Μενού

Κείμενα του 1821

Ποιήματα, όρκοι, τραγούδια και ότι άλλο sxetiko και επαναστατικό για την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Ο καταδικασμός της Κρήτης

Α’ ‘Στα χίλια οχτακόσια εικοσιοχτώ, μιαν Τρίτη,(αφουγκρασθήτε να σας πω ογιά τη μαύρη Κρήτη)σύναξη κάνου οι βασιλείς και πάνε ‘ς το Παρίσι,να κάμουνε συνέλεψη τι να γενή η Κρήτη.Μ’ απής εσυναχτήκανε κι’άρχηξαν το κουσούλτο,ούλοι εδιχονήσανε και παίρνει την ο Τούρκος.Αθρώπους …

Συνέχεια »

Του Δράμαλη

Φύσα, μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου,να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα.Της Ρούμελης οι μπέηδες, του Δράμαλη οι αγάδεςστο Δερβενάκι κείτονται, στο χώμα ξαπλωμένοι.Στρώμα ‘χουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο λιθάριακαι για απανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάμψη.κι ένα πουλάκι …

Συνέχεια »

Ήταν η μέρα βροχερή

Μα ήταν η μέρα βρο- μουρτάτη, βροχερήΚαι η νύχτα πο- μωρέ, ποντισμένηΠου κίνησ΄ ο ‘Μπραήμ, άιντε, ρε Παπαφλέσσα, ‘Μπραήμ, ο Ιμπραήμ πασάςΆιντε, που κίνησ΄ ο ‘Μπραήμ, ‘Μπραήμ πασάς από την Α- από την ΑλεξάνδρειαΝύχτα σε νύχτα πε- άιντε, ρε Παπαφλέσα …

Συνέχεια »

Θρήνος των Ηπειρωτών

Σ όλον τον κόσμο ξαστεριά, σ’ όλον τον κόσμο ήλιοςκαι ‘ς τα καϊμένα Γιάννενα μαύρο, παχύ σκοτάδι,τι φέτο εκάμαν τη βουλή οχτώ βασίλεια ανθρώποικ’ εβάλανε τα σύνορα ‘ς της Άρτας το ποτάμικι’ αφήκανε τα Γιάννενα και πήρανε την Πούντα,κι’ αφήκανε …

Συνέχεια »

Του πολέμου του Δηρού

Στο ρημοκλήσι του Δηρούλειτούργα ο πρωτοσύγκελος,και τ’ άχραντα μυστήριαέφερνε στο κεφάλι του,ψάλλοντας το χερουβικό.Μα έξαφνα κι ανέλπισταΤούρκοι τον περιλάβανε,κι έλαβε μόνον τον καιρόκαι σήκωσε τα χέρια του,κι είπεκε: «Παντοδύναμε,δυνάμωσε τους Χριστιανούς,τύφλωσε τους Αγαρηνούςτη μέρα τη σημερινή».Μα οι άντρες όλοι ελείπασι,ήταν …

Συνέχεια »

Τρείς περδικούλες κάθονται

Τρείς περδικούλες κάθονται, μωρέ, στη μέση το ΛεβίδιΜα είχαν τα νύχια, κό- άιντε, μπάρμπ’ Αναγνώστη, Αναγνώστη μου, κό- μωρέ, κόκκιναΜα είχαν τα νύχια κόκκινα, μωρέ, και τα. φτερά βαμμέναΕίχαν και στα κεφά- άιντε, μπάρμπ΄ Αναγνώστη κι Αντωνάκη, κεφά- στα κεφάλια …

Συνέχεια »

Τρεις περδικούλες κάθονται

Τρεις περδικούλες κάθονται, στον Όλυμπο στη ράχη μοιρολογούσαν κι έκλαιγαν, μοιρολογάν και λένε. Εσείς πουλιά πετούμενα που πάτε στον αέρα να πάτε και στη Τζόρτζαινα, Ναούμη τη γυναίκα. Να μην τα πλέξει τα μαλλιά, κοσί να μην τα φτιάξει. Να …

Συνέχεια »

Του Μπραίμη

Ο κούκος φέτο δε λαλεί, ούτε και θα λαλήσει,παρά η τρυγόνα η χλιβερή το λέει το μοιρολόγι.Φέτο μας ήρθεν Αραπιά και κόβει και σκλαβώνει.Εσκλάβωσε μικρά παιδιά, γυναίκες με τους άντρες,κι εσκλάβωσε λεβεντουριά και καπεταναραίους.

Συνέχεια »

Πιάνουν και γράφουν γράμματα

Ωρέ, πιάνουν και γράφουν, πιάνουν και γράφουν γράμματαΟι Τούρκοι οι- μωρέ, οι Λαλαίοι σε σένα Κόλια, σε σένα Κάλια, στρατηγέΩρέ, σε σένα Κόλια, σε σένα Κόλια, στρατηγέΖαμπίτη της- μωρέ, της Λιοδώρας, Κόλια μου, ‘τί, Κόλια μου, ‘τί ζουρλάθηκεςΩρέ, Κόλια μου, …

Συνέχεια »

Του Δήμου

Σήμερα, Δήμο μ’, Πασκαλιά, σήμερα πανηγύρι.τα παλικάρια χαίρονται και ρίχνουν στο σημάδι,κι εσύ, Δήμο μ’, στα Γιάννινα, στην πόρτα του βιζίρη,στον άλυσο, στο κούτσουρο, στο έρημο τουμρούκι.Και όλος ο κόσμος τόλεγαν, και Τούρκοι και Ρωμαίοι.«Δήμο μου, κάτσε φρόνιμα, νά’ χης …

Συνέχεια »

Ο χορός του θανάτου

“Έχε γεια καημένε κόσμε,έχε γεια γλυκιά ζωήκαι συ δύστυχη πατρίδα,έχε γεια παντοτινή. Στη στεριά δε ζει το ψάρι,ουδ’ ανθός στην αμμουδιάκαι οι Σουλιώτισσες δεν ζούνεδίχως την ελευθεριά”.

Συνέχεια »

Τρία καραβάκια αρμένιζαν

Τρία καραβάκια αρμένιζαν σ’ ένα βαθύ λιμάνιΆιντε, μωρέ, τό ‘να ήταν τον- Μαίρη, Μαιράκι, Πέτρο-του ΠετρόμπεηΤό ‘να ήταν του Πετρόμπεη, τ’ άλλο ήταν του ΚανάρηΆιντε, μωρέ, το τρίτο το- Μαίρη, Μαιράκι, καλύτεροΤο τρίτο το καλύ- το καλύτερο ήταν του ΠαπαφλέσσαΆιντε, …

Συνέχεια »

Των Λαζαίων οι γυναίκες

Τρία πουλάκια κάθουνται στον Έλυμπο στην ράχη. Το ΄να τηράει τα Γιάννινα, τ’ άλλο την Κατερίνα, το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει: «Τι ΄ν’ το κακό που πάθαμε, οι μαύροι οι Λαζαίοι! Μας χάλασε ο Βελή-πασάς, μας έκαψε τα …

Συνέχεια »

Μια κόρη μια ξανθιά κορή

Μια κόρη μια ξανθιά κορή, ξανθιά και μαυρομάτα,Τον άντρα της παράτησε, Τούρκον άντρα επήρε.Κι ο άντρας της παντρεύτηκε κι άλλη γυναίκα πήρε.Βάζει τρακόσια φλάμπουρα κι εξήντα δυο νταούλια,Κι από την πόρτα τ’ς απερνάει κι από το παραθύρι.-Πάψτε μπρατίμοι τον ηχό, …

Συνέχεια »

Εγέρασα, μωρέ παιδιά

Εγέρασα, μωρέ παιδιά, πενήντα χρόνους κλέφτηςΤον ύπνο δεν εχόρτασα και τώρα αποσταμένοςΘέλω να πάω να κοιμηθώ, εστέρεψε η καρδιά μουΒρύση το αίμα τι’χυσα, σταλαγματιά δε μένειΚαημένα μου παιδιά, σταλαγματιά δε μένειΈνα από ‘σας, το νιότερο, ας ανεβεί στη ράχηΚι ας …

Συνέχεια »

Το λαγιαρνί

Έβγα Γκόλφο μ’ στο βουνό,έχω δυο λόγια να σου πω,να τα πεις τ’ αφέντη σου,να του κάψεις την καρδιά Βγήκαν κλέφτες στο βουνόγια να κλέψουν άλογακι άλογα δεν ηύρανεπροβατάκια πήρανε. Αχ! Αχ! πήρανε το λαγιαρνίπου ‘χε το χρυσό μαλλί,το ασημένιο …

Συνέχεια »