Ελληνικό Λεξικό

Διανθίζω : Στολίζω με καλολογικά στοιχεία.

Διανόημα : Αυτό που στοχάζεται.

Διανοουμενίστικος : Αυτός που μιμείται τα χαρακτηριστικά διανοουμένου, αυτός που χαρακτηρίζεται από επίφαση κουλτούρας.

Διακωμωδώ : Κάνω (κάποιον, κάτι) να φαίνεται γελοίο(ς), κοροϊδεύω.

Διαλαμβάνω : Περιλαμβάνω, μιλώ εκτενώς, πραγματεύομαι.

Διαλάμπω : Διακρίνομαι, ξεχωρίζω.

Διάζευξη : Ο διαχωρισμός ή η διάσπαση προσώπων, πραγμάτων ή καταστάσεων, που βρίσκονταν προηγουμένως υπό τα δεσμά συγκεκριμένης ενώσεως.

Διαλείπω : Αυτός που εμφανίζεται περιοδικά, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, που σταματά και διαδοχικά επανέρχεται.

Διάζομαι : Στήνω το στημόνι στον αργαλειό, πριν αρχίσω την ύφανση.

Διαλεύκανση : Η εξιχνίαση (ζητήματος), η άρση όλων των ασαφειών, των σκοτεινών σημείων του, ώστε να είναι πλέον ξεκάθαρο, διαυγές.

Διαθέτης : Αυτός που ρυθμίζει με διαθήκη πως θα διατεθεί η περιουσία του.

Διάλιθος : Αυτός που είναι διακοσμημένος με πολύτιμους λίθους.

Διαθλώ : Σπάζω σε δύο σημεία, χωρίζω στην μέση.

Διαμείβομαι : Ανταλλάσσομαι.

Διαθρυλώ : Διατυμπανίζω, φημολογώ.

Διαμερίζω : Χωρίζω και μοιράζω σε μερίδια.