άνδρες ή τις γυναίκες που αλλάζουν συχνά ερωτικούς συντρόφους …

Αν τα χλαμύδια δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά, μπορεί να προκαλέσουν : στις γυναίκες προβλήματα όπως, ουρηθρίτιδα, κολπίτιδα, τραχηλίτιδα, σαλπιγγίτιδα, ανωμαλίες στην εγκυμοσύνη, απόφραξη σαλπίγγων, στειρότητα και σπανιότερα περιπρωκτίτιδα, αντιδραστική αρθρίτιδα, πυώδη επιπεφυκίτιδα και προβλήματα στο φάρυγγα. Στους άνδρες προκαλεί …

Όταν μια γυναίκα δεν αντιμετωπίσει έγκαιρα τα χλαμύδια, μπορεί οι σάλπιγγες της να πάθουν ακόμα και μόνιμη βλάβη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί τελικά να κάνει παιδί. Τα χλαμύδια επηρεάζουν και το σπέρα των ανδρών και περιορίζουν τη γονιμότητα του. …

Για να διαπιστώσει μια γυναίκα αν έχει χλαμύδια, θα πρέπει να κάνει καλλιέργεια τραχηλικού επιχρίσματος και όχι τεστ Παπ, επιεδή ανιχνεύει μόνο την ύπαρξη καρκινικών ή προκαρκινικών αλλοιώσεων στα κύττρα του τραχήλου της μήτρας. Καλλιέργεια του υγρού που εκκρίνεται από το …

Εάν το αποτέλεσμα της καλλιέργειας είναι θετικό για χλαμύδια, θα πρέπει να πάρετε αντιβίωση. Ο γιατρός αρχικά θα σας συστήσει να πάρετε αζιθρομυκίνη. Πρόκειται για ένα αντιβιοτικό που καταπολεμνά ριζικά τα χλαμύδια στην πλειονότητα των περιπτώσεων και επιπλέον μπορεί να …

Αν έχετε πολλούς ερωτικούς συντρόφους, αποφεύγετε επικίνδυνες σεξουαλικές πρακτικές και φροντίστε τουλάχιστον να κάνετε κάθε 6 μήνες μια προληπτική εξέταση, ώστε στην περίπτωση που έχετε μολυνθεί να αντιμετωπίσετε έγκαιρα το πρόβλημα. Όσοι παίρνετε τα αναγκαία προφυλακτικά μέτρα και είστε μονογαμικοί …

Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να κρατήσετε μακριά σας όχι μόνο τα χλαμύδια, αλλά και κάθε άλλο αφροδίσιο νόσημα, είναι να χρησιμοποιείτε προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική επαφή. Αν διαπιστώσετε ότι έχετε μολυνθεί, ενημερώστε το σύντροφο σας και προτρέψτε τον να κάνει και …

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ως στυτική δυσλειτουργία έχει οριστεί η αδυναμία να επιτευχθεί ή και να διατηρηθεί στύση ικανή για να υπάρξει συνουσία. Τέτοιου είδους περιστασιακές διαταραχές αντιμετωπίζουν όλοι οι άνδρες κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Η στύση δημιουργείται αρχικά χάρη σε ερεθίσματα, τα οποία από τον εγκέφαλο κατεβαίνουν μέσω του νωτιαίου μυελού προς το πέος. Το πέος αποτελείται από δύο σηραγγώδη σώματα, που θα μπορούσαμε να τα παραλληλίσουμε με σφουγγάρια, στα οποία φτάνουν τα ερεθίσματα …

Ο πριαπισμός είναι ένα πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας και αφορά στην ακούσια, επώδυνη και ιδιαίτερα παρατεταμένη στύση. Σε αυτή την περίπτωση δημιουργούνται συνθήκες ισχαιμίας στα σηραγγώδη σώματα, η οποία μπορεί να καταλήξει και μέχρι την ολική νέκρωση τους.

Ο πριαπισμός χτυπάει κυρίως όσους πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία ή λευχαιμία ή εμφανίζεται έπειτα από τραυματισμούς, μπορεί να παρουσιαστεί και χωρίς να συντρέχει κανένας ιδιαίτερος λόγος.