Ελληνικό Λεξικό

Διγενής : αυτός που προέρχεται από δύο διαφορετικά γένη, φυλές ή εθνότητες.

Διήγημα : πεζογράφημα μικρής σχετικά έκτασης, το οποίο παρουσιάζει την ολοκληρωμένη αφήγηση περιστατικού ή ιστορίας.

Διδακτισμός : η τάση κάποιου να θέλει να διδάξει, να δίνει διδάγματα.

Διήθημα :το καθαρό υγρό που μένει, αφού φιλτάρουμε υγρό μείγμα.

Διδαχή : η διδασκαλία, η προτροπή, που αποβλέπει στη νουθεσία.

Διήκω : φθάνω από ένα σημείο σε άλλο.

Διδάχος : αυτός που υποδεικνύει ή διδάσκει τους άλλους, ο δάσκαλος.

Διατρίβω : περνώ το χρόνο μου συγκεκριμένο χώρο.

Διαφαίνομαι : διακρίνομαι αμυδρά, όχι πλήρως, μόλις που φαίνομαι.

Διάφεγγος : αυτός που μπορεί να τον διαπεράσει το φως.

Διαφεντεύω : έχω υπό την εξουσία μου.

Διαφιλονικώ : θέτω υπό αμφισβήτηση.

Διαφορίζω : εκτελώ υπολογισμούς, για να βρώ το διαφορικό.

Διαχαράσσω : καθορίζω (τα όρια) χαράσσοντας γραμμές.

Διαχρονία : η μελέτη των φαινομένων μέσα στο χρόνο.

Διατελώ : βρίσκομαι σε ορισμένη κατάσταση.