Ελληνικό Λεξικό

Δισχιδής : αυτός που είναι σχισμένος στα δύο, διχαλωτός.

Διττογραφία : η αντιγραφή συλλαβής, λέξης ή φράσεως δύο φορές από τον αντιγραφέα ενός κειμένου λόγω σφάλματος.

Διττός : διπλός, αυτός που αποτελείται από δύο μέρη ή είναι δύο ειδών.

Διυλίζω : περνώ υγρό μέσα από φίλτρο, για να το απαλλάξω από ξένες ουσίες.

Δίφορος : αυτός που καρποφορεί δύο φορές τον χρόνο.

Δίφρος : κάθισμα χωρίς ράχη και βραχίονες.

Διχειλικός : φθόγγος που παράγεται με τη βοήθεια και των δύο χειλιών.

Διχοστασία : η διάσταση απόψεων, συμφερόντων.

Διωδία : μελωδία που εκτελείται από δύο φωνές, ντουέτο.

Διωστήρας : ράβδος που μετατρέπει την παλινδρομική κίνηση σε περιστροφική μεταξύ δύο εξαρτημάτων αρθρωμένων στα άκρα της με παράλληλους άξονες.

Δόγα : κυρτή σανίδα βαρελιού.

Διογκώνω : μεγαλώνω, αυξάνω τον όγκο σε κάτι.

Διολισθαίνω : γλιστρώ και ξεφεύγω από την πορεία μου.

Διομολόγηση : οι αμοιβαίες συμφωνίες για παροχή προνομίων σε υπηκόους ισχυρών κρατών, που ζουν σε μη αναπττυγμένες χώρες.

Διονυσιάζομαι : βακχεύω, οργιάζω, μεθοκοπώ.

Διονυσιασμός : η έξαψη των αισθήσεων που συνοδεύεται από ερωτικό οίστρο, η μανία για απολαύσεις.