Ορισμοί και Θεωρίες

Η αίρεση των Μανδέων, ιουδαιογνωστικής προέλευσης, που υφίσταται ως σήμερα σποραδικά στο Νότιο Ιράκ και στις περιοχές Τίγρη και Ευφράτη. Ο μανδεϊσμός αρνείται ως προφήτες τους Αβραάμ, Μωυσή και Χριστό και παρουσιάζει δυαρχία στη διδασκαλία του.

Καλλιτεχνικό ρεύμα, που επικράτησε, κυρίως, στην Ιταλία του 16ου και 17ου αιώνα. Ο μανιερισμός είναι πολύ εκλεπτυσμένη μορφή τέχνης, που προτιμά το παράδοξο και το ιδιότροπο και φτάνει ως την επιτήδευση και την παραδοξολογία.

Δυαρχική θρησκεία, που ιδρύθηκε από το Μάνη, Ιρανό θρησκευτικό αρχηγό της αίρεσης των Μανιχαίων (216-277) , Ο Μάνης διακήρυξε ότι οι γραφές των άλλων θρησκειών (ζωροαστρισμού, βουδισμού, γνωστικισμού, χριστιανισμού) ενσωματώνονται εκλεκτικά στις δικές του. Πίστευε δε πως τελευταίος εκπρόσωπος του …

Η τάση των σοσιαλεπαναστατών, μετά την επανάσταση που εκδηλώθηκε το 1905 στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ρωσίας, κατά την οποία τάχθηκαν με την άποψη για συνέχιση κι ένταση των τρομοκρατικών μεθόδων.

Το κίνημα, μέσα στο κομμουνιστικό στρατόπεδο, που ως αφετηρία έχει τη ρήξη του Μάο-Τσε-τουνγκ με το Νικήτα Χρουστσόφ, μετά το 20ο συνέδριο του Κ.Κ. της ΕΣΣΔ, το 1956 στη Μόσχα, κατά το οποίο επικρίθηκε αποφασιστικά η προσωπολατρία του Ι. Στάλιν.

Το θεοσοφικό σύστημα του Μαρτινέθ Πασκουάλις (1727-1779), αιρεσιάρχη Πορτογάλου εβραϊκής καταγωγής, που το εμπνεύστηκε από την εβραϊκή καβάλα. Αυτός και οι μαθητές του πρέσβευαν ένα μυστικισμό πανθεϊσμό, σύμφωνα με τον οποίο το σύμπαν ήταν ιεραρχία του λαϊκού στρώματος των μυστικιστών, …

Το πολιτικό σύστημα του Μακιαβέλλι. Η ανέντιμη πολιτική.

Ο άκρατος αντικομμουνισμός, του οποίου εισηγητής υπήρξε ο Αμερικανός πολιτικός Ι. Μακ Κάρθυ.

Όρος με τον οποίο χαρακτηρίζεται η πληθυσμιακή θεωρία που διατυπώθηκε από τον Άγγλο οικονομολόγο και ιερωμένο Μάλθους. Ο Μάλθους προτείνει την αποχή και τη μη τέλεση γάμου από όσους δε διαθέτουν τα μέσα να διαθρέψουν οικογένεια.

Κίνημα στην ποίηση, που αποτελεί μια επέκταση της αυτόματης γραφής των υπερρεαλιστών, φτάνοντας την ποίηση ως τη διάλυση και την αποσύνθεση των λέξεων.

Θεωρία ορισμένων κομμουνιστών, σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται η εγκατάλειψη της επαναστατικής τακτικής και της παράνομης δράσης και η αποδοχή κοινοβουλευτικών μεθόδων ενέργειας, μέσα στα πλαίσια του αστικού καθεστώτος.

Φιλοσοφική θεωρία περί θρησκείας (αντικληρικισμός) του Γερμανού φιλοσόφου Λίμπερτ (1878-1946).

Η τάση των λογίων να χρησιμοποιούν στα κείμενα τους σχολαστική υπερκαθαρεύουσα, που πλησιάζει την αρχαία. Ο όρος λογιοτατισμός χαρακτηρίζει τον άκρατο πνευματικό συντηρητισμό και την επιστροφή σε νεκρούς εκφραστικούς τρόπους.

Σύστημα που απέβλεπε στην κατάργηση του χρήματος και προτάθηκε από το Βέλγο βιομήχανο Σόλβαϋ (1838-1922). Σύμφωνα με το σύστημα αυτό, όλες οι συναλλαγές έπρεπε να γίνονται με βάση ατομικό βιβλιάριο, που εμφανίζει την οικονομική οντότητα κάθε ατόμου αρχικά και εκ …

Εργατική κίνηση στην Αγγλία (1811-1813) που απέβλεπε στην καταπολέμηση, με δυναμικά μέτρα, της χρησιμοποίησης μηχανών στη βιομηχανία σε μεγάλη κλίμακα.

Το σύνολο των οπαδών και η διδασκαλία του Γερμανού θεολόγου Λουθήρου, πρωταγωνιστή της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης (Διαμαρτυρομένων). Όλες σχεδόν οι εκκλησίες των Διαμαρτυρομένων οφείλουν την ύπαρξη τους στην δράση του Μαρτίνου Λουθήρου, που προκάλεσε τις μεγαλύτερες θρησκευτικές αναστατώσεις Και ουσιαστικά εξυγίανε …