Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Πάει , πάει , πάει και πίσω δεν γυρνάει …

Παράθυρα που ανοίγουνε και κλείνουν και ήχο δεν αφήνουν ….

Τέσσερα καλογεράκια , το ‘να τ’ άλλο κυνηγούν , μα ποτέ, ποτέ να πιάσουν το ‘να τ’ άλλο δεν μπορούν ..

Τα λύνω κάθονται , τα δένω φεύγουν …

Μια βαρκούλα φορτωμένη , στο λιμάνι πάει και μπαίνει ..

Ανοίγω το κλουβί , κι η τρυγόνα κελαηδεί …

Μου παίρνεις μεγαλώνω μου δίνεις μικραίνω ….

Δύο αδερφάκια αγαπημένα το ένα το άλλο ποτέ δε βλέπει …..

Ξεφλουδίζω και χαράζω και το δάκρυ του αρπάζω ….

Από χώμα πλάστηκα , στη ζωή μου πολλούς δρόσισα , αλλά στο θάνατό μου κανείς δε βρέθηκε να θάψει τα κόκαλά μου …

Του μιλώ και μου μιλά , τραγουδώ , μου τραγουδά , του γελάω , μου γελά ….

Δυο αδερφάκια αγκαλιασμένα , σε σεντούκι είναι κλεισμένα …

Γεννιέται στο βουνό πεθαίνει στο γιαλό ….

Άσπρος κάμπος μαύρα γίδια χαρά στο νιο που τα λαλεί …

Πάντα κοντά σου βρίσκομαι, αν κάτι σε φωτίζει ….

Γεννιέται από τα λουλούδια πεθαίνει από την φλόγα …