Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Χίλιοι μύριοι καλόγεροι , σ’ ένα ράσο τυλιγμένοι …

Η καλή νοικοκυρά , συχνά για μένα κλαίει …

Μικρή , μικρή , νοικοκυρά μεγάλη πίτα κάνει …

Ένα πλατύ ,παχύ σεντόνι σκεπάζει κάμπους και βουνά μα ποτέ του τα νερά …

Από πάνω σαν τηγάνι , από κάτω σαν μπαμπάκι , από πίσω σαν ψαλίδι …

Ο γιος μου ο Κοντοθόθωρος πολλά ζωνάρια έχει ….

Μακρύς , μακρύς καλόγερος κουδούνια φορτωμένος …

Γύρω , γύρω κάγκελα , και στη μέση χελιδόνα …

Μακρουλή ή στρογγυλή , κόκκινη και παχουλή , μέσα γεμάτη από φλωράκια , κι από μικροσουσαμάκια …

Τρεις τρεις την πιάνουν και γεννά μ’ αλήθεια πρώτα πίνει μαύρα τα κάνει τα παιδιά και πίσω της τ’ αφήνει…

Τριγυρίζει , τριγυρίζει , πάει στην άκρη και καθίζει ..

Ψηλός , ψηλός καλόγερος , και κόκαλα δεν έχει ….

Πάει , πάει , πάει και πίσω δεν γυρνάει …

Παράθυρα που ανοίγουνε και κλείνουν και ήχο δεν αφήνουν ….

Τέσσερα καλογεράκια , το ‘να τ’ άλλο κυνηγούν , μα ποτέ, ποτέ να πιάσουν το ‘να τ’ άλλο δεν μπορούν ..

Τα λύνω κάθονται , τα δένω φεύγουν …