Ελληνικό Λεξικό

Διαχρονία : η μελέτη των φαινομένων μέσα στο χρόνο.

Διατελώ : βρίσκομαι σε ορισμένη κατάσταση.

Διαχρωμία : τεχνική για την μετατροπή του ασπρόμαυρου φιλμ σε έγχρωμο.

Διατίμηση : ο προκαθορισμός και έλεγχος του ανώτερου ορίου τιμής των εμπορευμάτων.

Διβάνι : η αίθουσα συνενδριάσεων της κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Διατιμώ : προκαθορίζω το ανώτερο όριο (τιμής ή αμοιβής).

Διβολίζω : οργώνω για δεύτερη φορά, για να καταστραφούν τα ζιζάνια.

Διατομή : η κοπή, η διαίρεση σε δύο μέλη.

Διατονικός : αυτός που σχετίζεται με μείζονα ή ελάσσονα μουσική κλίμακα, που αποτελείται από πέντε μουσικούς τόνους και δύο ημιτόνια.

Διάτονος : αυτός που οποίου η έκταση φθάνει από τη μία μεριά στην άλλη.

Το αρχαιοπρεπές μακαριστός κατά κυριολεξίαν σημαίνει αυτός που θεωρείται καλότυχος και ευλογημένος, χρησιμοποιείται για αποθανόντες ιερωμένους πχ “Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος” . Για τους μη ιερωμένους χρησιμοποιείται το μακαρίτης, που με τον θάνατό του γλύτωσε από τα βάσανα της ζωής. Επίσης συχωρεμένος, …

Διαστίζω : τοποθετώ σε κείμενα σημεία στίξεως , γεμίζω κάποιον ή κάτι με στίγματα.

Διάστικτος : ο γεμάτος στίγματα

Διάστιχο : το τυπογραφικό διάστημα που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε δύο αράδες . Η ειδική πλάκα που χρησιμοποιείται στη στοιχειοθεσία

Διαστολέας : το ιατρικό εργαλείο για τη διάνοιξη των τοιχωμάτων της στοματικής κοιλότητας ( τραχήλου της μήτρας , οισοφάγου κλπ.)

Διάτα : η διαταγή