Ελληνικό Λεξικό

Διαπλοκή : Η στενή αλληλεξάρτηση.

Διαμέτρημα : Το μήκος της διαμέτρου.

Διαπρύσιος : Αυτός που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό.

Διαμήκης : Αυτός που εκτείνεται σε όλο το μήκος κάποιου πράγματος.

Διαπυούμαι : μαζεύω πύον (στην πληγή).

Διαμονητήριο : Η άδεια παραμονής.

Διάπυρος : Αυτός που έχει κοκκινίσει από την θερμότητα, αυτός που βρίσκεται σε υψηλή θερμοκρασία.

Διαναφορά : Η αμοιβαία αναφορά μεταξύ στοιχείων του ίδιου κειμένου.

Διαρπάζω : Αρπάζω βίαια.

Διανθίζω : Στολίζω με καλολογικά στοιχεία.

Διανόημα : Αυτό που στοχάζεται.

Διανοουμενίστικος : Αυτός που μιμείται τα χαρακτηριστικά διανοουμένου, αυτός που χαρακτηρίζεται από επίφαση κουλτούρας.

Διάνος : Το πουλί γάλος, η αρσενική γαλοπούλα.

Διάνυσμα : Το ευθύγραμμο τμήμα που ξεκινά από συγκεκριμένο σημείο και έχει ορισμένη φορά.

Διαξιφισμός : Η ανταλλαγή χτυπημάτων με ξίφη.

Διαπεραιώνω : Μεταφέρω από τη μια όχθη στην άλλη, από ένα λιμάνι σε άλλο.