Άσπρος κάμπος μαύρα γίδια χαρά στο νιο που τα λαλεί …
Συνέχεια »Ο ΙΣΚΙΟΣ
Πάντα κοντά σου βρίσκομαι, αν κάτι σε φωτίζει ….
Συνέχεια »ΤΟ ΚΕΡΙ
Γεννιέται από τα λουλούδια πεθαίνει από την φλόγα …
Συνέχεια »Η ΦΩΤΙΑ
Όλα τα τρώει και θεριεύει μα αν πιει νερό ψοφάει ….
Συνέχεια »Ο ΚΟΚΟΡΑΣ
Βασιλιάς δεν είμαι , κορώνα φορώ , ρολόι δεω έχω , τις ώρες μετρώ …
Συνέχεια »ΤΟ ΒΕΛΟΝΙ
Όλο τον κόσμο ντύνει κι αυτό γυμνό απομένει ..
Συνέχεια »Ο ΗΛΙΟΣ
Κλειδώνω , μανταλώνω, και κλέφτη βρίσκω μέσα …
Συνέχεια »Η ΧΕΛΩΝΑ
Από πάνω σαν σκαφίδι , από κάτω σαν πλαστήρι …
Συνέχεια »ΤΟ ΡΕΠΑΝΙ
Έχει φύλλα σα δεντρί μα δεντρί δεν είναι . Μέσα είναι άσπρο σαν τυρί μα τυρί δεν είναι . Έχει ποντικού ουρά μα ποντικός δεν είναι …
Συνέχεια »Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Απέναντί σου πάντα με θωρείς , μα να με αγγίξεις δεν μπορείς ….
Συνέχεια »ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ
Τέσσερις στέκονται, ένας σκάβει και ένας γνέθει …
Συνέχεια »ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Άμα βλέπω , δεν το βλέπω , και το βλέπω όταν δεν βλέπω …
Συνέχεια »Η ΑΓΚΙΝΑΡΑ
Να τη δεις να φοβηθείς , να τη φας να γλυκαθείς …
Συνέχεια »ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ
Μαύρο άλογο σε άσπρο κάμπο , τρεις το κρατούν, δυο το ακολουθούν, και πίσω του μαύρα παιδάκια αφήνει …
Συνέχεια »ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ
Χιλιοτρύπητο λαγήνι και σταλιά νερό δε χύνει …
Συνέχεια »ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ
Έρχομαι, φίλε , από μακριά , κι αν είναι ορισμός σου , θα χτίσω το καλύβι μου , κολλητά στο αρχοντικό σου …
Συνέχεια »