Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Είναι πουλί, αλλά χειμώνα – καλοκαίρι τρέμει από το κρύο.

Είναι δικό μου και ανήκει μόνο σε εμένα. Μα οι άλλοι όλοι το χρησιμοποιούν πιο πολύ από εμένα.

Τη βλέπεις και τρομάζεις, σου τη βάζω και φωνάζεις, όταν όμως γίνει θα έχεις ωφεληθεί.

Είναι νόμισμα και όμως σκουπίζει

Μ’ ένα άλφα στην αρχή γίνονται της μητέρας γιοί.

Το κρατάμε ίσως χρόνια μέσα μας, μόλις το λέμε όμως παύει να υπάρχει.

Αυτή είναι κοινή, στον ποντικό μα και στη νύφη.

Σ’ αντίθεση με άλλα, αυτό το δίνουμε μόνο όταν δεν έχουμε άλλο.

Τα πόδια της είναι τέσσερα , ζώο όμως δεν είναι .Επάνω της κάθεσαι αναπαυτικά , ποια είμαι;

Τα δόντια του μας δείχνει από όλες τις πλευρές , άκακο όμως είναι , να μας βλάψει δεν μπορεί.

Όταν τη ζητάμε δεν μπορούμε να τη δώσουμε και όταν τη δίνουμε δεν μπορούμε να τη ζητήσουμε.

Τι είναι αυτό , που όταν το βάζουμε στο στόμα μας είναι γλυκό και σκληρό και όταν το βγάζουμε είναι μαλακό και άχαρο;

Ποια λέξη θα σχηματιστεί , όταν σε έναν τράγο κρεμάσουμε ένα γούδι;

Αυτό το γράμμα το σχηματίζουν πολλά ποτάμια.

Υπάρχει στον πόλεμο αλλά και στο πρόσωπο.

Χάρη σε αυτήν ο πρώτος βρίσκεται τελευταίος