Ιστορία

Η σκλάβα η Πόλη κάθεται στο Βόσπορο και κλαίειΚι ο φιδωτός ο Βόσπορος την συμπονεί και λέει : «Πες μου κυρά μου ζηλευτή, πεντάμορφη κυρά μου,Γιατί ποτίζεις δάκρυα τα γαλανά νερά μου;Σαν τι είναι που μου ζήτησες κι εγώ να …

Πάνω στα κάστρα σα θεά πανώρια η Ελευθερία κρατά στα χέρια λάβαρο και λάμπει η ματιά κι εκεί στα εικονίσματα η Παναγιά η Μαρία το μήνυμα της Γέννησης δέχεται με χαρά.Στο ιερό μας σύμβολο τη γαλανή Σημαία της λευτεριάς τα …

Έχε γειά, καημένε κόσμεΈχε γειά, γλυκιά ζωή, έχε γειά γλυκιά ζωήΚι εσύ, δύστυχη πατρίδαΈχε γειά παντοτινή, έχε γειά παντοτινήΈχετε γειά, βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες (δίς)Στη στερία δε ζει το ψάριΟυτ΄άνθος στην αμμουδιά, ούτ΄άνθος στην αμμουδιάΚαι οι Σουλιώτισσες δε ζούνεΔίχως την …

Κάτου στου βάλτου τα χωριά,Ξερόμερο και Άγραφα καιστα πέντε βιλαέτια,Βάλτε μπρε να πιούμ’, αδέρφια.– Εκεί είν᾿ οι κλέφτες οι πολλοί,ούλοι ντυμένοι στο φλωρί,κάθουνται και τρων και πίνουνκαι την Άρτα φοβερίζουν.Πιάνουν και γράφουν μία γραφή,βρίζουν τα γένια του κατή,γράφουνε και στο …

Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη.

Η Ελευθερία είναι εκείνη η δύναμις οπού έχει ο άνθρωπος εις το κάμη όλον εκείνο, οπού δεν βλάπτει εις τα δίκαια των γειτόνων του.

Ως πότε παλληκάρια, να ζώμεν στα στενά μονάχοι, σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά;

Κάποιοι δαιμόνοιτον είχαν στείλει.Έγινε αχείληκόσμου που επόνει. Ήρωες χρόνοι!Και πως εμίλειμε το φιτίλι,με το τρομπόνι! Το πέρασμά του,μήνυμα κρύομαύρου θανάτου. Κι είχε το θείοχέρι που φλόγακράταε κι ευλόγα.

Μαύρο πουλάκι, πο’ ‘ρχεσαι απο τ’ αντίκρι μέρι,πες μου τι κλάψες θλιβερές, τι μαύρα μοιρολόγιααπο την Πάργα βγαίνουνε, που τα βουνά ραγίζουν;Μήνα την πλάκωσε Τουρκιά και πόλεμος την καίει;-Δεν την επλάκωσε Τουρκιά, πόλεμος δεν την καίει.Τους Παριανούς επούλησαν σα γίδια, …

Ωρέ, λάμπουν τα χιό- ωρέ, τα χιόνια στα βουνάΚι ο ήλιος στα λαγκάδια, έτσι λάμπει, ωρέ, λάμπει και η κλεφτουριά.Έτσι λάμπει- ωρέ, λάμπει και η κλεφτουριάΟι Κολοκοτρωναίοι, πού ‘χουν τ’ασή- ωρέ, τ’ασήμια τα πολλάΠου ‘χουν τ’ ασή- ωρέ, τ’ασήμια τα …

Ήταν μαζεμένοι όλοι μία βραδιάκαι στο τζάκι έκαιγε η φωτιάμέσ’ τα μάτια τους φαινόταν καθαράπως για αυτούς τα χρόνια ήταν σκληρά.Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά,πολεμούσαν για τη λευτεριά.Όλοι τους καπεταναίοι κι αρχηγοί, ήταν κλέφτες και αρματολοί, ποτέ τους δε σκεφτόταν …

Ο ιερός τη πατρίδος έρως εμφωλεύει εις την καρδίαν, και η καρδία δεν γηράσκει ποτέ.

Το ηθικόν σύνορον της Ελευθερίας είναι τούτο το ρητόν: Μη κάμης εις τον άλλον εκείνο οπού δεν θέλεις να σε κάμουν.

Τι σ’ ωφελεί αν ζήσης και είσαι στη σκλαβιά; στοχάσου πως σε ψένουν καθ’ ώραν στη φωτιά.

Ολες οι καπετάνισσες από το Κακοσούλι,όλες την Αρτα πέρασαν, στα Γιάννενα τις πάνε,σκλαβώθηκανοι ορφανές, σκλαβώθηκαν οι μαύρες.Κι η Λένω δεν επέρασε, δεν την επήραν σκλάβα,μόν’ πήρε δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια.Σέρνει τουφέκι σισανέ κι εγγλέζικα κουμπούρια,έχει και στη μεσούλα …

Γλυκοχαράζει η χαραυγή και λάμπ’ ο ουρανός κι η γη. Φέρνει την ελευθεριά μας και το τέλος της σκλαβιάς μας.(δις) Στα Βέρβαινα στα Δολιανά γεια σου χαρά σου κλεφτουριά. Στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι πέφτει αδιάκοπο λεπίδι (δις) Κι από του …