Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Κορόνα φορεί , βασιλιάς δεν είναι την ώρα λέει , ρολόι δεν είναι .

Άσπρο είναι σαν τυρί , μα τυρί δεν είναι , στα λιβαδάκια περπατεί , μα αρνί δεν είναι .

Χιλιοκάταρτο καράβι στα βαθιά βαθιά αρμενίζει .

Του παππούλη τα γένια φτάσαν ως τη γη .

Όλη μέρα πάτα κιούτα και τη νύχτα χάσκα χάσκα .

Σαν άλογο τρέχει , πόδια δεν έχει .

Χιλιόκομπο , χιλιόδετο , χίλια να πεις δε θα το βρεις .

Είναι δύο αδελφάκια κι έχουν ένα αφαλό .

Σιδερένιο τ’ άλογο κι η ουρά του μπαμπακένια .

Άψυχο , ψυχή δεν έχει , και ψυχές παίρνει και φεύγει .

Κλείνω το σεντουκάκι , τα κρόσια μένουν έξω .

Σιδερένιο το αρνί , κρεατένιο το σουβλί .

Ο μπάρμπας μου ο ζωναράς σαράντα ζώνες ζώνεται .

Δεν είναι μολύβι, περπατάει και γράφει .

Τι είναι αυτό που όσο μικραίνει γίνεται ψάρι;

Στο τραπέζι επάνω μπαίνω κόβομαι , μοιράζομαι κι όμως δεν τρώγομαι .