Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Μπάλωμα στο μπάλωμα και βελονιά δεν έχει .

Ψηλή ψηλή καλογριά στα κεραμίδια βγαίνει .

Κορόνα φορεί , βασιλιάς δεν είναι την ώρα λέει , ρολόι δεν είναι .

Άσπρο είναι σαν τυρί , μα τυρί δεν είναι , στα λιβαδάκια περπατεί , μα αρνί δεν είναι .

Χιλιοκάταρτο καράβι στα βαθιά βαθιά αρμενίζει .

Του παππούλη τα γένια φτάσαν ως τη γη .

Όλη μέρα πάτα κιούτα και τη νύχτα χάσκα χάσκα .

Σαν άλογο τρέχει , πόδια δεν έχει .

Χιλιόκομπο , χιλιόδετο , χίλια να πεις δε θα το βρεις .

Είναι δύο αδελφάκια κι έχουν ένα αφαλό .

Σιδερένιο τ’ άλογο κι η ουρά του μπαμπακένια .

Άψυχο , ψυχή δεν έχει , και ψυχές παίρνει και φεύγει .

Από μέσα από το μαλλί είναι μια γουλιά καλή .

Δυο πατέρες και δυο γιοι βγήκαν έξω κυνηγοί, να σκοτώσουνε λαγούς, να τους φέρουν σηκωτούς, τρεις σας λέω το σωστό, μα πώς έγινε αυτό;

Σαράντα φράγκα έδωσα και πήρα την κερά μου, να την(ε) βάζω ανάσκελα να κάνω τη δουλειά μου .

Πράσινος πύργος στα κόκκινα στρωμένος, κάθονται μέσα του αραπάκια .