Ελληνικό Λεξικό

Δοσιμετρία : η μέτρηση με δοσίμετρο της δόσης της ιοντίζουσας ακτινοβολίας που έχει απορροφήσει(κάποια ύλη).

Δοκητισμός : χριστιανική αίρεση που βασίζεται στον δυϊσμό, κατά την οποία η ενανθρώπιση του Χριστού ήταν φαινομενική.

Δοτικοφανής : αυτός που θυμίζει τη δοτική πτώση ή που εμφανίζεται σε δοτική πτώση.

Δολερός : αυτός που χαρακτηρίζεται από δόλο, που εκφράζει ή χρησιμοποιεί δόλια μέσα, πανούργος.

Δουλοκτητικός : αυτός που σχετίζεται με το σύστημα της δουλοκτησίας.

Δολιχοδρομώ : διανύω μεγάλη απόσταση, καθυστερώ.

Δουλοπαροικία : το σύστημα κατά το οποίο εκτάσεις γης που άνηκαν σε φεουδάρχη καλλιεργούνταν από δουλοπάροικους.

Διυλίζω : περνώ υγρό μέσα από φίλτρο, για να το απαλλάξω από ξένες ουσίες.

Δίφορος : αυτός που καρποφορεί δύο φορές τον χρόνο.

Δίφρος : κάθισμα χωρίς ράχη και βραχίονες.

Διχειλικός : φθόγγος που παράγεται με τη βοήθεια και των δύο χειλιών.

Διχοστασία : η διάσταση απόψεων, συμφερόντων.

Διωδία : μελωδία που εκτελείται από δύο φωνές, ντουέτο.

Διωστήρας : ράβδος που μετατρέπει την παλινδρομική κίνηση σε περιστροφική μεταξύ δύο εξαρτημάτων αρθρωμένων στα άκρα της με παράλληλους άξονες.

Δόγα : κυρτή σανίδα βαρελιού.

Δισκοπάθεια : κάθε πάθηση μεσοσπονδύλιων δίσκων της σπονδυλικής στήλης του ανθρώπου.