Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Χιλιόκομπο, χιλιόδετο, χίλια να πεις , δε θα το βρεις …

Μια κοντούλα παχουλήπάντα κόκκινα φορεί, έχει πράσινα μαλλιάκαι σποράκια στην κοιλιά …

Σιδερένιο το άλογο, μπαμπακένια η ουρά του …

Με πουπουλένιο πάπλωμαμια φαμελιά σκεπάζεται …

Έρχομαι φίλε από μακριά, κι αν είναι ορισμός σου να χτίσω το σπιτάκι μουέξω από το δικό σου ..

Είναι ένα μικρό σπιτάκιδίχως στέγη και ταράτσα, μήτε γύρω παραθύρια , μήτε πόρτα μήτε φάτσα …

Αν και θρόνος μου ταιριάζει, θέση μου είναι το περβάζι ..

Αγαπητό τετράποδοτις γάτες κυνηγάει,με λύκους έχει πόλεμοκαι τα μαντριά φυλάει ..

Είναι από τα πουλιάπρώτο στη λαλιά, μέσα στο δάσος μένει,σε κλουβί δεν μπαίνει …

Ήμερο ,άκακο , δειλό μας τρέφει και μας ντύνει , ποιο είναι αυτό το ζωντανό που τόσα καλά μας δίνει ..

Πάνω κούπα , κάτω πιατέλα , και στη μέση μια κοπέλα ..

Από όπου περάσειτα κάνει άνω – κάτω , μπελάς για το σπίτι μεζές για το γάτο …

Κοντός – κοντός καλόγεροςπαλούκια φορτωμένος …

Ψηλός , ψηλός καλόγεροςκαι με ένα μάτι βλέπει …

Ψηλός , ψηλός καλόγεροςκαι πίτα το κεφάλι ..

Του παππού μου το ζωνάρι, πάει – πάει , δεν τελειώνει …