Εγκυκλοπαιδικά

Πάνω από το σπιτάκι μου σεντόνι διαμαντένιο

Με τα χάδια τα αλμυρά γίνονται όλα στρογγυλά.

Προγιαγιά , γιαγιά και μάνα , κόρη , παρακόρη , εγγόνα , δισεγγόνα με μια κόρη που ΄χει κόρη και εγγόνα

Τρένο δίχως μηχανή σέρνει ένα – ένα βαγόνι και την ώρα τη σκοτώνει.

Ψηλόλιγνοι είναι χορευτές , κοκκινομύτες ότι θες , χορεύουν πάνω στο χαρτί , δίνουν ζωή στο καθετί

Σαν γεμίσει με νερό το λουλούδι ζωντανεύει, πολύ εύκολα όμως σπάει κι η γιαγιά μας αγριεύει.

Νιάου νιάου στα κεραμίδια και δεν τρώει τα κρεμμύδια.

Δεν μπορεί να περπατήσει , δε μιλάει , ψιθυρίζει , τη δροσιά του μας χαρίζει.

Ή τη συναντάς σε πιάτο ή σε μάγουλο δροσάτο.

Παιχνιδιάρης αρλεκίνος πέφτει και κατρακυλά και την τύχη κυνηγά.

Κάμπος απερπάτητος και όμως με οργώνουν

Κάτω από κόκκινα μαδέρια, κάθοντ΄ άσπρα περιστέρια.

Ποιος έχει δόντια και δεν τρώει ποτέ;

Όλος ο δρόμος καίγεται και δρόμος απομένει.

Ο μικρός δεν μεγαλώνει κι΄ ο μεγάλος δεν γερνά.

Γούρνα μου πελεκητή μαρμαρένια και χυτή, που έχεις μαύρα ψάρια μέσα και γλυκό κρασί.