Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Καμιά αντίρρηση… καλά και χωράει μέσα πολλά . Μα όταν “θι” δεν του κολλήσεις, δεν μπορείς να το κρατήσεις .

Στέκομαι, όταν στέκεσαι, κινούμαι, όταν κινείσαι, αδύνατον να είμαι, όπου εσύ δεν είσαι .

Μέγας Απόστολος στο φυσικό μου, σημείο στίξεως το θηλυκό μου .

Ποτέ μου δεν μιλώ, κι όμως πολλά πάντοτε λέω .

Το έξω-έξω πετιέται και το υπόλοιπο μαγειρεύεται . Μετά τρώγεται το έξω-έξω και πετιέται το υπόλοιπο .

Με τρώγεις και σε καίω, φωτιά όμως δεν είμαι . Η όψη μου είναι μαύρη κι ούτε κι αράπης είμαι .

Τέσσερα αδέρφια που το ένα κυνηγάει το άλλο και ποτέ δεν ανταμώνουν .

Είναι δύο σύντροφοι που διαρκώς δουλεύουν μαζί κι όμως ο ένας τον άλλο δε βλέπει .

Τρεις έντεκα τρεις δώδεκα τρεις δεκαπέντε και έντεκα και εφτά και οκτώ και δεκαοκτώ και πέντε και έξι και μισό .

χίλιοι, μίλιοι καλογέροι σ’ενα ράσο τυλιγμένοι

Ένα ταψάκι βούτυρο όλο τον κόσμο αλείφει .

Άσπρο είναι σαν το αυγό , στρογγυλό σαν το πιπέρι , όχι, μα τον Άι – Γιώργη ούτε αυγό , ούτε πιπέρι .

Ζει μαζί με τα κοχύλια κι έχει και βελόνια χίλια .

Άψυχο , ψυχή δεν έχει και ψυχές παίρνει και φεύγει .

Είναι έντομο μικρό , μα διαθέτει και στρατό , νοσοκόμες , γεωργούς , κτηνοτρόφους και φρουρούς .

Ένα πλατύφυλλο δεντρί με τέσσερα κλωνάρια . Το ένα ανθίζει, το άλλο καρπίζει , το άλλο μαραίνεται , το άλλο ξεραίνεται .