Ορισμοί και Θεωρίες

Θεϊσμός : Μεταφυσική διδασκαλία , σύμφωνα με την οποία υπάρχει προσωπικός θεός , δημιουργός του κόσμου. Διαφέρει από τον πανθεϊσμό , που ταυτίζει τι θεό με τον κόσμο , και από τον δεϊσμό , που αποκλείει , κάθε επέμβαση του …

Θεματισμός : Στην Βυζαντινή μουσική , δύο από τα σαράντα άφωνα σημάδια , ή σημάρια , ή μεγάλες υποστάσεις της παλιάς βυζαντινής μουσικής σημειογραφίας.

Θεομονισμός : Θεωρία , σύμφωνα με την οποία ο θεός υπάρχει πραγματικά , ενώ ο φυσικός κόσμος υπάρχει μόνο σ΄ αυτόν και διαμέσου αυτού.

Ημιπελαγιανισμός : Διδασκαλία που διατυπώθηκε κυρίως στη Γαλλία από τον Ιωάννη Κασσιανό εναντίον του Πελάγιου , και του Ιερού Αυγουστίνου. Ο Κασσιανός υποστήριξε , ότι ο άνθρωπος μετά το προπατορικό αμάρτημα δεν είναι από ηθική άποψη ούτε νεκρός , όπως …

Ημιτονισμός : Ο τονισμός κατά το ήμισυ ή η εργασία με διάμεσους τόνους , κυρίως στη ζωγραφική και στη φωτογραφική.

Ένα από τα θρησκεύματα των Ινδιών. Κάθε ζαϊνιστής ασκητής πρέπει να τηρεί πέντε όρκους : Δε θα σκοτώνει οτιδήποτε έχει ζωή , δε θα ψεύδεται , δε θα παίρνει παρά μόνο ό,τι του δίνουν , ότι θα παραμένει διαρκώς αγνός …

Η αδιαφορία του ανθρώπου για το καθετί.(γαλλισμός , που καθιερώθηκε αναλλοίωτος και στην ελληνική γλώσσα).

Η διδασκαλία και η κίνηση του Ελβετού εκκλησιαστικού μεταρρυθμιστή Ζβίγγλιου.

Διαταραχή του λόγου, κατά την οποία ο ομιλητής δεν μπορεί να προφέρει καλά το Ζ ή και άλλα σύμφωνα , τα οποία αποτελούν σύμπλεγμα με το Ζ.

Ο όρος προέρχεται από τη λέξη Ζίγγο. Ζιγγοϊσμός σημαίνει εκδήλωση φιλοπόλεμης διάθεσης, όπως εκείνη των Ζίγγο, που προκαλείται από ακραίες εθνικιστικές τάσεις. Η αρνητική όψη του εθνικισμού , που φτάνει ως το σοβινισμό για την επικράτηση ενός έθνους και την …

Ο «αέρας» ως μεταφυσική μορφή στη φιλοσοφία του Αναξίμανδρου , που είναι η «ζωική ανάσα» ή « ενέργεια»και βοηθάει στη λειτουργικότητα του «πνεύματος» (ζωική πνοή).

Η λατρεία των ζώων , Θρησκευτική μορφή λατρείας , που έχει επικρατήσει σε πολλές περιοχές του κόσμου.

Η θρησκεία της αρχαίας Περσίας , που πρώτος δίδαξε ο Ζαρατούστρας (Ζωροάστρης).

Η ικανότητα του οργανισμού να διατηρείται στη ζωή .

Φαινόμενο που προκαλεί την εκπομπή της ακτινοβολίας κι εμφανίζεται κατά τις ηλεκτρικές εκκενώσεις.

Η χρησιμοποίηση λέξεων ή φράσεων , που έχουν καλή ή ευοίωνη ή άχροη σημασία αντί των αντιθέτων π.χ. Ευμενίδες αντί Ερινύες , Εύξεινος Πόντος αντί Μαύρη Θάλασσα , το γλυκάδι αντί το ξίδι κ.λ.π.